Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018

ANTI MNHMOΣΥΝΟΥ...

Τέτοιες μέρες, 13 χρόνια πριν, έφυγε από κοντά μας ο μπάρμπα Τάσος, νικημένος από την ανείπωτη θλίψη στην οποία τον βύθισε ο χαμός της συντρόφου του Κρυσταλλίας.
Άνθρωπος από δυσεύρετα στους χαλεπούς καιρούς μας υλικά και εξαιρετικά σπάνιο ήθος, με αγνή, αληθινή αγάπη για τον τόπο και τους ανθρώπους, με τεράστια κοινωνική προσφορά, χωρίς θόρυβο, χωρίς προβολή, χωρίς στόχευση σε"αντισταθμιστικά οφέλη"...
Μαζί του ο μπάρμπα Τάσος δείχνει να πήρε όχι μόνο πλήθος καλών πράξεων, τις οποίες πάντοτε φρόντιζε να εγκιβωτίζει στην αφάνεια, αλλά και μια ολόκληρη εποχή, όταν στο νησί επικρατούσαν άλλα ήθη κι έθιμα, ασύμβατα με τα σημερινά.
Στο πρόσωπό του βρήκε την πιο ατόφια, την πιο γνήσια έκφραση ο ανθρωπισμός ως στάση ζωής, ως καθημερινή έγνοια.
Ως πολίτης υπήρξε ενεργός, ενεργότατος μέχρι τέλους, με άποψη και παρέμβαση για όλα όσα διαδραματίζονταν γύρω του.
Το έργο του ως αιρετός -στην αφάνεια κι αυτό- υπήρξε πλούσιο και σημαντικό, μακρυά από την εφήμερη δημοσιότητα και τις δημοσιοσχεσίτικες πρακτικές.
Άνθρωπος που συνδύαζε την ευαισθησία με την αποφασιστικότητα, την λεπτότητα με τον δυναμισμό, άφησε το στίγμα του σε πολλά επιτεύγματα και -το πολυτιμότερο- μια ηθική παρακαταθήκη χρήσιμη και αναγκαία όχι μόνο για τους δικούς του, αλλά για κάθε Παριανό!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου