*Η κατασκευή και λειτουργία του ΧΥΤΑ Πάρου-Αντιπάρου έτσι ή αλλοιώς συνιστά σημαντική πρόοδο για τα νησιά μας.
Η μετάβαση από το καθεστώς της ανεξέλεγκτης απόρριψης των "παραγώγων" της υπερ-καταναλωτικής μας κοινωνίας σε περιοχές που ρύπαιναν και μόλυναν ανεπανόρθωτα το περιβάλλον, στο σύστημα ελεγχόμενης απόθεσης αυτών, έγινε κατά τρόπο σχετικά απότομο για τις παγιωμένες συνήθειες πολιτών και Ο.Τ.Α.
Η επιτακτικότητα της ανάγκης να μεταβούμε γρήγορα -εξαιτίας πιέσεων εξ Εσπερίας- και άνευ προεργασίας (τεχνικής, επικοινωνιακής, κλπ) περικλείει σοβαρούς κινδύνους ακύρωσης σε ορίζοντα δεκαετίας της όλης προσπάθειας και ολικής επαναφοράς στην αθλία προτέρα κατάσταση, διαφοροποιούμενη μόνο κατ' όνομα, πλέον!
Η "πράσινη" διαχείριση των απορριμμάτων προϋποθέτει διαδικασίες και δράσεις σε όλα τα στάδια παραγωγής και κατάληξης αυτών:
1)Πόσα σκουπίδια μπορούμε να παράγουμε ή και να ...μην παράγουμε!
Εδώ καθοριστικό ρόλο παίζει η αφύπνιση-εκπαίδευση -ευαισθητοποίηση των πολιτών.
2)Πόσα σκουπίδια είναι ανακυκλώσιμα και πόσα όχι!
Εδώ παρεμβαίνεις με πολιτικές διαχωρισμού σε βιομηχανική κλίμακα πλέον και απαιτείται σχετική υποδομή.
3)Πόσα και ποια σκουπίδια θα οδηγηθούν σε ταφή (αφού ομιλούμε για Υγειονομική ταφή) με στόχο την συρρίκνωση του αρχικού τους όγκου στο ελάχιστο δυνατόν.
Ισχύουν τα προηγούμενα
4)Πόσα από τα σκουπίδια θα αποτελέσουν αξιοποιήσιμο υλικό για επανάχρηση σε διάφορους τομείς.
Η ορθολογική διαχείριση των απορριμμάτων επιτρέπει -αν δεν επιβάλει- την αξιοποίηση του "τελικού προϊόντος" σε διάφορα πεδία εφαρμογών, κυρίως όμως στο χώρο της γεωργίας και της βιομηχανικής παραγωγής υλικών όπως χαρτί, γυαλί, μέταλλα, πλαστικό, κλπ.
Η παραμονή μας στο σημερινό επίπεδο εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους παλινδρόμησης σε καταστάσεις μίζερες και παρωχημένες!
Οι δήμοι των δυο νησιών πρέπει να κινηθούν αποφασιστικά ΤΩΡΑ προς την κατεύθυνση της μετατροπής του ΧΥΤΑ σε ΧΥΤΥ, γιατί τα χρονικά περιθώρια στενεύουν.
Το προσδόκιμο ηλικίας του ΧΥΤΑ ολοένα και μειούται εξαιτίας της αθρόας αύξησης των απορριμμάτων και η ημερομηνία λήξης του πλησιάζει.
Η δυσκολία να χωροθετηθεί νέα θέση διαχείρισης απορριμμάτων είναι ανυπέρβλητη.
Το παράδειγμα γειτονικών νησιών είναι διδακτικό (πιστεύουμε)!!
Προτάσεις και παρεμβάσεις έγιναν στο παρελθόν από ανθρώπους με γνώση κι ενασχόληση με το αντικείμενο κι αν υπάρξει πολιτική βούληση οι ιδέες τους είναι πάντοτε διαθέσιμες...
Η μετάβαση από το καθεστώς της ανεξέλεγκτης απόρριψης των "παραγώγων" της υπερ-καταναλωτικής μας κοινωνίας σε περιοχές που ρύπαιναν και μόλυναν ανεπανόρθωτα το περιβάλλον, στο σύστημα ελεγχόμενης απόθεσης αυτών, έγινε κατά τρόπο σχετικά απότομο για τις παγιωμένες συνήθειες πολιτών και Ο.Τ.Α.
Η επιτακτικότητα της ανάγκης να μεταβούμε γρήγορα -εξαιτίας πιέσεων εξ Εσπερίας- και άνευ προεργασίας (τεχνικής, επικοινωνιακής, κλπ) περικλείει σοβαρούς κινδύνους ακύρωσης σε ορίζοντα δεκαετίας της όλης προσπάθειας και ολικής επαναφοράς στην αθλία προτέρα κατάσταση, διαφοροποιούμενη μόνο κατ' όνομα, πλέον!
Η "πράσινη" διαχείριση των απορριμμάτων προϋποθέτει διαδικασίες και δράσεις σε όλα τα στάδια παραγωγής και κατάληξης αυτών:
1)Πόσα σκουπίδια μπορούμε να παράγουμε ή και να ...μην παράγουμε!
Εδώ καθοριστικό ρόλο παίζει η αφύπνιση-εκπαίδευση -ευαισθητοποίηση των πολιτών.
2)Πόσα σκουπίδια είναι ανακυκλώσιμα και πόσα όχι!
Εδώ παρεμβαίνεις με πολιτικές διαχωρισμού σε βιομηχανική κλίμακα πλέον και απαιτείται σχετική υποδομή.
3)Πόσα και ποια σκουπίδια θα οδηγηθούν σε ταφή (αφού ομιλούμε για Υγειονομική ταφή) με στόχο την συρρίκνωση του αρχικού τους όγκου στο ελάχιστο δυνατόν.
Ισχύουν τα προηγούμενα
4)Πόσα από τα σκουπίδια θα αποτελέσουν αξιοποιήσιμο υλικό για επανάχρηση σε διάφορους τομείς.
Η ορθολογική διαχείριση των απορριμμάτων επιτρέπει -αν δεν επιβάλει- την αξιοποίηση του "τελικού προϊόντος" σε διάφορα πεδία εφαρμογών, κυρίως όμως στο χώρο της γεωργίας και της βιομηχανικής παραγωγής υλικών όπως χαρτί, γυαλί, μέταλλα, πλαστικό, κλπ.
Η παραμονή μας στο σημερινό επίπεδο εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους παλινδρόμησης σε καταστάσεις μίζερες και παρωχημένες!
Οι δήμοι των δυο νησιών πρέπει να κινηθούν αποφασιστικά ΤΩΡΑ προς την κατεύθυνση της μετατροπής του ΧΥΤΑ σε ΧΥΤΥ, γιατί τα χρονικά περιθώρια στενεύουν.
Το προσδόκιμο ηλικίας του ΧΥΤΑ ολοένα και μειούται εξαιτίας της αθρόας αύξησης των απορριμμάτων και η ημερομηνία λήξης του πλησιάζει.
Η δυσκολία να χωροθετηθεί νέα θέση διαχείρισης απορριμμάτων είναι ανυπέρβλητη.
Το παράδειγμα γειτονικών νησιών είναι διδακτικό (πιστεύουμε)!!
Προτάσεις και παρεμβάσεις έγιναν στο παρελθόν από ανθρώπους με γνώση κι ενασχόληση με το αντικείμενο κι αν υπάρξει πολιτική βούληση οι ιδέες τους είναι πάντοτε διαθέσιμες...
Αριστο στη Ναξο σφαχτηκαν κ ΧΥΤΑ δεν προκειται να φτιαχτει
ΑπάντησηΔιαγραφήεμεις εχουμε αλλα αν δεν προσεξουμε αυριο μεθαυριο θα γινουμε Ναξος κ τρεις χειροτερα
Σωστή η υπενθύμιση φίλε
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τα ηθικά απόβλητα τι θα γίνει???
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήξαμε στα απόβλητα των μπλοκς...
Εύλογο και εύστοχο το ερώτημά σου μπουρού-πρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έθεσες ατυχώς τη στιγμή που κάναμε σχετική ανάρτηση και θα χαρακτηριστείς συμπλέουσα με μας τους "απατεώνες" όπως ακετοί άλλοι είτε τονιζόμενοι είτε άτονοι...