Τρίτη 31 Ιουλίου 2018

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΤΙΜΑΣ ΤΗ ΦΩΤΙΑ

Παρά τις καθησυχαστικές δηλώσεις του δημάρχου εξακολουθώ ν' ανησυχώ για την εξέλιξη της πυρκαγιάς που εκδηλώθηκε το απόγευμα στα Κακάπετρα.
Η αρχική εκτίμησή του άλλωστε πως θα μπορούσε με επίγεια μέσα να τεθεί υπό έλεγχο, αποδείχθηκε αν όχι επικίνδυνη, τουλάχιστον αφελής υπό τις δεδομένες επικρατούσες συνθήκες.
Στον αντίποδα, γρήγορη και αποτελεσματική η αντίδραση στις εκκλήσεις μου του επάρχου Κ.Μπιζά καθώς και του βουλευτή Ν.Συρμαλένιου προκειμένου να σπεύσουν στο νησί εναέρια μέσα πυρόσβεσης (αεροπλάνο και ελικόπτερο).



Τα υπόλοιπα προσεχώς...


 

Ο "ΑΥΤΟΨΙΑΣ"...

Tο ασύμμετρο φαινόμενο..

     Χλευάζανε τον "στρατηγό άνεμο" του άλλου γραφικού, για νάρθουν αυτοί τόσα χρόνια μετά να πουν τα ίδια με άλλη διατύπωση.
     "Πρωτόγνωρο φαινόμενο" κατά το Τοσκατο,
     "ασύμμετρο φαινόμενο" κατά το

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2018

ΤΙ Ν' ΑΛΛΑΞΩ ΑΡΑΓΕ;;;

 Αναδρομή στον Αύγουστο του 2016 πάλι και αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάτι να προσθέσω ή να αφαιρέσω σχετικά με το σήμερα...

 

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ

Για την κατάσταση που επικρατεί το καλοκαίρι στις θάλασσές μας νομίζω πως δεν χρειάζονται αναλυτικές αναφορές.
Το γεγονός πως δεν έχει συμβεί μείζον δυστύχημα στο νησί μας μάλλον πρέπει να το αποδώσω στην άγρυπνη φροντίδα του Άη Νικόλα...
Οι αρχές σηκώνουν -παραδοσιακά πλέον- τα χέρια ψηλά, μέχρι φυσικά να συμβεί το κακό...

Δυστυχώς η μπαχαλοποίηση του νησιού παίρνει ακραίες διαστάσεις και στο χώρο της στεριάς.
Χαοτικές εικόνες με διπλές και τριπλές σταθμεύσεις οχημάτων, μποτιλιαρίσματα με λεωφορεία και Ι.Χ. σε ευαίσθητα σημεία όπου οι ασυνείδητοι προκαλούν κυκλοφοριακά εμφράγματα, ατελείωτες ουρές πίσω από τις αμαρτωλές "γουρούνες" και πάει λέγοντας.

Το καθεστώς της αυθαιρεσίας και στον τομέα της κατάληψης δημόσιων χώρων εδραιώνεται και επεκτείνεται.
Εντάξει παιδιά, υπό τα αδιάφορα όμματα δήμου και λοιπών αρχών, συνεχίστε το έργο σας.
Μην αφήσετε πεζοδρόμιο για πεζοδρόμιο, πλατεία για πλατεία, παραλία για παραλία, μπουκάρετε και στους αυτοκινητόδρομους, γιατί όχι; Να πηγαίνουν χαμένοι, ενώ μπορούν να βγάλουν ευρουλάκια;

Πόσο γρήγορα ξεχάστηκαν οι εκκλήσεις για υψηλού επιπέδου επαγγελματισμό και ηθικούς κανόνες στις τουριστικές επιχειρήσεις.
Όχι πως λείπουν οι ευσυνείδητοι, αλλά τη ζημιά την κάνουν τα αρπακτικά και δυστυχώς δεν είναι και λίγα αυτά...

"ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ"...

Κυριακή 29 Ιουλίου 2018

Πρώτα “διασώζουμε” τους αριθμούς, για τους ανθρώπους βλέπουμε…

Δεν συμβαίνει, αλλά θέλω να πιστεύω πως και ο κύριος Τόσκας που το ξεστόμισε κι ο πρωθυπουργός που το σιγοντάρισε θα έχουν μετανοιώσει για την διαπίστωσή τους το βράδυ της Κυριακής ότι ο κρατικός μηχανισμός κινητοποιήθηκε άμεσα. Την ώρα που έκαναν τις διαπιστώσεις υπήρχαν ήδη οι πρώτες δεκάδες των νεκρών από την καταστροφική πυρκαγιά. Αν ο μηχανισμός ήταν πλήρως κινητοποιημένος θα έπρεπε να τους είχε ενημερώσει για τους νεκρούς και θα ήταν συγκρατημένοι στις δηλώσεις τους και ενδεχομένως συντετριμμένοι. Ο δε κύριος Τσίπρας δεν θα μας έλεγε εκείνα τα ασυλλόγιστα περί ασύμμετρης απειλής…
Δυστυχώς αυτά τα έχουμε ακούσει και παλιότερα σε περιπτώσεις μεγάλων καταστροφών με πρόσφατη αυτή της Ηλείας το 2007. Τίποτα ασύμμετρο και εκτός λογικής δεν υπάρχει πια. Εχουμε δει να γίνονται παρόμοια στην Καλιφόρνια και στην Πορτογαλία. Η κλιματική αλλαγή και τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι πλέον μια πραγματικότητα στον πλανήτη μας. Όποιο δασολόγο και να ρωτήσεις θα σου εξηγήσει ότι η πυρκαγιές στα δάση της Μεσογείου έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Ότι η δόμηση μέσα στο δάσος είναι τεράστιο πρόβλημα. Οτι τα σκουπίδια που συσσωρεύονται μέσα στα δάση κοντά σε κατοικημένες περιοχές είναι εστίες μόλυνσης αλλά και πρόκλησης πυρκαγιών. Οτι δεν γίνεται να προχωράμε συνέχεια ως χώρα σε αλλαγές χρήσης γης αποχαρακτηρίζοντας δασικές εξετάσεις. Οταν γίνονται όλα αυτά δεν μπορούμε να μιλάμε για φαινόμενα που ξεπέρασαν κάθε φαντασία.
Κάποιοι στην κυβέρνηση δεν μπορούν να αναμετρηθούν με την πραγματικότητα. Κι έχουν περάσει τέσσερα χρόνια και τώρα έχουν να αναμετρηθούν όχι με την κατάσταση που παρέλαβαν αλλά κυρίως για την κατάσταση που οι ίδιοι με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους δημιούργησαν. Το μοντέλο της καταστροφής του δάσους κυριάρχησε στην Ελλάδα μεταπολεμικά. Ολόκληρες κατοικημένες πια περιοχές στην Αττική, ήταν δάση που καταστράφηκαν για να πέσει μπετόν. Κι όπου δεν καταστράφηκαν τα δάση ανακαλύφθηκαν οικόπεδα μέσα σε αυτά και έγιναν σπίτια, εξοχικές κατοικίες χτίστηκαν μεζονέτες. Το δάσος αντί για πηγή οξυγόνου, αέρα, δροσιάς και χώρος περιπάτου έγινε οικόπεδο.Το πολιτικό σύστημα στην αρχή παρότρυνε, στην συνέχεια έκανε πως δεν έβλεπε και στο τέλος νομιμοποίησε. Οι ευθύνες είναι διαχρονικές για τα αίτια της τραγωδίας που βιώνουμε τώρα στο Μάτι. Οσοι ετοιμάζουν τώρα την επικοινωνιακή τους αντεπίθεση ελπίζοντας να θερίσουν πολιτικό κεφάλαιο πάνω στα καμένα και τους απανθρακωμένους ας βρουν τουλάχιστον να πουν δυο κουβέντες αυτοκριτικής αναφερόμενοι στα διαχρονικά εγκλήματα των πολιτικών γωνιών τους.
Οι μέρες περνούν και κανένας από τον κρατικό μηχανισμό, διοικητικός ή πολιτικός αξιωματούχος δεν βγαίνει να μας πει γιατί χάθηκαν τόσες ανθρώπινες ζωές. Μήπως περιμένουν να μάθουν την αλήθεια από την έρευνα που διέταξε ήδη η εισαγγελία του Αρείου Πάγου; Το “σχέδιο” Πολιτικής Προστασίας που υποτίθεται ότι έχει καταρτιστεί ήταν στα χαρτιά. Αποδείχτηκε από αναποτελεσματικό ως ανύπαρκτο. Ούτε πυροπροστασία ούτε πυρόσβεση ούτε διάσωση των ανθρώπων που βρήκαν φρικτό θάνατο μέσα στις φλόγες. Εκ των υστέρων αποδεικνύεται πως εντολή σαφής προς τους κατοίκους να εγκαταλείψουν τα σπίτια και την περιοχή δεν δόθηκε από κανέναν. Κανένας φορέας δεν ανέλαβε την επιχειρησιακή ευθύνη να εξασφαλίσει την ομαλή αποχώρηση των κατοίκων από την περιοχή. Επίσης, η αδράνεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ειδικότερα του Δήμου Μαραθώνα προφανής.
Συσκέψεις σε υπουργεία γίνονται πολλές. Οι περισσότερες αφορούν την αγωνιώδη προσπάθεια ανεύρεσης κωδικών που θα κοπούν για να πιαστεί το πλεόνασμα του 3,5%. Η λογική του “κόψε από παντού” να πιάσουμε τον στόχο δεν κάνει κακό μόνο στις τσέπες μας, απειλεί τις ίδιες τις ζωές μας. Τώρα το κράτος μπορεί να έχει μόνιμα τους εκπροσώπους των θεσμών πάνω από το κεφάλι του αλλά δασοπυροσβέστες έχει συμβασιούχους. Οσο είχαμε αντιπλημμυρικά έργα στην Μάνδρα άλλο τόσο είχαμε και αντιπυρικά έργα στα δάση της Αττικής. Έτσι εδραιώνεται η εντύπωση ότι προτεραιότητα είναι η διάσωση των τραπεζών. Οτι οι ανθρώπινες ζωές είναι νούμερα στο χαρτί όπως εκείνα που λιγοστεύουν κάθε φορά για να πιαστούν οι στόχοι και να μαζέψει συγχαρητήρια η κυβέρνηση από τους εταίρους-δανειστές. Ετσι εξηγείται γιατί εκείνη την αποφράδα Δευτέρα από τα δεκαεφτά διαθέσιμα “καναντέρ” πέταξαν μόνο τα εφτά …
Για την διάσωση των δασών και των ανθρώπινων ζωών θα τα ρίχνουμε στις θεομηνίες που δεν ήταν δυνατόν να προβλεφθούν. Το μοντέλο διακυβέρνησης που έχει επιβληθεί στα χρόνια της οικονομικής κρίσης και το εφαρμόζουν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις επιβάλλει άλλες προτεραιότητες. Η ανθρώπινη ζωή εφόσον δεν χωράει στις πολιτικές της λιτότητας δεν αποτελεί προτεραιότητα. Κάποιοι απίθανοι τύποι που εξακολουθούν να μιλούν στο όνομα της κοινωνίας, αφού την άφησαν στο έλεος της πιο σκληρής λιτότητας, τώρα αδυνατούν να βγουν ενώπιόν της και να αναλάβουν τις ευθύνες του για την τραγωδία της περασμένης Δευτέρας.Γιώργος Χελάκης
-
*Πηγή: protothema.gr

ΚΟΙΤΑ ΣΥΜΠΤΩΣΗ-ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ!!!

  Παραθέτω εκ νέου δυο προπέρσινες αναρτήσεις (Αύγουστος 2016) σαν απλή υπενθύμιση σε όσους έχουν κοντή μνήμη...

 

 

ΟΤΑΝ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ

Όταν θα συμβεί το κακό, τότε όλοι όσοι σήμερα αδρανούν,ενώ θα έπρεπε να επιληφθούν, θα τρέξουν.
Όλοι θα προσπαθήσουν να μπούν στο κάδρο της δημοσιότητας, λέγοντας πολλά, πάρα πολλά και στην ουσία λέγοντας ένα μεγάλο τίποτα...
Η εικόνα της εισβολής σκαφών παντός τύπου και κάθε είδους σε κατάμεστες από κόσμο παραλίες, καθώς και η  εισβολή κολυμβητών σε χώρους όπου αγκυροβολούν ή κινούνται σκάφη με εξίσου σοβαρό κίνδυνο για την ασφάλειά τους, επίσης φαίνεται να μην συγκινεί κανέναν από τους φύσει και θέσει αρμοδίους να επιληφθούν.
Ο Δήμος μονίμως και σταθερά απασχολημένος με το κυρίως καλοκαιρινό του έργο που δεν είναι άλλο από τον...πολιτισμό και τις δημόσιες σχέσεις, η λιμενική αρχή που λόγω έλλειψης προσωπικού με χίλια βάσανα ανταποκρίνεται στο αποκλειστικό της έργο των αφιξο-αναχωρήσεων πλοίων και όλοι εμείς που εν είδη προβάτων ανεχόμαστε αδιαμαρτύρητα το απαράδεκτο αυτό φαινόμενο, συνθέτουμε ένα σκηνικό παραλογισμού.
Μέχρι να συμβεί το κακό.
Γιατί τότε θα ανασυρθούν οι νόμοι, τότε θα ενεργοποιηθούν τα αντανακλαστικά των πάντων, τότε και για όσο κρατά η επικαιρότητα το θέμα θα ξεσκιστούμε στην  αμπελοφιλοσοφία.
Και μετά πάλι σιωπή.
Μέχρι το επόμενο κακό...

ΠΕΦΤΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ...



Φέτος η Αλυκή, ομολογουμένως, έχει την τιμητική της.

Εν έτει 2016, εντελώς ξαφνικά κάποιοι -και δεν είναι λίγοι αυτοί- ανακάλυψαν μια σειρά προβλημάτων τα οποία ο διαχειριστής αυτού του ιστότοπου, ποικιλοτρόπως κι από διάφορα μετερίζια, ανέδειξε, στιγμάτισε κι επιχείρησε απεγνωσμένα για την επίλυσή τους και την αποκατάσταση της κανονικότητας στο χωριό.

Φέτος, οι μονίμως προσποιούμενοι άγνοια ή αδιάφορα σφυρίζοντες στο παρελθόν, ξεσπάθωσαν (ιντερνετικά κι όχι μόνο) εκφράζοντας την οργή τους για την αδιαφορία των αρμοδίων(;) μπροστά στην ασυδοσία και τα λοιπά κακώς κείμενα της περιοχής.

Αλήθεια που είσαστε ρε φιλαράκια τόσα χρόνια;

Ξαφνικά είδατε το φως το αληθινό κι αφυπνιστήκατε;

Μη μου πείτε πως δεν υπέπεσε στην αντίληψή σας το όργιο σπίλωσης που δέχθηκα κατά την προεκλογική περίοδο του 2010, εξαιτίας της αντιπαράθεσής μου με όλα αυτά που τώρα αποτελούν για σας την πέτρα του σκανδάλου;

Μη μου πείτε πως δεν αντιληφθήκατε τον βρώμικο πόλεμο που εξαπολύθηκε εναντίον μου από "φίλους" κι αντιπάλους, ακριβώς λόγω αυτής της ασυμβίβαστης κι ανυποχώρητης στάσης;

Τώρα που η κατάσταση έφτασε στο μη παρέκει ξυπνήσατε.

Κάτι είναι κι αυτό!

Αλλά μη μου καμώνεστε κιόλας πως πέσατε από τα σύννεφα...

«Μαζί τα κάψαμε»!

Ξεκίνησαν με την τακτική της μη ενημέρωσης.
Κατά την εξέλιξη της τραγωδίας προχώρησαν στο «μην κάνετε κριτική, δεν είναι της ώρας» (http://www.imerodromos.gr/skasmos-eseis-zagaria-toy-nikoy-mpogiopoyloy/).
Πλέον – δείτε για παράδειγμα τις δηλώσεις Καμένου: http://www.imerodromos.gr/den-yparchei-patos/) – έχουν περάσει σχεδόν στο «μαζί τα κάψαμε».
Τι κάνουν; Πατούν σε πραγματικές αλήθειες για να καλύψουν δικές τους αβελτηρίες. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα των διαρκών αναφορών τους στα αυθαίρετα, στην άναρχη δόμηση και ρυμοτομία στις περιοχές που επλήγησαν.
Θα είχαν, όντως, δικαίωμα να επικαλούνται την αυθαιρεσία, αλλά μόνο σε μια περίπτωση: Εφόσον αυτοί θα είχαν έρθει, αν όχι για να αντιμετωπίσουν τον ψηφοθηρικό κατσαπλιαδισμό, τουλάχιστον για να μην τον αναπαραγάγουν.
Αλλά πριν ένα μόλις χρόνο, ήταν οι κυβερνώντες και ο φιλικός τους Τύπος που πανηγύριζε με τον παρακάτω έξαλλο και επιδεικτικό τρόπο για την δική τους – πια – σχέση με την αυθαιρεσία…


Ρωτάμε, λοιπόν: Πόσο «αθώες περιστερές» είναι όσοι με θράσος χιλίων πιθήκων και για να αποσείσουν ευθύνες, επιχειρούν σήμερα να κρυφτούν επικαλούμενοι, τι; Μα την ίδια αυθαιρεσία που και οι ίδιοι υπηρετούν και που – οι ίδιοι – διαφημίζονται σαν οι καλύτεροι διεκπεραιωτές της!Νίκος Μπογιόπουλος
Πηγή: imerodromos.gr

Σάββατο 28 Ιουλίου 2018

Φλεγόμενη βάτος ανθρώπων

Πριν καν η τέφρα γίνει το σώμα των κεκαυμένων άρχισε η παρέλαση των κλισέ. Ακραία καιρικά φαινόμενα, ασύμμετρα, σεβασμός στους νεκρούς (κανέναν σεβασμό από μας δεν θέλουν οι νεκροί όταν τους καίμε). Η παρέλαση των κλισέ δεν κρατάει πολύ. Τη διαδέχεται η ίδια αβελτηρία, η ίδια ανικανότητα, ο ίδιος τοις πράγμασι νεοφιλελευθερισμός, η ίδια παθολογία αιτίων και αποτελεσμάτων, η ίδια επαναλαμβανόμενη αθλιότης έως την επόμενη φωτιά, έως την επόμενη πλημμύρα, έως την επόμενη πυρκαγιά, έως την επόμενη «θεομηνία» – πλην όμως αν, υπάρχει θεός η μήνις του εναντίον μας είναι οι καρεκλοκένταυροι – κάτι τύποι που τρώνε τις ερινύες γεμιστές.

Μόνον που αυτήν τη φορά η κόλαση άνοιξε τα σπλάχνα της – φλεγόμενα κορίτσια πηδούσαν απ’ τα βράχια στη μαύρη θάλασσα και ίππος χλωρός αφάνισε και αφάνισε. Και ναι μεν πάλι ο βασιλιάς αποδείχθηκε γυμνός, αλλά τα εγκαύματα τα πάθανε άλλοι, όπως συνήθως γίνεται σ’ αυτή τη χώρα που κυβερνάνε κούφιες καρέκλες.
Ώρα έξι το απόγευμα καίγονταν οι πρώτοι νεκροί – ώρα 11.30 το βράδυ ο Πρωθυπουργός συγκαλούσε σύσκεψη. Μπροστά στις κάμερες. Σε ένα δωματιάκι. Γύρω από ένα τραπέζι που στόλιζαν οι παρατρεχάμενοι υπουργοί – ντεκόρ, κάτι βλαχοσυμπέθεροι με πρόσωπα ωχρά, σαν ζόμπι που υπήρχε ο κίνδυνος να παίξουν τις μουσικές καρέκλες. Και ο Πρωθυπουργός σημείωνε σε ένα μικρό
μικρό
μικρό
χαρτάκι
μπροστά στις κάμερες, σύννους και περίφροντις, σημείωνε σε ένα μικρό χαρτάκι κοινοτοπίες και στερεότυπα φοβισμένων και ευθυνόφοβων παρακεντέδων. Στερεότυπα που ξεστόμιζε και ο ίδιος ρωτώντας τα αυτονόητα. Η παράσταση τελείωσε κακήν κακώς κι απότομα, διότι, ως φαίνεται, ο διαχειριστής πληροφοριών υπηρεσίας ειδοποίησε το κογκλάβιο και την κουστωδία ότι δεν τραβάει η θλιβερή οπερέτα των τεθλιμμένων, ότι η αμηχανία, η ασχετοσύνη και η σοβαροφάνεια αναδύονται στον αφρό, σε κοινή θέα κι εκθέτουν.
Όταν αυτοί οι κούφιοι οργάνωναν αυτό το αποτρόπαιο σκηνικό, γνώριζαν (και γνώριζαν καλά) ότι υπήρχαν νεκροί. Από τις 6.00 έως τις 11.30 οι νεκροί είχαν αρχίσει να βοούν και να φωνάζουν – είναι αδύνατον ο Πρωθυπουργός να μην γνώριζε κι όμως οργάνωσε μια παράσταση μπροστά στις κάμερες που υπερέβη την Ύβριν.
Πολύ καιρό τώρα έχω γράψει εναντίον του Τσίπρα πολλά, μετά απ’ αυτό το ξέψυχο και το άψυχο σώου δεν έχω γράψει τίποτα ακόμη.
Τα κρίσιμα ερωτήματα: αν υπήρχε σχέδιο, αν το σχέδιο εφαρμόσθηκε, αν αυτά είναι τα αποτελέσματα των τέτοιων σχεδίων, φαίνεται να παρέλκουν για τους εγκεφάλους που καίγονται μόνον για την πάρτη τους, για τα μυαλουδάκια που σκέφτονται μόνον πως μπορούν να διαχειριστούν επικοινωνιακώς τις κρίσεις που δεν μπορούν να αποτρέψουν.
Το ερώτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ποτέ ο συμψηφισμός του με τους προγενέστερους, αλλά το τι θα μπορούσε να αλλάξει προς το καλύτερο. Σαν χθες ο κ. Κώστας Καραμανλής φορούσε το φλάι τζάκετ και πετούσε σαν ανεμοπλάνο με τα φτερά του «στρατηγού ανέμου» πάνω από το ολοκαύτωμα της Ηλείας. Κατ’ αναλογίαν και κατά ακολουθίαν ο Τσίπρας φόρεσε το τεφρό και χαλκόφαιο πρόσωπο του Επιμηθέως και, μπροστά στις κάμερες, έπαιξε το μόνον που έχει, το μόνον που κατέχει, το κενό του.
Η τραγωδία θα χαθεί μέσα στη φλυαρία. Η διάχυση της ευθύνης έχει τη σοφία του «μαζί τα φάγαμε» – μόνοι σας καήκατε! Φταίνε τα αυθαίρετα, φταίει το κακό το ριζικό μας, αλλά δεν φταίμε εμείς που δεν πήραμε ούτε ένα μέτρο για τους κινδύνους που παράγουν αυτές οι υπαρκτές κακοδαιμονίες. Κι έτσι δεν υπάρχουν γράδα, μέτρα, σταθμά: στους πόσους νεκρούς παραιτείται ο Τόσκας; στους πόσους νεκρούς δεν στήνει τηλεοπτικά σώου της δεκάρας ο Τσίπρας;
Στο κάτω – κάτω οι νεκροί φταίνε! Αυτοί πνίγηκαν, αυτοί κάηκαν, αυτοί φτώχυναν, εμείς ό,τι μπορούμε κάνουμε για να τους αποκαταστήσουμε τις συντάξεις που τους κόψαμε. Εις αυτής της αποβλάκωσης τον τάφο και σε αυτού του κυνισμού τον λάκκο θάβεται η Ελλάδα. Και το πιο αποτρόπαιο είναι ότι ουδείς διάλογος μπορεί να διεξαχθεί, σωτήριος ή όχι, πάνω απ’ το επίπεδο που θέτει η προπαγάνδα της γλίτσας αυτών που διασύρουν την Αριστερά σε επίπεδο Καρανίκακαι δηώνουν την Ελλάδα σε επίπεδο Τρόικας, Πρεσπών και πάσης άλλης «αηδίας του βίου»…
*Πηγή: topontiki.gr (από την στήλη του Στάθη «Τα Πρασσεινάλογα»).

“Αν θέλετε να σωθείτε, φύγετε από τη χώρα!”

σωθείτε
Ναι! Αυτό ακριβώς είναι το μήνυμα που εκπέμπεται σταθερά από την κυβέρνηση και τα κάθε είδους φερέφωνά της αυτές τις μέρες, και το επιβεβαίωσαν και χθες βράδυ στην συνέντευξη Τύπου οι ανεκδιήγητοι Τόσκας και Τζανακόπουλος.
Όταν πριν από οχτώ μήνες πνίγηκαν 24 άνθρωποι και τώρα κάηκαν ή πνίγηκαν στη θάλασσα, στην προσπάθεια να ξεφύγουν από την κόλαση της φωτιάς, περισσότεροι από 84, και η κυβέρνηση διαβεβαιώνει πως από την πλευρά της όλα έγιναν όπως έπρεπε, αλλά οι νεκροί ήταν μοιραία συνέπεια μη αντιμετωπίσιμων καταστάσεων, η κυβερνητική πρόταση προς τους πολίτες είναι σαφής:
Αν θέλετε να σωθείτε από την όποια ενδεχόμενη αυριανή πλημμύρα ή πυρκαγιά, δεν έχετε παρά να εγκαταλείψετε τη χώρα και να αναζητήσετε αλλού συνθήκες ασφάλειας.
Γ.Α.

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2018

Ο Θεός είναι μεγάλος και προφήτης του ο Τσίπρας

Έχει αρχίσει η καραμέλα .
Τί να κάνουμε που είναι πευκόφυτη η περιοχή.
Τί να κάνουμε που δεν είναι σωστή η δόμηση.
Τί να κάνουμε που δεν έχει δρόμους.
Τί να κάνουμε που άλλαξε ο αέρας και αντί να πάει η φωτιά στο Διόνυσο ,πήγε στο Μάτι.
Τί να κάνουμε που πέρασε τη Λεωφόρο Μαραθώνος.
Τί να κάνουμε που ο αέρας ήταν ισχυρός.
Από την άλλη είναι γνωστό ότι στη χώρα έχουμε τη μεγαλύτερη ιστορικά καταγραμμένη δασοκάλυψη, γύρω στο 49%, που με τους δασώδεις αγρούς και τους ελαιώνες ανεβαίνει. Αέρες φυσάνε στην Ελλάδα το καλοκαίρι. Όλη η παράλια της Αττικής είναι περίπου σαν το Μάτι.
Αυτές οι δηλώσεις, που γίνονται με τουπέ, χωρίς συντριβή και συμπόνοια, δεν σου δημιουργούν την εντύπωση ότι έγινε ό,τι ήταν ανθρώπινα δυνατό να γίνει και σε κάποια στιγμή τα γεγονότα σε ξεπερνούν, διότι  συμβαίνει συνδυαστικά ότι  χειρότερο μπορούσε  να συμβεί.
Κάθε  πότε  όμως  συμβαίνει αυτό;
Προφανώς όχι κάθε μήνα, ούτε τρεις τέσσερις φορές το χρόνο.
Οπότε, ότι σωπαίνουμε τώρα και μετά τα βρίσκουμε οδηγεί στη λογική , και τώρα τί να κάνουμε; μήπως θα γυρίσουν οι άνθρωποι πίσω;
Και έτσι άνθρωπος δεν θα έχει ποτέ όνομα η ευθύνη.
Η υπουργός της Πορτογαλίας , πέρσι, αν θυμάστε , βγήκε, απολογήθηκε διότι παρόλο που έκανε ό,τι έπρεπε και ότι μπορούσε είχε δημόσιες απώλειες, και κατόπιν παραιτήθηκε αναλαμβάνοντας την ευθύνη της, διότι ένιωσε τα γεγονότα να την ξεπερνούν.
Εδώ τίποτα δεν ξεπερνά κανένα.
Οπότε ουδείς πρέπει να έχει ευθύνη. Ούτε και ευθιξία…
Και με το Χρηματιστήριο το ίδιο έγινε, και με τα δομημένα ομόλογα το ίδιο , και με το Χρέος το ίδιο , και με τη στατιστική υπηρεσία το ίδιο , και με το PSI το ίδιο, και με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών το ίδιο , και με τους αστυνομικούς που σακάτεψαν τον κόσμο στο Σύνταγμα το ’11 το ίδιο , και με τα ναυάγια το ίδιο , και με τη μόλυνση του περιβάλλοντος το ίδιο.
Αντικειμενικός σκοπός είναι να μείνει ο υπουργός , ο περιφερειάρχης, ο δήμαρχος , ο αρχηγός στη θέση του.  Προφανώς , ελέω  θεού, αφού  μόνο ο θεός σώζει , οι  άλλοι  απλώς  καλύπτουν  κενές θέσεις.
Προφανώς, ο εκάστοτε πρωθυπουργός  είναι  ο προφήτης μιας  ιδιαίτερης  θρησκείας  που λέγεται κυβερνητισμός. Αλλάζει  το λατρευτικό τυπικό , σε  μουσουλμανικό, εβραϊκό, χριστιανικό κ.λπ., ώστε  να  έχουμε  και κάποια δικαιώματα  , κρατιέται  όμως  η  υπουργική θρησκευτική ιεραρχία.
Και έτσι ο φταίχτης είναι πάντα ο κακός μας ο καιρός.
Και έτσι χτες όταν έπιασε η μπόρα η ΑμαρουσίουΧαλανδρίου έγινε Λίμνη Βαϊκάλη. Και πάλι ο κακός καιρός έφταιγε.
Έχουμε και τους καρεκλοκένταυρους της Ε.Ε. να μας λένε, ότι δεν φταίει το μνημόνιο που δεν έχουμε λεφτά για υποδομές και μέσα, αφού εμείς αποφασίζουμε αν θα κόψουμε το πόδι μας ( θα πεινάσει ο κόσμος) ή το χέρι μας (θα καεί ή θα πνιγεί ο κόσμος). Έχουμε και το ΝΑΤΟ με τα φοβερά μέσα που δεν προλαβαίνει να βοηθήσει γιατί κάπου βομβαρδίζει…
Και, έτσι, στην επόμενη πυρκαγιά ο κακός καιρός θα φταίει , και στην επόμενη πλημμύρα το ίδιο.
Είμαστε στο έλεος του Θεού, δηλαδή, για το αν θα έχει η βροχή , ή η λιακάδα αποτέλεσμα επίθεσης με πυρηνικά όπλα.
Χθες , με τη μπόρα, η Αμαρουσίου-Χαλανδρίου έγινε ποτάμι οργισμένο και από τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα.
Τί να κάνουμε πατριώτες, με τον, ήλιο θα καιγόμαστε, με τη βροχή θα πνιγόμαστε και με το χιόνι θα παγώνουμε.
Απλά πράγματα.
Οπότε, με τη μετεωρολογική πρόγνωση για μπόρες, σήμερα, να τα αφήσουμε όλα, και να πάμε να κλειστούμε στα Μοναστήρια και τις Εκκλησίες, μαζί με τους Υπουργούς, τους Δημάρχους, τους Περιφερειάρχες, το Στρατό, τους Αστυνομικούς και τους Πυροσβέστες ( που, όπως μας λένε, τίποτε δεν μπορούν να κάνουν). Να  προεξάρχει  στις  λειτουργίες  ο πρωθυπουργός, ως  μέγας προφήτης – αρχιερεύς του κυβερνητισμού, και ο κ. Αμβρόσιος, ως εκπρόσωπος του θεού της αγάπης, και εμείς  να προσευχόμαστε με μετάνοιες, να μας ελεήσει ο Κύριος των Ουρανών.
Το κυβερνητικό έργο θα επιτελείται   με δεκάλεπτο κήρυγμα   του  θείου λόγου από τον  αρμόδιο  υπουργό, στο χαρτοφυλάκιο του οποίου εντάσσεται  η  εκάστοτε  θεομηνία,  που θα μας  λέει,  αναλόγως  με  την έκταση  της  καταστροφής, είτε  ότι  πρέπει να μετανοήσουμε για να σωθούμε, είτε ότι επειδή  είμαστε  καλοί άνθρωποι μα  λυπήθηκε ο Κύριος, ο οποίος  πρόσκαιρα  μας  δοκίμασε.
Κύριοι,
Όχι  μόνο  δεν πάμε  καλά, αλλά  δεν υπάρχει και σωτηρία.Σαράντος Θεοδωρόπουλος

Μια ακόμη εθνική τραγωδία με σεσημασμένους ενόχους.

Αρκούν τρία διαφορετικά μέτωπα φωτιάς και λίγο αντίξοες καιρικές συνθήκες για να χαθούν δεκάδες ανθρώπινες ζωές και εκατοντάδες να καταλήξουν τραυματίες. Για να μην πούμε για τις χιλιάδες στρέμματα κατεστραμμένου φυσικού περιβάλλοντος και δάσους, αλλά και εκατοντάδων κατοικιών.
Το χειρότερο όμως απ’ όλα είναι ότι οι περισσότεροι νεκροί της πυρκαγιάς χάθηκαν λόγω εγκλωβισμού. Πράγμα που σημαίνει παντελής έλλειψη συντονισμού και διαθέσιμων δυνάμεων. Ολόκληρες περιοχές της Αττικής κυριολεκτικά αφέθηκαν στην τύχη τους.
Κι όλα αυτά αφότου επέστρεψε εσπευσμένα ο φερόμενος ως Έλλην πρωθυπουργός από την Βοσνία, όπου πήγε κατ’ εντολή του ΝΑΤΟ, να βραβευθεί για τη μεγάλη του συνεισφορά στο νέο γύρο πολέμου που προετοιμάζεται στα Βαλκάνια. Φανταστείτε την εικόνα, που τόσο πλουσιοπάροχα μας πρόσφεραν τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ.
Ένας παροιμιώδης για την ασχετοσύνη του πρωθυπουργός, που έχει αποδείξει την αμετροέπεια και την αναλγησία του για τα μαζικά θύματα των πολιτικών του επιλογών, περιτριγυρίζεται από τους αρχηγούς των Σωμάτων και υπηρεσιών, οι οποίοι έπαιζαν εξαίσια το ρόλο τους στην εν λόγω παράσταση με τίτλο, συντονισμός για την αντιμετώπιση της κρίσης. Πρόκειται για φαρσοκωμωδία με θύματα τους ίδιους τους θεατές.

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2018

Η ανηθικότητα των Κυβερνώντων – Μεταμοντέρνα Αριστερά (14)

Αποτέλεσμα εικόνας για ανηθικοτητα συριζα
Του Ηλία Παπαναστασίου
 Εάν το ερώτημα «Ο Σκοπός αγιάζει τα μέσα, τότε ποιος αγιάζει τον Σκοπό;;;» του Leon Trotsky είναι επίκαιρο, πολύ περισσότερα ερωτήματα παραμένουν επίκαιρα.
Π.χ. ποιος θα σταματήσει τον κατήφορο ανθρώπων που άλλα λένε, άλλα σκέφτονται, άλλα εφαρμόζουν και άλλα εξυπονοούν… Ποιος θα σταματήσει έναν απίστευτο ηθικό κατήφορο που οδηγεί κυριολεκτικά σε έναν ψυχοπνευματικό αφανισμό ολόκληρο λαό;;;

Τρίτη 17 Ιουλίου 2018

Allez les Noirs!

Η Γαλλία νίκησε την Κροατία και κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας, προσφέροντας μεγάλη χαρά στην Αφρική και στον Εμανουέλ Μακρόν. Διάβασε τη συνέχεια

Η Ελλάδα με τα μάτια του Τσίπρα!

Άπαιχτο...

Οι πλαστογράφοι του «αριστερού» ονείδους…


Η «αριστερή» κυβέρνηση του 4ου Ράιχ, θα περάσει στην ιστορία ΟΧΙ μόνο ως μοχθηρή δωσίλογη αλητεία που ξεπούλησε τα πάντα, μετατρέποντας την Ελλάδα σε αποικία των μαφιόζων του χρήματος και προτεκτοράτο του 4ου Ράιχ, αλλά και ως μια κυβέρνηση του κοινού Ποινικού Δικαίου, ως μια κυβέρνηση κυνικών πλαστογράφων…
Οι «αριστεροί» του ΣΥΡΙΖΑ ακολουθούν τις «παραδόσεις» τις μεγάλης Σταλινικής Σχολής Πλαστογραφίας…

Η ρήξη με τη Ρωσία προετοιμάζει νέο πόλεμο στην καρδιά των Βαλκανίων.

Ξέρετε ποιο είναι το κράτος που επίσημα καταπατά το διεθνές δίκαιο και επιβουλεύεται την ελληνική κυριαρχία, κατά την κυβέρνηση; Μην ψάχνετε πολύ. Μόνο ένα είναι. Κι όχι δεν είναι αυτό που πιθανά βάζετε με το μυαλό σας.
Το μοναδικό κράτος που επιβουλεύεται την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας και καταπατά το διεθνές δίκαιο, είναι η Ρωσία. Κι όμως αυτό μας λέει επίσημα η κυβέρνηση διαμέσου του κ. Κοτζιά. Για ποιόν λόγο; Μήπως αμφισβήτησε κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας; Μήπως ακολουθεί προκλητική πολιτική με σκοπό τη δημιουργία γκρίζων ζωνών σε ελληνικές περιοχές; Μήπως συνέλαβε και κρατά παράνομα ως ομήρους Έλληνες στρατιωτικούς; Μήπως θέτει ζήτημα αναθεώρησης των συνόρων της χώρας;
Όχι βέβαια, τίποτε απ’ όλα αυτά. Αυτά τα κάνει η Τουρκία και παρ’ όλα αυτά δεν θίγει το διεθνές δίκαιο και την κυριαρχία της Ελλάδας. Η Ρωσία δεν τα έκανε και ούτε τα κάνει, αλλά το παραμάγαζο του κ. Κοτζιά, όπως έχει καταντήσει το υπουργείο εξωτερικών, αποφάσισε να διώξει 2 Ρώσους διπλωμάτες και να απαγορέψει την είσοδο σε άλλους 2. Τουλάχιστον έτσι αποκάλυψε ο τύπος.
Για ποιο λόγο η κυβέρνηση προχωρά σε μέτρα διπλωματικής και πολιτικής ρήξης με τη Ρωσία; Σιωπή ιχθύος. Οι ανευθυνοϋπεύθυνοι της κυβέρνησης ποιούν τη νήσσα. Μόνο διαρροές έχουμε. Η διπλωματία του παρασκηνίου, της ίντριγκας, του κουτσομπολιού και του ταβερνοχανίου στο απόγειό της. Στο στοιχείο του πάλι ο κ. Κοτζιάς και η παρέα του.

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2018

Το δικαίωμα να μην καταβάλει ο πολίτης τους φόρους.

Κυριολεκτικά έχουν οργιάσει με τη λεγόμενη φοροδιαφυγή. Εμφανίζουν τα αυξημένα χρέη προς την εφορία (ΑΑΔΕ) και εν χορώ καταλήγουν στο αναπόφευκτο και – κατ’ αυτούς – αδιαμφισβήτητο γεγονός της αυξημένης φοροδιαφυγής. Και η φοροδιαφυγή εξ ορισμού ισούται με έγκλημα καθοσιώσεως.
Από τους μεγαλοδημοσιογράφους, που έφτιαξαν περιουσίες με μαύρες αμοιβές και άλλα τυχερά κάτω από το τραπέζι, έως τους λεγόμενους «ειδικούς» να ξέρετε ένα πράγμα. Όποτε ακούτε κάποιον να καταριέται την μάστιγα της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα και να της χρεώνει την κατάντια μας σήμερα, είτε πρόκειται για «αλαφροΐσκιωτο» - όπως λέει ο λαός μας – αλλού πατά κι αλλού βρίσκεται, είτε για διατεταγμένη υπηρεσία.
Πληροφορούμαι ότι μεγαλοδημοσιογράφοι έχουν κλείσει συμφωνίες με την ΑΑΔΕ. Η συμφωνία προβλέπει να βγαίνουν λάβροι καταγγέλλοντας την φοροδιαφυγή του μικρομεσαίου, του εμποράκου, του μεροκαματιάρη, δίνοντας μάλιστα συγχαρητήρια για τους εξοντωτικούς ελέγχους εναντίον των απλών πολιτών και η ΑΑΔΕ με τη σειρά της θα κάνει τα στραβά μάτια για τις δικές τους υποθέσεις εκατομμυρίων ευρώ σε μαύρο χρήμα. Όποτε λοιπόν ακούτε μεγαλοδημοσιογράφο να μαίνεται εναντίον της φοροδιαφυγής μ’ αυτόν τον τρόπο, να ξέρετε ότι κατά πάσα πιθανότητα κρύβεται συμφωνία παρασκηνίου με την ΑΑΔΕ.

Κυριακή 15 Ιουλίου 2018

ΛΙΜΑΝΙ ΑΛΥΚΗΣ: ΠΡΙΝ ΑΛΕΚΤΟΡΑ...

Δεν πέρασαν ούτε 5 μέρες από την (πρώτη για φέτος, αλλά πολλοστή τα τελευταία χρόνια φορά)  επισήμανση-προειδοποίηση προς πάντα Αρμόδιο (και συναρμόδιο) για το μπάχαλο που επικρατεί στο λιμανάκι της Αλυκής.
Το καθεστώς πλήρους ασυδοσίας του όποιος γουστάρει, όπου γουστάρει, όποτε γουστάρει κι όπως γουστάρει προσεγγίζει και είτε φουντάρει αρόδο, είτε"δένει" στο λιμάνι του χωριού, το οποίο (για τους μη γνωρίζοντες αυτό) υπάρχει και λειτουργεί ως Αλιευτικό καταφύγιο και όχι ως μαρίνα τουριστικών σκαφών, κάθε χρόνο προκαλεί διάφορα παρατράγουδα, πολλά από τα οποία καταγγέλλονται στις τοπικές αρχές, χωρίς να υπάρχει εκ μέρους τους σχετική ανταπόκριση/παρέμβαση.  
Ο ίδιος ως κάτοχος και χρήστης ταχύπλοου σκάφους έχω απομακρυνθεί εδώ και 4 περίπου χρόνια από την "επικίνδυνη ζώνη" ακριβώς γιατί δεν υπάρχει μέριμνα για την σωστή λειτουργία του χώρου, καθώς και ασφάλεια έναντι του κάθε άσχετου και ημιάσχετου Έλληνα ή αλλοδαπού (κυρίως αυτού) χομπίστα οι οποίοι εμφανίζονται ολοένα και περισσότεροι κάθε χρόνο και θεωρούν δικαίωμά τους να χρησιμοποιούν με τον τρόπο μάλιστα που οι ίδιοι αντιλαμβάνονται το χώρο...
Και δυστυχώς έγινε (ευτυχώς) μικρής έκτασης και (ευτυχέστερα) χωρίς τραυματισμούς πρόσκρουση δύο σκαφών, με το ένα μάλιστα ακινητοποιημένο στο ρεμέτζο του!
Επειδή όπως έχω κατ' επανάληψη υπογραμμίσει οι κίνδυνοι από τη μπαχαλοποίηση είναι εξαιρετικά μεγάλοι και από θαύμα δεν έχει προκληθεί μέχρι σήμερα σοβαρότερο ατύχημα, καλά θα κάνουν οι έχοντες ευθύνη να λάβουν επιτέλους κάποια στοιχειώδη μέτρα ελέγχου και εύρυθμης λειτουργίας του λιμανιού.
 

«Ω καλή μου ξανθιά» (γραβάτα)

«Ω καλή μου ξανθιά» (γραβάτα) - Media
Στάθης
Την έπεσε στον ΣΕΒ ο Τσίπρας, διότι ο ΣΕΒ, άκουσον - άκουσον, θέλει να εφαρμοσθούν οι νόμοι για την περικοπή των συντάξεων και τη μείωση του αφορολόγητου, που ο Τσίπρας ψήφισε και υπερψήφισε! Ω, τρέλα καλή μου τρέλα, δείξου ελεήμων και τρέλανέ με!
«ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»,

Σάββατο 14 Ιουλίου 2018

Ο πρώτη φορά Αριστερός, κύριος Πάιατ

Ο πρώτη φορά Αριστερός, κύριος Πάιατ - Media Στάθης
  Ντημιτρώφ: «Είμαστε Μακεδόνες και μιλάμε τη μακεδονική γλώσσα». Συγχαρητήρια, κύριε Βόρειε Τσίπρα.
  Το προηγούμενο του πολυπράγμονος Αμερικανού πρέσβυ, κ. Τζέφρυ Πάιατ στην Ουκρανία, αρχίζει να φέρνει αποτελέσματα και στη χώρα μας. Τώρα οι «Μακεδονομάχοι» (καθώς απαξιωτικά και στο πλευρό του κ. Πάιατ αποκαλεί η Εφημερίδα των Συριζιστών εκατομμύρια Ελλήνων πατριωτών, αριστερών και δεξιών) – οι «Μακεδονομάχοι» λοιπόν εκτός από εθνίκια, εθνικιστές, ακροδεξιοί, ετερόκλητοι όχλοι και λαϊκιστές, θα είναι στο εξής και Ρωσόφιλοι!

Στο πρόσωπο των δυο Ελλήνων στρατιωτικών παραδόθηκε άνευ όρων ολόκληρος ο ελληνικός στρατός στην Τουρκία.

Μετά την απόδοση τιμών σε ένστολους που εγκατέλειψαν εθνικό χώρο σε δυνάμεις άλλης χώρας, δηλαδή της Τουρκίας, ήρθε και η θεσμοθέτηση επιδόματος ομηρίας για όσους στρατιωτικούς κρατούνται ή θα κρατηθούν από ξένη δύναμη. Να λοιπόν ένας καλός και βολικός τρόπος για όσα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα.
Το μόνο που χρειάζεται είναι να προσφερθούν ως όμηροι της Τουρκίας και να περάσουν κάμποσους μήνες υπό συνθήκες «Εξπρές του Μεσονυκτίου». Άλλωστε υπάρχει καλύτερη εγγύηση αξιοπρεπούς μεταχείρισης στις φυλακές της Τουρκίας από εκείνη που εξασφαλίζει η παρέμβαση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ; Ύστερα πίσω στην πατρίδα με μια παχυλή ανταμοιβή με την μορφή επιδόματος.
Ποια άλλη χώρα στον κόσμο; Ποιος άλλος υπουργός άμυνας; Ποια στρατιωτική ηγεσία στον πλανήτη θα ανεχόταν έναν τέτοιο εξευτελισμό για την τιμή και την υπόληψη των στελεχών της; Καμία, σας διαβεβαιώ. Με μοναδική εξαίρεση φυσικά την Ελλάδα.
Βρείτε μου σας παρακαλώ άλλη χώρα που αντιμετωπίζει την παράνομη κράτηση δικών της στελεχών με τον ίδιο τρόπο;
Βρείτε μου σας παρακαλώ άλλη χώρα που να παραιτείται επίσημα και μάλιστα με τη σύμφωνη γνώμη όλων των κομμάτων της Βουλής, από το καθεστώς ετεροδικίας των στελεχών της έναντι ξένης δύναμης;
Όσο και να ψάξετε δεν θα βρείτε. Όσο μικρή κι αν είναι. Όσο ασήμαντη κι αν είναι από άποψη παγκόσμιας πολιτικής.
Το λέμε και το ξαναλέμε γιατί σαν πολίτες αυτής της χώρας πρέπει να αντιληφθούμε το μέγεθος του εγκλήματος σε βάρος της πατρίδας που έχει συντελεστεί. Δεν έχει να κάνει τόσο με τους δυο Έλληνες στρατιωτικούς που κρατούνται παράνομα στην Ανδριανούπολη, αλλά με το αν αναγνωρίζει ή όχι η Τουρκία την εθνική κυριαρχία της χώρας μας.
Κάθε ελάχιστα νοήμων νομομαθής ανά την υφήλιο γνωρίζει ότι τα εντεταλμένα όργανα ενός κράτους δεν υπόκεινται στην δικαιοδοσία των δικαστηρίων άλλου κράτους. Πρόκειται για μια αρχή που ισχύει από τότε που αναγνωρίστηκε επίσημα το απαραβίαστο της κρατικής κυριαρχίας. Δηλαδή από την εποχή της Συνθήκης της Βεστφαλίας το 1648.
Ένα κράτος δεν μπορεί να δικάσει στα δικά του δικαστήρια εντεταλμένα όργανα άλλου κράτους. Ακόμη κι αν τα όργανα αυτά είναι στρατιωτικοί και παραβιάζουν τον εθνικό χώρο αυτού του κράτους. Ακόμη κι αν έχουν συλληφθεί ως αιχμάλωτοι λόγω εμπολέμου κατάστασης, ή εχθροπραξιών. Τελεία και παύλα!
Αυτό που γνωρίζει ακόμη και ο πιο άσχετος πρωτοετής φοιτητής νομικής σχολής σ’ ολόκληρο τον κόσμο, δεν βρέθηκε ούτε ένας επίσημος φορέας να το ισχυριστεί στην Ελλάδα. Ούτε η κυβέρνηση, αλλά ούτε και η στρατιωτική ηγεσία, η οποία επιμένει με σκόπιμες διαρροές στη δημοσιογραφία της φημολογίας, του κουτσομπολιού και της κλειδαρότρυπας να σπιλώνει τα δυο στελέχη που κρατούνται ως όμηροι από την Τουρκία.
Κι έτσι εμφανίζονται ευφάνταστα σενάρια που θέλουν τους δυο στρατιωτικούς να έχουν προσκληθεί σε τέιον από την τουρκική πλευρά, αλλά πηγαίνοντας εκεί βρήκαν να τους περιμένουν οι Τούρκοι στρατοχωροφύλακες. Αλήθεια, πόσο σοβαροί μπορούν να θεωρούνται οι δημοσιογράφοι που παίρνουν στα σοβαρά τέτοιες «πληροφορίες»;
Με άλλα λόγια επιδιώκουν να ρίξουν την ευθύνη στους δυο στρατιωτικούς γιατί δήθεν δέχθηκαν την πρόσκληση για τσάι. Δηλαδή να χρεώσουν την ευθύνη της ενέδρας στα θύματά της. Κι επομένως να δικαιολογήσουν τη δική τους απραξία, τη δική τους προδοσία επενδύοντας στα κατώτερα ένστικτα του πιο χυδαίου ωχαδερφιστή: ηθελέστα και παθέστα!
Δεν υπάρχει τίποτε πιο πρόστυχο από αυτή την διατεταγμένη φημολογία. Ακόμη κι αν ισχύει αυτή η δικαιολογία της ντροπής, ένα είναι σίγουρο. Η αναγνώριση της δικαιοδοσίας των τουρκικών δικαστηρίων για τους δυο Έλληνες στρατιωτικούς συνιστά πράξη καραμπινάτης προδοσίας της ανώτατης πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Τόσο με βάση το Ποινικό Κώδικα, όσο και με βάση τον Στρατιωτικό Κανονισμό. Ισοδυναμεί με εγκατάλειψη της εθνικής κυριαρχίας της χώρας έναντι ξένης δύναμης, και πιο συγκεκριμένα της Τουρκίας.
Ποια χώρα θεωρεί ότι τα δικά της δικαστήρια έχουν αρμοδιότητα να δικάζουν ακόμη και εντεταλμένα όργανα άλλου κράτους; Μόνο εκείνη η χώρα που δεν αναγνωρίζει την εθνική κυριαρχία του άλλου κράτους. Και για την Τουρκία η Ελλάδα δεν έχει το δικαίωμα να ασκεί εθνική κυριαρχία, ούτε καν με τις ένοπλες δυνάμεις της. Να γιατί οι δυο Έλληνες στρατιωτικοί αντιμετωπίζονται ως απλοί παραβάτες του τουρκικού νόμου.
Πότε μια χώρα δεν αναγνωρίζει την άσκηση εθνικής κυριαρχίας από τα εντεταλμένα όργανα άλλου κράτους; Μόνο όταν η συγκεκριμένη χώρα έχει την πρόθεση και σχεδιάζει να προσαρτήσει το κράτος, ολόκληρο ή μέρος του, του οποίου δεν αναγνωρίζει την άσκηση εθνικής κυριαρχίας.
Αυτό που έκανε η Τουρκία με την ομηρία των δυο Ελλήνων στρατιωτικών είναι τόσο βάναυση καταπάτηση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας, όσο η σύλληψη και κράτηση ως ομήρων των πρεσβευτικών αρχών. Η χώρα που προχωρά σε μια τέτοια κίνηση έχει τουλάχιστον σχεδιάζει την πολεμική εμπλοκή με την χώρα της οποίας την εθνική κυριαρχία προσβάλει.
Κι αυτή η άμεση πολεμική απειλή δεν μπορεί να αποτραπεί με ενδοτισμό, ή κατευνασμό, αλλά με τις προβλεπόμενες ενέργειες σε στρατιωτικό, πολιτικό και διπλωματικό πεδίο. Κάθε άλλη ενέργεια ενδοτισμού δίνει σήμα στον επιτιθέμενο να προχωρήσει με τα σχέδια του.
Η Τουρκία αντιμετωπίζει την Ελλάδα ως Failed State, δηλαδή ως «αποτυχημένο κράτος» - σύφωνα με την ορολογία των αναλυτών εξ ΗΠΑ, η οποία χρησιμοποιείται για ένα κράτος το οποίο έχει αποτύχει στην άσκηση της εθνικής του κυριαρχίας. Κι αυτό συμβαίνει όταν το κράτος δείχνει:
• Αδυναμία στον έλεγχο της γεωγραφικής του επικράτειας.
• Αδυναμία της νόμιμης αρχής στη λήψη αποφάσεων.
• Αδυναμία παροχής βασικών υπηρεσιών στον πληθυσμό.
• Αδυναμία συνεργασίας με άλλα κράτη και λειτουργίας ως υπεύθυνου μέλους της διεθνούς κοινότητας.
Οι θεωρητικοί και πολιτικοί εμπνευστές του συγκεκριμένου όρου επιμένουν ότι το πρόβλημα των «αποτυχημένων κρατών» μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσω ενός συστήματος «νεοκηδεμονίας», το οποίο αποκαλούν «μεταμοντέρνο ιμπεριαλισμό». Με άλλα λόγια στην περίπτωση ενός «αποτυχημένου κράτους» δικαιολογείται η επέμβαση είτε απευθείας της «διεθνούς κοινότητας», είτε άλλων συγκροτημένων και ισχυρών κρατών προκειμένου υπό τον άμεσο έλεγχό τους να ανοικοδομηθεί το συγκεκριμένο κράτος για το καλό της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας. Και φυσικά για το καλό του πληθυσμού του, που κινδυνεύει από την κατάρρευση του failed state.
Ο Ερντογάν καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου δεν έπαψε να τονίζει πώς το ελληνικό κράτος έχει καταρρεύσει και πώς αδυνατεί να φροντίσει τον πληθυσμό του. Αυτός ακριβώς είναι ο ορισμός του «αποτυχημένου κράτους».
Συνεπώς η ισχυρή Τουρκία δεν μπορεί να αντιμετωπίζει ένα «αποτυχημένο κράτος» με τους ίδιους όρους κυριαρχίας που αντιμετωπίζει ένα οποιοδήποτε άλλο κράτος στον κόσμο. Να γιατί δεν αναγνωρίζει την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας. Διότι πολύ απλά ως «αποτυχημένο κράτος» δεν μπορεί να την ασκήσει αποτελεσματικά. Κι επομένως δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ισότιμα με την ίδια, όπως προβλέπει το διεθνές δίκαιο.
Και σ’ αυτό η Τουρκία έχει την πλήρη υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και του ΝΑΤΟ. Δείτε με τι ευκολία τόσο η ΕΕ, όσο και το ΝΑΤΟ αποδέχθηκαν τη δικαιοδοσία των τουρκικών δικαστηρίων για τους δυο Έλληνες στρατιωτικούς. Μόνο για «δίκαιη δίκη» μιλούν.
Γνωρίζουν πολύ καλά που μας οδεύουν. Γνωρίζουν πολύ καλά την άνευ προηγουμένου καταστροφή που επιβάλλουν στην Ελλάδα και τον λαό της με το καθεστώς κατοχής υπέρ των δανειστών. Και είναι απολύτως διατεθειμένοι να αναγνωρίσουν στην Τουρκία του Ερντογάν δικαιώματα ανοικοδόμησης σε εδάφη του «αποτυχημένου κράτους» έναντι ανταλλαγμάτων για τους ίδιους.
Η επίσημη Τουρκία εφαρμόζει μια πολύ παλιά αρχή της τέχνης του κατακτητικού πολέμου. Την αποτυπώνει καθαρά ο Σουν Τζου όταν πριν από 2400 χρόνια μιλούσε για την «επίθεση με στρατήγημα»:
«Στην πρακτική τέχνη του πολέμου, το καλύτερο από όλα είναι να κατακτήσεις τη χώρα του εχθρού ολόκληρη και άθικτη. Να την τσακίσεις και να την καταστρέψεις δεν είναι τόσο καλό. Επίσης, είναι καλύτερο να συλλάβεις έναν στρατό ολόκληρο από το να τον καταστρέψεις, να συλλάβεις ένα σύνταγμα, ένα απόσπασμα ή έναν λόχο ολόκληρο από το να τον καταστρέψεις.»
«Ως εκ τούτου η εμπλοκή και η κατάκτηση με μάχες δεν είναι η υπέρτατη αξία. Η υπέρτατη αξία συνίσταται στο σπάσιμο της αντίστασης του εχθρού χωρίς μάχες.»
Αυτό επιχειρεί η Τουρκία με τους δυο Έλληνες στρατιωτικούς. Την στρατηγική ήττα των ενόπλων δυνάμεων της Ελλάδας, χωρίς καν να διεξαχθεί μάχη.
Στο κάτω-κάτω της γραφής τόσο η πολιτική ηγεσία, όσο και η στρατιωτική αναγνώρισαν επίσημα ότι η Τουρκία έχει κάθε δικαίωμα να μην αναγνωρίζει την κρατική κυριαρχία της Ελλάδας. Και σαν αποζημίωση για ότι πάθουν τόσο οι δυο κρατούμενοι ως όμηροι Έλληνες στρατιωτικοί, όσο κι όσοι στρατιωτικοί συλληφθούν και κρατηθούν στο μέλλον από ξένη δύναμη, θεσμοθέτησαν το επίδομα ομηρίας.
Πρόκειται επί της ουσίας για ανοιχτή πρόσκληση προς την Τουρκία να προχωρήσει με τα σχέδια προσάρτησης εθνικού χώρου της Ελλάδας. Δεν έχει να φοβηθεί τίποτε.
Πώς μετά από μια τέτοια κίνηση μπορούμε να μιλάμε για αξιόμαχο στράτευμα;
Και φυσικά η Τουρκία πήρε το μήνυμα. Δυνατά και καθαρά! Σε απάντηση έστειλε επίσημη επιστολή προς τον πρόεδρο του ευρωκοινοβουλίου με την υπογραφή του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, Αχμέτ Μπεράτ Τζονκάρ, με ημερομηνία 31 Μαΐου. Σ' αυτήν ο Τούρκος αξιωματούχος κατηγορεί ευθέως τους ευρωπαϊκούς θεσμούς ότι συμπεριφέρονται με δύο μέτρα και δύο σταθμά στις υποθέσεις των δύο Ελλήνων και των οκτώ Τούρκων αξιωματικών, τους οποίους μάλιστα αποκαλεί «δολοφόνους» και «εγκληματίες», και στηλιτεύει το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσε ψήφισμα υπέρ της επιστροφής των Ελλήνων αλλά όχι υπέρ της έκδοσης των Τούρκων.
Με τα λόγια αυτά και με τον πιο επίσημο τρόπο η Τουρκία όχι μόνο δεν αναγνωρίζει την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας, κρατώντας παράνομα του δυο Έλληνες στρατιωτικούς, αλλά αρνείται και στην ελληνική δικαιοσύνη τη δικαιοδοσία να κρίνει το αίτημα για πολιτικό άσυλο των 8 Τούρκων στρατιωτικών. Με άλλα λόγια ο Τούρκος αξιωματούχος θεωρεί τη δικαιοδοσία της Τουρκίας, αλλά και των δικαστηρίων της, ανώτερη της Ελλάδας και της ελληνικής δικαιοσύνης.
Πώς απάντησε η ελληνική πλευρά; Με την (ν)τροπολογία του Καμμένου για το επίδομα ομηρίας στους στρατιωτικούς. Δηλαδή αναγνωρίζοντας επίσημα ότι όντως η δικαιοδοσία της Τουρκίας είναι υπεράνω της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδα.
Μετά από την (ν)τροπολογία δεν μου βγάζει κανένας από το μυαλό ότι οι δυο Έλληνες στρατιωτικοί συνελήφθησαν σε ενέδρα – που τώρα πια ομολογεί και η ίδια η κυβέρνηση – με σκοπό να κρατηθούν ως όμηροι με τη σύμφωνη γνώμη και συμμετοχή της ελληνικής πλευράς. Και γι’ αυτό είμαι απολύτως βέβαιος.
Όπως επίσης είμαι απολύτως βέβαιος ότι η συμφωνία που έχει γίνει στα παρασκήνια με την σχεδιασμένη απαγωγή και ομηρία των δυο Ελλήνων στρατιωτικών κι ότι ακολουθήσει δεν έγινε για τους 8 Τούρκους στρατιωτικούς. Έγινε με κύριο σκοπό τη δημιουργία κατάλληλου κλίματος που να ευνοεί την αποστρατικοποίηση του Έβρου και στη συνέχεια της Θράκης.
Όπως άλλωστε έχει γίνει ήδη στις παραμεθόριες περιοχές της Μακεδονίας, της Ηπείρου και πολλών νησιών του Αιγαίου.
Η «δυτική Θράκη» έχει ήδη παραδοθεί στις ορέξεις της Τουρκίας. Κι αυτό έχει συναποφασιστεί με την ελληνική πλευρά να γίνει - φυσικά με τις ευλογίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ - με τον τρόπο που έχει διδάξει από τα πανάρχαια χρόνια ο Σουν Τζου. Δηλαδή μέσω της «επίθεσης με στρατήγημα».
Άλλωστε ποιος θα αντισταθεί; Κανένας από τους ανευθυνοϋπεύθυνους της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Κανένας από τους ευαγείς εκπροσώπους της νομικής και δικαστικής εξουσίας στην Ελλάδα, οι οποίοι δεν τόλμησαν ούτε καν να δηλώσουν το αυτονόητο ακόμη και για έναν πρωτοετή της νομικής: τα κρατικά όργανα δεν τελούν υπό την δικαιοδοσία άλλων κρατών!
Μόνο ο λαός υπάρχει. Κι αυτός δεν πρέπει να αντιληφθεί με τι έχει να κάνει, πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα. Δεν πρέπει να αντιληφθεί ότι στο πρόσωπο των δυο Ελλήνων στρατιωτικών έχει παραδοθεί ολόκληρη η άμυνα, το σύνολο των ενόπλων δυνάμεων της χώρας στην Τουρκία. Μαζί με την εθνική κυριαρχία της χώρας.
Είναι τόσο, μα τόσο σοβαρά τα πράγματα, αλλά μάλλον θα χρειαστεί να δούμε τις βόμβες να πέφτουν στα κεφάλια μας, ή να δούμε ξένους στρατούς στους δρόμους μας για να αντιληφθούμε το παιχνίδι που μας παίζουν σήμερα.
Μέχρι τότε μπορεί ο καθένας να πάρει το σημαιάκι του, το κουβαδάκι του και να παίξει τον πατριώτη στις σικέ διαδηλώσεις εκτόνωσης για το λεγόμενο «μακεδονικό». Δυστυχώς η μασκαράτα σ’ αυτή την χώρα δεν έχει ανάγκη τις Απόκριες για να βρεθεί στο απόγειό της. Για πολλούς άλλωστε πατρίδα δεν είναι το έδαφος, η ενιαία και αδιαίρετη επικράτεια της χώρας και ο λαός που έχει τεθεί υπό κατοχή και εκποίηση, αλλά η μυθιστορία και οι μουτσούνες του εθνικισμού.
Βλέπετε είναι πολύ πιο εύκολο και πολύ πιο άνανδρο να διαρρηγνύει κανείς ακινδύνως τα ιμάτιά του για ένα όνομα, παρά να βάλει το κεφάλι του στο ντορβά για να ανατρέψει το καθεστώς κατοχής της πατρίδας.

Λαϊκή Συσπείρωση Πάρου: "Ο γιαλός είναι στραβός ή στραβά αρμενίζουν..."

Ο λόγος για την τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου με θέμα τον απολογισμό της δημοτικής αρχής για το 2017.
Είναι γεγονός ότι η μετατροπή των Δήμων σε εργαλεία του κράτους σε τοπικό επίπεδο και η αποξένωση τους από τους πολίτες έχει απαξιώσει αυτή τη συνεδρίαση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από την συνεδρίαση απουσίαζαν αρκετοί αιρετοί και δεν έδωσε το παρόν κανένας πολίτης ή φορέας.
Βέβαια η δημοτική αρχή των 17 συμβούλων, που έμειναν 15 λόγω ανεξαρτητοποίησης των 2 και παραίτησης άλλων τριών, η εκτίμηση του παριανού λαού για αυτήν και το έργο της, έχουν συμβάλει τα μέγιστα στην απαξίωση θεσμικών διαδικασιών.
Κατά τα άλλα ο Δήμαρχος θεωρεί ότι με το έργο του και το 2017, έχει βάλει τη σφραγίδα του στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του νησιού...
Επομένως o Δήμαρχος κατέληξε... ότι ο γιαλός είναι στραβός...
                            Πάρος 12-7-2018

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2018

Η σφύζουσα νοημοσύνη μιας καρέκλας

Η σφύζουσα νοημοσύνη μιας καρέκλας - Media
Στάθης
Είναι αρκετά χρόνια τώρα που η Γερμανία έχει στήσει ένα παραμάγαζο στα δυτικά Βαλκάνια, μια παρασυναγωγή που κατά καιρούς συγκαλεί, ώστε να συντονίζει, να διευθετεί και να εντέλλεται τους «βλαχοσυμπέθερους» τύπου Βοσνίας (καθώς αλαζονικά αντιμετωπίζει το Ανθυποράιχ αυτά τα κράτη ή κτήσεις) – γεμάτα σμπίρους, σέμπρους και κολίγους. Για πρώτη
φορά, μετά τις καλές υπηρεσίες του Τσίπρα στη FYROM (Ζάεφ: ο Κοτζιάς αγωνίζεται για αυτήν την υπόθεση σαν να ήταν δικός μας)
σε αυτήν την παρασυναγωγή των «βλαχοσυμπέθερων» (ου μην αλλά και λαδεμπόρων καθ’ ότι κλείνονται και ντηλ) εκλήθη και η Ελλάς, πράγμα
που έδωσε τη δυνατότητα στον Τσίπρα να πανηγυρίσει για μιαν ακόμα φορά διακηρύσσοντας urbi et orbi ότι «η Ελλάδα ανακτά τον ηγετικό της ρόλο στα Βαλκάνια»!
Και ταυτοχρόνως η Αθήνα απελαύνει δύο Ρώσους, ενώ απαγορεύει την είσοδο στη χώρα (στο προτεκτοράτο) σε άλλους δύο, ακριβώς πριν από τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ. Είναι φανερό ότι ο Αμερικανικός έλεγχος πάνω στη χώρα μας γίνεται σιδερένιος. Γιατί; Ποια σχέδια προβλέπουν και επιβάλλουν κάτι τέτοιο;
Η Ελλάδα, μια αποικία χρέους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει υποβαθμισθεί σε έναν Βαλκανικό εταίρο (κολίγο) της Γερμανίας, σε μια ζώνη διευρυνόμενων βάσεων των ΗΠΑ και σε μια γκρίζα περιοχή υπό την Τουρκική απειλή. Και ο Τσίπρας πανηγυρίζει για την «ανάκτηση του ηγετικού ρόλου της χώρας»!
Το πρόβλημα δεν είναι πλέον ότι «δεν ξέρουμε τι μας γίνεται» (με τις εντολές που εκτελούμε), αλλά ότι σύνολο των κοινοβουλευτικών πολιτικών δυνάμεων, πλην ΚΚΕ, έχει αναγάγει αυτήν την κατάσταση σε υπαρξιακό δόγμα. Η Ελλάδα όχι μόνον στερείται υψηλής στρατηγικής, αλλά επαφίεται όλο και περισσότερο στα αποτελέσματα που παράγουν: α) ο άθλιος σκυλοκαυγάς των δημαγωγών του δικομματικού μονοκομματισμού και β) η σιδηρά δυνάστευση της χώρας από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία (με κωμικό παρεπόμενο το Βαλκανικό καρκατσουλιό τύπου FYROM) – κωμικό, αλλά θανάσιμο.
Συχνά οι διακυμάνσεις στην εξέλιξη των ψευδών της καθημερινότητας (η επιμήκυνση του χρέους, τι θα γίνει με τις συντάξεις κ.τ.λ.) συσκοτίζουν όσα ολοφάνερα υπό τον ήλιο διαδραματίζονται. Το ίδιο και η θηριώδης προπαγάνδα. Η οποία μάλιστα προικίσθηκε από τους θεούς να γίνεται τόσο πιο πειστική όσον είναι πιο γελοία. Όπως, φερ’ ειπείν, η προπαγάνδα της γραβάτας.
Αλληλοδουλευόμαστε για την εθνικότητα των Σκοπιανών, στρουθοκαμηλίζουμε με τη μετανάστευση των νέων, παίζουμε τη ρώσικη ρουλέτα των εντυπώσεων με τις συντάξεις, δηλώνουμε φόρου υποτελείς για 100 χρόνια, καλούμε τον Ερντογάν για τέιον στο Μαξίμου, τρέχουμε σκούζοντας ζήτουλες στο ΝΑΤΟ ή στο Γιούρογκρουπ, κανονίζει ο Τσίπρας με την κυρία Μέρκελ συμφωνίες κατεργαραίων για το προσφυγικό
κι όλα αυτά τα λέμε κυβέρνηση - αντιπολίτευση - Τύπο - θεσμούς - κανονικότητα, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για απεικάσματα. Μιας δημοκρατίας με δυο δεξιές (ή πολλές δεξιές) και μιας νεοφιλελεύθερης οικονομικής δικτατορίας που μέσα
στον παρατεταμένο πολιτικό εκφυλισμό και στην συνακόλουθη πολιτειακή παρακμή, εκλαμβάνουμε ως ζωή, ως βίο. Μας κατέχει ένας επιδοτούμενος θίασος μαριονέτας
που πια δεν ξέρεις αν τα νήματα κινεί ο καρεκλοκένταυρος ή η καρέκλα…
…μια μορφή τεχνητής νοημοσύνης πολλά υποσχόμενη στον Άδη, τον Μολώχ και τους συναφείς επιτηδευματίες θεούς της απολιτικοποίησής μας…

ΠΗΓΗ:
http://www.topontiki.gr/article/281410/i-sfyzoysa-noimosyni-mias-kareklas

Η ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ...

Αποτέλεσμα εικόνας για μπαμπης μαλινδρετος φωτογραφια

Έντονη δυσαρέσκεια φέρεται να διακατέχει το Μπάμπη έπειτα κι από το νέο πανηγυρικό "άδειασμά" του από το Μάρκο, με αφορμή τη νέα κατανομή πόστων και αρμοδιοτήτων της δημοτικής αρχής στον απόηχο της παραίτησης Χριστόφορου.
Ούτε ΚΔΕΠΑΠ (διακαής του πόθος-ένεκα προβολής...), ούτε Τουριστική Επιτροπή (υπολογίσιμη εναλλακτική με έντονο "νταραβέρι", δωρεάν ταξίδια με δημοτικό χρήμα κλπ κλπ) και το κυριότερο ούτε Αντιδήμαρχος, θέση την οποία θεωρούσε σχεδόν καπαρωμένη από την προηγούμενη των εκλογών...
Βέβαια από το "σχεδόν" μέχρι το τελικό αποτέλεσμα πάντοτε μεσολαβεί χάος και έρεβος...
Φήμες τον φέρουν να υποβάλλεται σε θεραπείες πολιτικού μασάζ από άτομα του στενού πολιτικού (και κομματικού συνάμα/μην ξεχνιώμαστε...) περιβάλλοντος του Μάρκου, όχι και τόσο ειδικευμένα όπως εκείνος στη φυσικοθεραπεία...
Δεν είμαι αυτή τη στιγμή σε θέση να προβλέψω το μέλλον.
Όμως το κλίμα εντός του γαλάζιου στρατοπέδου γίνεται ολοένα  αρνητικότερο σε βάρος του δημάρχου κι αν λάβει κανείς σοβαρά υπόψιν τον υφέρποντα διχασμό ανάμεσα σε φιλικά και εχθρικά προς αυτόν διακείμενους εντός της τοπικής της ΝΔ, δεν αποκλείω το ενδεχόμενο αυτός να εξελιχθεί σε εμφύλιο...
Προς επίρρωση των παραπάνω, σημειώνω πως εδώ και πολλές μέρες έχει περιέλθει σε καθεστώς αδράνειας και ηχηρής σιωπής ιστολόγιο με άγρια φιλικές διαθέσεις υπέρ του Μάρκου, ο διαχειριστής του οποίου φέρεται έντονα προβληματισμένος περί τα τεχθέντα και κυρίως τα τεκταινόμενα...
Πάντως ένα είναι σίγουρο: η απόσταση μέχρι τις δημοτικές εκλογές είναι εξαιρετικά μεγάλη για γεγονότα και απελπιστικά μικρή για την προετοιμασία των ενδιαφερομένων.
Οψόμεθα!  
 

Αλέκος Παπαδόπουλος: Πυροβολεί τις συντάξεις…


Ο Αλέκος Παπαδόπουλος, αποτελεί έναν από τους πλέον μοχθηρούς «εκσυγχρονιστές», ο οποίος συνδυάζει την αχαλίνωτη νεοφιλελεύθερη αυθάδειά του με το ναρκισσισμό της ομηρικής του αυτοϊκανοποίηση…
Σε διάφορες «καμπές» των εσωκαθεστωτικών, κατοχικών ζυμώσεων βγαίνει από το λαγούμι του αυτός ο «χιτλεράκος» του νεοφιλελευθερισμού για να δηλώσει «Παρών»!!!

Πέμπτη 12 Ιουλίου 2018

Με «όχημα» το «Μακεδονικό» ξεδιπλώνονται τα Σχέδια της αλλαγής συνόρων…


Το «Μακεδονικό», όπως έχουμε αναλύσει κουραστικά, εδώ και πολλά χρόνια, αποτελεί το «τακτικό όχημα» υλοποίησης και επιβολής (στα Βαλκάνια) των στρατηγικών επιδιώξεων του ΥΠΕΡ-εθνικού κεφαλαίου και του νεοταξικού κράτους: 4ο Ράιχ…
Από τις βασικές στρατηγικές επιδιώξεις είναι, όπως, κατά κόρον, έχουμε υπογραμμίσει: Η κατάτμηση των εθνικών κρατών, η αλλαγή συνόρων, η κατασκευή προτεκτοράτων και το αιματοκύλισμα των λαών…

Η σφύζουσα νοημοσύνη μιας καρέκλας

Η σφύζουσα νοημοσύνη μιας καρέκλας - Media
Στάθης
Είναι αρκετά χρόνια τώρα που η Γερμανία έχει στήσει ένα παραμάγαζο στα δυτικά Βαλκάνια, μια παρασυναγωγή που κατά καιρούς συγκαλεί, ώστε να συντονίζει, να διευθετεί και να εντέλλεται τους «βλαχοσυμπέθερους» τύπου Βοσνίας (καθώς αλαζονικά αντιμετωπίζει το Ανθυποράιχ αυτά τα κράτη ή κτήσεις) – γεμάτα σμπίρους, σέμπρους και κολίγους. Για πρώτη
φορά, μετά τις καλές υπηρεσίες του Τσίπρα στη FYROM (Ζάεφ: ο Κοτζιάς αγωνίζεται για αυτήν την υπόθεση σαν να ήταν δικός μας)
σε αυτήν την παρασυναγωγή των «βλαχοσυμπέθερων» (ου μην αλλά και λαδεμπόρων καθ’ ότι κλείνονται και ντηλ) εκλήθη και η Ελλάς, πράγμα
που έδωσε τη δυνατότητα στον Τσίπρα να πανηγυρίσει για μιαν ακόμα φορά διακηρύσσοντας urbi et orbi ότι «η Ελλάδα ανακτά τον ηγετικό της ρόλο στα Βαλκάνια»!
Και ταυτοχρόνως η Αθήνα απελαύνει δύο Ρώσους, ενώ απαγορεύει την είσοδο στη χώρα (στο προτεκτοράτο) σε άλλους δύο, ακριβώς πριν από τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ. Είναι φανερό ότι ο Αμερικανικός έλεγχος πάνω στη χώρα μας γίνεται σιδερένιος. Γιατί; Ποια σχέδια προβλέπουν και επιβάλλουν κάτι τέτοιο;
Η Ελλάδα, μια αποικία χρέους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει υποβαθμισθεί σε έναν Βαλκανικό εταίρο (κολίγο) της Γερμανίας, σε μια ζώνη διευρυνόμενων βάσεων των ΗΠΑ και σε μια γκρίζα περιοχή υπό την Τουρκική απειλή. Και ο Τσίπρας πανηγυρίζει για την «ανάκτηση του ηγετικού ρόλου της χώρας»!
Το πρόβλημα δεν είναι πλέον ότι «δεν ξέρουμε τι μας γίνεται» (με τις εντολές που εκτελούμε), αλλά ότι σύνολο των κοινοβουλευτικών πολιτικών δυνάμεων, πλην ΚΚΕ, έχει αναγάγει αυτήν την κατάσταση σε υπαρξιακό δόγμα. Η Ελλάδα όχι μόνον στερείται υψηλής στρατηγικής, αλλά επαφίεται όλο και περισσότερο στα αποτελέσματα που παράγουν: α) ο άθλιος σκυλοκαυγάς των δημαγωγών του δικομματικού μονοκομματισμού και β) η σιδηρά δυνάστευση της χώρας από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία (με κωμικό παρεπόμενο το Βαλκανικό καρκατσουλιό τύπου FYROM) – κωμικό, αλλά θανάσιμο.
Συχνά οι διακυμάνσεις στην εξέλιξη των ψευδών της καθημερινότητας (η επιμήκυνση του χρέους, τι θα γίνει με τις συντάξεις κ.τ.λ.) συσκοτίζουν όσα ολοφάνερα υπό τον ήλιο διαδραματίζονται. Το ίδιο και η θηριώδης προπαγάνδα. Η οποία μάλιστα προικίσθηκε από τους θεούς να γίνεται τόσο πιο πειστική όσον είναι πιο γελοία. Όπως, φερ’ ειπείν, η προπαγάνδα της γραβάτας.
Αλληλοδουλευόμαστε για την εθνικότητα των Σκοπιανών, στρουθοκαμηλίζουμε με τη μετανάστευση των νέων, παίζουμε τη ρώσικη ρουλέτα των εντυπώσεων με τις συντάξεις, δηλώνουμε φόρου υποτελείς για 100 χρόνια, καλούμε τον Ερντογάν για τέιον στο Μαξίμου, τρέχουμε σκούζοντας ζήτουλες στο ΝΑΤΟ ή στο Γιούρογκρουπ, κανονίζει ο Τσίπρας με την κυρία Μέρκελ συμφωνίες κατεργαραίων για το προσφυγικό
κι όλα αυτά τα λέμε κυβέρνηση - αντιπολίτευση - Τύπο - θεσμούς - κανονικότητα, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για απεικάσματα. Μιας δημοκρατίας με δυο δεξιές (ή πολλές δεξιές) και μιας νεοφιλελεύθερης οικονομικής δικτατορίας που μέσα
στον παρατεταμένο πολιτικό εκφυλισμό και στην συνακόλουθη πολιτειακή παρακμή, εκλαμβάνουμε ως ζωή, ως βίο. Μας κατέχει ένας επιδοτούμενος θίασος μαριονέτας
που πια δεν ξέρεις αν τα νήματα κινεί ο καρεκλοκένταυρος ή η καρέκλα…
…μια μορφή τεχνητής νοημοσύνης πολλά υποσχόμενη στον Άδη, τον Μολώχ και τους συναφείς επιτηδευματίες θεούς της απολιτικοποίησής μας…

ΠΗΓΗ:
http://www.topontiki.gr/article/281410/i-sfyzoysa-noimosyni-mias-kareklas

«Φίλε» γονιέ με τα «εγώ τα ξέρω όλα», κανείς δεν γεννιέται νταής

«Φίλε» γονιέ, με τις περίεργες ιδέες και τα «εγώ τα ξέρω όλα, άκου εμένα που σου λέω», τα παιδιά δεν φταίνε για το bullying. Ποτέ δεν φταίνε τα παιδιά, άλλωστε. Εσύ φταις. Πάντα οι γονείς φταίνε. Ο άνθρωπος όταν γεννιέται είναι tabula rasa. Άγραφος πίνακας. Κανείς δεν γεννιέται εγκληματίας, κακοποιός, ληστής ή οτιδήποτε άλλο.
Γράφει ο Νίκος Δεμισιώτης
Δεν γεννιέσαι, λοιπόν. Γίνεσαι. Εσύ το κάνεις και το πιθανότερο είναι πως το κάνεις επειδή θέλεις να δεις στο παιδί σου αυτό που εσύ δεν ήσουν.
Δεν γίνεσαι νταής επειδή είσαι ψηλός και δυνατός. Ξέρω πολλούς δυνατούς και ψηλούς ανθρώπους που βλέπουν στο πεζοδρόμιο μια σειρά από μυρμήγκια, που πάνε το φαγητό του χειμώνα στη φωλιά τους, και πηδάνε από πάνω τους για να μην τα πατήσουν.
Τα πιτσιρίκια που πάνε στο σχολείο τους ή στις παρέες τους και κάνουν τους νταήδες σε παιδιά που είναι πιο αδύναμα, δεν γεννήθηκαν για να κάνουν κάτι τέτοιο. Το κάνουν επειδή έτσι διδάχτηκαν στα σπίτια τους. Αυτό που γίνεται και στο σπίτι σου, δηλαδή. Ναι στο σπίτι σου. Γιατί το μεγάλωσες με τη λογική της ζούγκλας όπου ο πιο ισχυρός επιβιώνει και ο ανίσχυρος γίνεται λεία. Τροφή. Χωρίς εισαγωγικά.
Μη γελιέσαι. Τα παιδιά αυτά τρέφονται από αυτό που κάνουν. Αυτό νιώθουν πως πρέπει να κάνουν. Το νιώθουν σαν αποστολή. Μην μπερδεύεσαι. Όχι, επειδή του είπες να πάει να το κάνει. Τα παιδιά, άλλωστε, σπάνια ακούνε αυτά που τους λες. Τα παιδιά βλέπουν αυτά που κάνεις.
Πώς περιμένεις να συμπεριφερθεί ένα παιδί που βλέπει κάποιον από τους γονείς του να μειώνει κάποιον επειδή είναι πιο αδύναμος;
Πώς περιμένεις να συμπεριφερθεί ένα παιδί όταν βλέπει τον πατέρα του να τραβάει χειρόφρενο, να ρίχνει χριστοπαναγίες και να κατεβαίνει από το αυτοκίνητο επειδή η κυρία στο μπροστινό αυτοκίνητο άργησε να ξεκινήσει όταν το φανάρι άναψε πράσινο;
Πώς θα συμπεριφερθεί όταν ακούει τη μητέρα του να λέει στις φίλες της «ποιο; Το παιδί της Ελένης; Αυτό είναι χαζό»;
Πώς θα καταντήσει το παιδί σου όταν το μεγαλώνεις για να γίνει «ματσό» και «νταής», επειδή… έτσι κάνουν οι άνδρες;
Τι θα καταλάβει όταν, την ώρα που βλέπεις ειδήσεις, σε ακούσει να λες πως «έλα, μωρέ, έχουν κάνει τα παιδιά φλούφληδες. Άμα πέσει, δηλαδή, και καμιά σφαλιάρα παραπάνω τι έγινε; Χαθήκαμε εμείς;».
Μια ειλικρινής απάντηση θα ήταν «ναι, χάθηκες»! Αυτό που έγινες, δεν λέγεται ακριβώς άνθρωπος. Είναι κάτι άλλο. Και θες να κάνεις και στο παιδί σου το ίδιο. Σταμάτα να βγάζεις τα κόμπλεξ σου πάνω στα παιδιά σου. Μη μολύνεις και τις γενιές που έρχονται. Δεν φταίνε σε τίποτα τα άλλα παιδάκια να έρχονται αντιμέτωπα με το δημιούργημά σου.
Επέτρεψε μου, όμως, «φίλε» γονιέ μια προσωπική αναφορά. Έχω πει στο γιο μου, πως δεν με ενδιαφέρουν καθόλου οι βαθμοί στο σχολείο, ούτε οι έπαινοι. Θα ήμουν, όμως, εξαιρετικά υπερήφανος για εκείνον αν μάθαινα πως υπερασπίστηκε κάποιο αδύναμο παιδί. Πρόσεξε: Όχι να μην του επιτεθεί. Να το υπερασπιστεί. Αν το κάνει θα έχω βάλει κι εγώ το λιθαράκι μου, ώστε να γίνει Άνθρωπος. Αν δεν το κάνει, προφανώς θα έχω αποτύχει και σαν πατέρας και σαν άνθρωπος.
Αν θέλουμε ν’ αλλάξει η κοινωνία θα πρέπει να αλλάξουμε εμείς και κυρίως να φροντίσουμε ν’ αποκτήσουν τα παιδιά μας την παιδεία εκείνη που θα τους επιτρέπει όχι απλά να σέβονται (το προσπεράσαμε αυτό το σημείο) αλλά να αγαπούν και να προστατεύουν το διαφορετικό και το αδύναμο. Γιατί τα παιδιά είναι το μέλλον. Αν δημιουργήσουμε τέτοιους ανθρώπους έχουμε ελπίδα να ζήσουν αυτά, τουλάχιστον, σε μια καλύτερη κοινωνία.
Σε διαφορετική περίπτωση τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Και δεν θ’ αλλάξει γιατί όσο «τσαμπουκά» και «μάγκα» και να κάνεις τον γιόκα σου, πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα βαράει, θα φωνάζει και θα κοροϊδεύει «καλύτερα». Και τότε μπορεί να είναι αργά για το δικό σου παιδί.
Αν, και τελειώνω εδώ, «φίλε» γονιέ, διάβασες αυτό το κείμενο και σε «συνάντησες» ή θίχτηκες, άλλαξε ρότα και «υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα».
πηγή: newsbeast.gr

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2018

ΘΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΚΟΨΟΥΝ Η ΟΧΙ;

σκίτσο

Τρικυμία

τρικυμία
Από το «πειρατικό του Στάθη» στο Ποντίκι, 5-7-2018 
Τρικυμία
Γύρω μας συμβαίνουν τεκτονικές αλλαγές. Έχουμε ήδη μπει στο τοπίο της μεταπαγκοσμιοποίησηςκαι είναι σαν οι Τιτάνες στα έγκατα της Γης να ετοιμάζουν για τους θνητούς που νομίζουν ότι είναι θεοίνέες Χίμαιρες. Νέες κρίσεις, εμπορικές, πολιτικές, πολεμικές ετοιμάζονται να ξεπροβάλουν, μεγάλες τρικυμίες δείχνουν να έρχονται. Και μέσα σε αυτό το τρικυμιώδες περιβάλλον η Ελλάδα δείχνει να ζειτη δική της τρικυμία στο κουτάλι, χωρίς άλλη μέριμνα παρά μόνον για την εκτέλεση των διαταγών που λαμβάνει (για να πνίγεται μέσα σ’ αυτό το κουτάλι). Βυθισμένοι όλοι στον μικρόκοσμο που το ελληνικό πολιτικό σκηνικό παράγει και αντιλαμβάνεται, αδυνατούμε να δούμε πέρα από τη μωρία της μύτης των Πινόκιο.
Μεγάλες κουβέντες μικρών πολιτικών μεγεθών που έχουν ακυρώσει κάθε δυνατότητα να αντιληφθούμε, πόσω μάλλον να συζητήσουμε, για το ευρύτερο τοπίο του κόσμου μέσα στον οποίον κλυδωνιζόμαστε, (αν)έτοιμοι για το επόμενο ναυάγιο, μοιραίοι μέσα σε μια ειρωνική αντιστροφή του«ο βρεγμένος δεν φοβάται τη βροχή». Ώσπου να πνιγεί.
• Στο εξής όσοι υπογράφουν οτιδήποτε, θα  υπογράφουν και τις υπογραφές τους.
Τυχόν υπογραφή χωρίς υπογραφή κάτω απ’ την υπογραφή, δεν θα θεωρείται υπογραφή.
Για παράδειγμα: υπογραφή Τσίπρας και από κάτω για το γνήσιον της υπογραφής, Τσίπρας. Ο λόγος μας συμβόλαιο erga omnes

Τρίτη 10 Ιουλίου 2018

Γιατί πληρώνω τόσο για το ρεύμα; (και που' σαι ακόμα...)! Όπως δίναμε τον Παρθενώνα για να έχουν μολύβι οι Τούρκοι...


Γιατί πληρώνω τόση ΔΕΗ;
Γιατί αυξάνονται συνεχώς οι λογαριασμοί του ρεύματος;
Η λακωνική απάντηση είναι επειδή είμαι αναγκασμένος και δεν αντέχω να μην έχω ρεύμα
"...Να καταργηθεί το ΕΤΜΕΑΡ. Δεν έχουν καμία υποχρέωση οι πολίτες να επιδοτούν ιδιωτικές επιχειρήσεις («πράσινες», κόκκινες, «μαύρες», λαχανί με ροζ ελεφαντάκια… αδιάφορο). Δεν μπορεί μια 4μελής οικογένεια να πληρώνει 200 και 500€ το χρόνο για τον Κοπελούζο, το Μυτιληναίο, την ENEL και την EdF-Energies Nouvelles, που κερδοσκοπούν, χαρατσώνουν και... επιδοτούνται για ηλεκτροπαραγωγή και με «αέρα» και με «αέριο» και φιλοδοξούν να είναι οι νέοι μεσάζοντες με τα ΝΟΜΕ..."
Η λεγόμενη "απελευθέρωση" είναι νεολογισμός εκχώρησης κάθε πηγής εσόδων σε ξένους. "Απελευθερώνουμε" την ΔΕΗ για να ζήσουν λίγο πιο άνετα οι Γάλλοι της EDF (Έντισον), οι Ιταλοί της ENEL και, πάντα τους Γερμανούς της Siemens και της Enercon.
Η "απελευθέρωση" είναι το τέλος της Ελληνικής βιομηχανίας και της Ελληνικής οικονομίας.
Ο παραπάνω λογαριασμός είναι παλιός. Το ΕΤΜΕΑΡ έχει ανέβει. Τα τέλη διασύνδεσης έχουν ανέβει. Τα τέλη μεταφοράς έχουν ανέβει. Διασυνδέσεις για περισσότερα αιολικά.
Οι ανά τον κόσμο ΔΕΗ (δηλαδή και η EDF (Έντισον) και η ENEL, είναι "εντάσεως κεφαλαίου", δηλαδή χρειάζονται πολλά κεφάλαια για τις μονάδες και τα δίκτυα. Η παρασιτολογία αυτών των εταιριών σε χώρες όπως η δική μας, απλά τους βοηθάνε να μαζέψουν κεφάλαια. Κάθε ευρώ που παίρνουν κάθε χρόνο από εδώ, εξυπηρετεί περίπου 10πλάσιο δάνειο.  Βοηθάμε την χρηματοδότησή τους και μειώνουμε το κόστος του ρεύματος για τους καταναλωτές τους.
Η βιομηχανία χρειάζεται φθηνό και απρόσκοπτο ρεύμα. Εάν δεν το έχει ή κλείνει, ή φεύγει.  Η βιομηχανία όμως βοηθάει στο να υπάρχει φθηνό ρεύμα, αφού αυτή, με τις μεγάλες καταναλώσεις, πρώτον χρειάζεται και δεύτερον χρηματοδοτεί τις μεγάλες μονάδες βάσεις που παράγουν το φθηνό ρεύμα. Μονάδες βάσης με αέριο υπάρχουν μόνο στο ...Κατάρ, ίσως στις ΗΠΑ (με το φθηνό σχιστολιθικό). Οι Γερμανικές μονάδες βάσης είναι με λιγνίτη, λιθάνθρακα και πυρηνικά (και βιομάζα). Οι Γερμανοί δεν ηλεκτροδοτούνται από αέριο. Η βιομηχανία δεν υπάρχει χωρίς μονάδες βάσης. Οι καταναλωτές και επωφελούνται από και επιδοτούν το φθηνότερο βιομηχανικό ρεύμα. Η Ελλάδα δεν θα είχε εξηλεκτρισθεί χωρίς την μεγάλη ζήτηση από την βιομηχανία του ...1960.
Η σημερινή Κυβέρνηση, και μάλλον όλες από το 2010 και μετά, έχουν σαν ενεργειακή στρατηγική την απώλεια κάθε αυτονομίας, την απόλυτη εξάρτηση από εισαγωγές, τον υπερδιπλασιασμό του ρεύματος, την επιστροφή σε εποχές που δεν είχαν όλοι ρεύμα και όχι όποτε το ήθελαν. Σε αυτό βοηθάει η ξενόφερτη πιπίλα της δήθεν Κλιματικής Αλλαγής. Εάν υπάρχει αυτή η Κλιματική Αλλαγή και εάν δεχτούμε ότι είναι ανθρωπογενής, και εάν δεχτούμε ότι φταίει το CO2, η προφανής θεραπεία είναι η ύφεση, η αποβιομηχάνιση, η μείωση του βιοτικού επιπέδου, λιγότερη κατανάλωση, λιγότερη θέρμανση, λιγότερες μετακινήσεις.
Οι ΑΠΕ;  Αρπαχτή. Το κόστος τους, είτε ψηλό, είτε χαμηλό, προστίθεται στην όποια ηλεκτροπαραγωγή χωρίς όμως να συμβάλλει ουσιαστικά σε αυτήν. Αυτό που κάνουν οι ΑΠΕ είναι να δικαιολογούν περισσότερο αέριο και να αυξάνουν την εξάρτηση από εισαγωγές για ηλεκτροδότηση και εξαγωγές για απόρριψη του κουτουρού ρεύματος. Και εάν προσέξετε ποιοι νέμονται τις ΑΠΕ, είναι οι ίδιοι που μάς "απελευθερώνουν". Αυτοί που προωθούν δήθεν "έξυπνα" και δήθεν "πράσινα" νησιά είναι οι ίδιοι που μάς λάδωναν για να δανειζόμαστε, για να μας παίρνουν τώρα το οικόπεδο. Τους πληρώνουμε, για να τους πληρώνουμε κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο. Και αυτοί μεν κάτι βγάζουν, και εμείς δίνουμε την χώρα μας για να δικαιολογούν να ...βγάζουν.
Όπως δίναμε τον Παρθενώνα για να έχουν μολύβι οι Τούρκοι. Και λέει η Ιστορία, ή ο Μύθος, ότι προτιμήσαμε να δώσουμε μολύβι στους Τούρκους για να μην ξηλώσουν τον Παρθενώνα. Πολύ ψιλά γράμματα για τα υπάκουα περαστικά ανθρωπάκια του ΥΠΕΝ και της ΡΑΕ...