"Ερχεται ανάπτυξη" λέει ο Σαμαράς, ενώ η Ελλάδα βουλιάζει.

Του Γιώργου Δελαστίκ 

Αντιλαμβανόμαστε την πολιτική σκοπιμότητα της κυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό και να ωραιοποιήσουν την οικονομική κατάσταση της χώρας. Αυτό επιβάλλει το ιδιοτελές κομματικό τους συμφέρον, άρα από τη σκοπιά τους σωστά πράττουν τα κυβερνητικά κόμματα όσο υπάρχουν...

ανενημέρωτοι ή αφελείς πολίτες που τους πιστεύουν.

Επί της ουσίας όμως σε καμία περίπτωση οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί δεν αντέχουν τη σύγκριση με την πραγματικότητα. Ας αρχίσουμε από τα θεμελιώδη. Βάσει των επίσημων στοιχείων της Γιούροστατ, της στατιστικής υπηρεσίας της ΕΕ, το 2009, πριν η Ελλάδα υπαχθεί σε καθεστώς Μνημονίου, το δημόσιο χρέος της σε απόλυτους αριθμούς ανερχόταν σε 299,68 δισεκατομμύρια ευρώ.

Υποτίθεται ότι πάνω από 200 δισεκατομμύρια χρέους «κουρεύτηκαν» σε ποσοστό 53%. Υποτίθεται ότι με την «επαναγορά» των ομολόγων το χρέος μειώθηκε ακόμη περισσότερο. Υποτίθεται ότι με την καταβαράθρωση των μισθών και των συντάξεων και με το ένα εκατομμύριο περισσότερους ανέργους, ο ελληνικός λαός υπέστη αυτές τις πρωτοφανείς για καιρό ειρήνης θυσίες προκειμένου να συνεισφέρει και αυτός μέσω του καταποντισμού του βιοτικού του επιπέδου στη μείωση του υπέρογκου δημόσιου χρέους. Μάλιστα. Τι απέγινε λοιπόν μετά από τα «κουρέματα» και τις αιματηρές θυσίες των Ελλήνων;

Oπως μας πληροφορεί η Γιούροστατ, στα τέλη του 2012 το ελληνικό δημόσιο χρέος ανήλθε στα... 303,92 δισεκατομμύρια ευρώ!!! Αντί να μειωθεί δηλαδή κατά περίπου 130 δισεκατομμύρια, το χρέος της Ελλάδας, μετά από όλα αυτά... αυξήθηκε κατά 4,24 δισ.!!! Από πρώτη ματιά, η μαθηματική επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Η εξήγηση είναι οικονομική και οφείλεται στον υπέρμετρο δανεισμό, αλλά εκφεύγει των ορίων αυτού του άρθρου. Επειδή από μακροοικονομική σκοπιά σημασία έχει όχι τόσο το απόλυτο ύψος του χρέους, αλλά το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Το 2009 λοιπόν το ΑΕΠ της Ελλάδας ανερχόταν σε 231 δισ. ευρώ. Το 2012 -πάντα βάσει των επίσημων στοιχείων της Γιούροστατ- το ελληνικό ΑΕΠ είχε κατακρημνιστεί σε απίστευτο για καιρό ειρήνης βαθμό και βρισκόταν στα 193,75 δισεκατομμύρια ευρώ. Εφιαλτική μείωση κατά 16%! Ευνόητο είναι έτσι την εποχή της μνημονιακής «θεραπείας», υποτίθεται, της ελληνικής οικονομίας το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ να καλπάζει με πολύ χειρότερους ρυθμούς από ποτέ! Ηταν 129,7% του ΑΕΠ το 2009, αλλά το 2012 είχε ήδη απογειωθεί στο 156,9% του ΑΕΠ παρά το «κούρεμα» κατά 53%! Ακόμη πιο ζοφερή είναι η προοπτική για το 2013, καθώς η ίδια η Κομισιόν εκτιμά ότι αν δεν ξανακουρευτεί φέτος το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, στο τέλος του χρόνου θα ανέλθει στο ιλιγγιώδες... 175% του ΑΕΠ!

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ουσιαστικής χρεοκοπίας, πού τη βλέπει την... «ανάκαμψη» της ελληνικής οικονομίας και την «ανάπτυξη» ο Σαμαράς και η κυβέρνησή του; Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που θέλουμε να επισημάνουμε, για να αποδείξουμε ότι η ασκούμενη εναντίον του ελληνικού λαού πολιτική λιτότητας είναι η πιο εγκληματική σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αρκεί μια σύγκριση με τις δύο άλλες χώρες της Ευρωζώνης που βρίσκονται υπό μνημονιακό καθεστώς, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Το 2009 το ΑΕΠ της Ιρλανδίας ανερχόταν σε 161,27 δισ. ευρώ και το 2012 σε 163,59 δισεκατομμύρια. Το 2009 το ΑΕΠ της Πορτογαλίας ήταν 168,53 δισ. και το 2012 ήταν 165,4 δισ. ευρώ.

Ενώ δηλαδή το ΑΕΠ της Ελλάδας στο διάστημα αυτό μειώθηκε κατά 16%, το ΑΕΠ της Πορτογαλίας μειώθηκε μόνο κατά 1,85%. Το ΑΕΠ της Ιρλανδίας μάλιστα αυξήθηκε (!) υπό το μνημονιακό καθεστώς οριακά κατά 2,32%. Μόνο στην Ελλάδα δηλαδή εφαρμόζεται τόσο εφιαλτική πολιτική στραγγαλισμού της οικονομίας της χώρας μας ακόμη και μεταξύ των χωρών που έχουν τεθεί υπό καθεστώς υποτέλειας μέσω Μνημονίου.

Οσο για την Κύπρο, είμαστε βέβαιοι ότι η κατακρήμνιση του ΑΕΠ θα είναι ακόμη χειρότερη και από την ελληνική. Γιατί μόνο η Ελλάδα πλήττεται τόσο βάρβαρα από την ΕΕ; Πέραν των στόχων εναντίον της χώρας μας και της Κύπρου που έχουν οι Γερμανοί, οι οποίοι καθορίζουν το περιεχόμενο του κάθε Μνημονίου, εγείρεται και το θέμα των ανύπαρκτων αντιστάσεων των Ελλήνων κυβερνητικών ηγετών, των υπουργών και των βουλευτών τους. Εχουν βαρύτατες πολιτικές ευθύνες για την κατάσταση αυτή, καθώς η εθελοδουλία τους αποθρασύνει τους Γερμανούς και άλλους Ευρωπαίους επικυριάρχους. Κατάντησαν την Ελλάδα χλεύη της Ευρώπης.

Πηγή: ethnos.gr

 

 

 

 

 

ΕΝΑ "ΤΟΠΙΚΟ" ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ...

Πρόσφατα και με συνοπτικές διαδικασίες απολύθηκε από τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Πάρου (πρώην  Ένωση Γ.Σ. Πάρου) υπάλληλος με υπερεικοσαετή υπηρεσία σ' αυτόν.

Εμείς δεν θα υπεισέλθουμε στις λεπτομέρειες της υπόθεσης, αν και γνωρίζουμε αρκετές από αυτές. Γιατί αυτές συνιστούν το έλασσον θέμα -από την σκοπιά που εμείς το προσεγγίζουμε- στην προκειμένη περίπτωση.

Το μείζον θέμα (πολιτικό και ανθρωπιστικό) που ανακύπτει (πάντοτε κατά την ταπεινή μας άποψη) δεν είναι αυτό καθαυτό το ιστορικό που οδήγησε στην ανεργία έναν οικογενειάρχη, το οποίο μπορεί να κριθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αλλά η εκκωφαντική ΣΙΩΠΗ φορέων και προσώπων του νησιού, οι οποίοι κατά τα άλλα κόπτονται για τα εργασιακά, πολιτικά, ανθρώπινα κλπ δικαιώματα και σε τακτά διαστήματα, εκφράζουν, δηλώνουν και  διαδηλώνουν (και πράττουν άριστα) για την υπεράσπισή τους από την κυβερνητική αναλγησία και την τροικανή ανθρωποφαγική βουλιμία.

Δυστυχώς και περιέργως δεν ακούστηκε κιχ, όταν σε άλλες περιπτώσεις υποπολλαπλάσιου ενδιαφέροντος ξεσηκώνεται θύελλα με δηλώσεις, ανακοινωθέντα και ακτιβισμούς.

Αναμένουμε εξηγήσεις...

 

Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί...

Ενοχλήθηκαν σφόδρα τα ΜΜΕ από την ομιλία του Τσίπρα για αυτά. Προσβλήθηκαν από την αναφορά του ότι τα ΜΜΕ μεταδίδουν πανομοιότυπες ειδήσεις και απόψεις, οι οποίες μονίμως (θαύμα – θαύμα) συμπίπτουν απολύτως με τις θέσεις της εκάστοτε κυβέρνησης. Όπως  επιλέγουν μονίμως να αποκρύψουν τις ίδιες ειδήσεις (και άλλο "θαύμα").

Και βγήκαν οι μεγαλοδημοσιογράφοι, εκπρόσωποι επί της ουσίας των επιχειρηματιών που ελέγχουν το μέσο στο οποίο εργάζονται, να επιτεθούν στον ΣΥΡΙΖΑ. Και μας θύμισαν ότι έλεγχος στα ΜΜΕ υπάρχει μόνο στις χώρες της Λατινικής Αμερικής και στη Β. Κορέα! Τέτοια «αντικειμενική» ενημέρωση μας πρόσφεραν. Οι αναγνώστες των ανακοινώσεων της κυβέρνησης και των δελτίων τύπου των αφεντικών τους. Η περίπτωση των ρεπορτάζ – ευαγγελίων για την κα Μαριάννα από το MEGA και το STAR και...

για την κα Κυριακού από τον ANTENNA, επιβεβαιώνουν τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για τα ΜΜΕ.

Ζούμε στη χώρα όπου επιτρέπεται στους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ να παίρνουν δουλειές από το κράτος. Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση ελέγχει τον κάθε Πρετεντέρη. Τόσο αποτελεσματικά, που αυτός να πιστεύει ότι οι αντιδράσεις στην Κερατέα και στις Σκουριές της Χαλκιδικής – έργα συμφερόντων του Μπόμπολα και τα δύο – είναι ανεπίτρεπτες και υποκινούμενες από τον ΣΥΡΙΖΑ. Κατηγορούσε δε την Αστυνομία γιατί επέτρεπε την εκδήλωση τέτοιων συμπεριφορών, επειδή απειλούσαν τα συμφέροντα του αφεντικού του. Και όσοι αντιδρούσαν, μας έλεγε ότι ήταν αλήτες, αν όχι τρομοκράτες.

Τώρα αν στη συναυλία στην Ιερισσό μαζεύτηκαν χιλιάδες άνθρωποι και δεν άνοιξε ρουθούνι, αυτό δεν κρίθηκε άξιο αναφοράς από τον Πρετεντέρη. Γιατί η συναυλία ήταν κατά της εξόρυξης του χρυσού από την Eldorado Gold, δηλαδή τον Μπόμπολα…  Ξέχασε ο Πρετεντέρης ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί... Τα ελληνικά ΜΜΕ μας έχουν συνηθίσει σε αυτή την "επιλεκτική" ενημέρωση από παλιά.

Από swell, μοντάζ Γρέκι

Πάμε πράγματι καλύτερα;

Του Γιώργου Κατρούγκαλου*

Ο Νίτσε, ερμηνεύοντας το γνωστό μύθο, γράφει ότι ο Δίας άφησε την ελπίδα στο κουτί της Πανδώρας όχι από οίκτο, αλλά από κακία, γιατί ελπίδα χωρίς αντίκρισμα και κυρίως χωρίς απόφαση για δράση δεν αποτελεί δώρο, αλλά κατάρα. «Τέτοια ελπίδα», υποστηρίζει στο...

«Menschliches, Allzumenschliches» ο φιλόσοφος, «αποτελεί το χειρότερο κακό, γιατί παρατείνει ατελείωτα το μαρτύριο του ανθρώπου».

Η κυβέρνηση προσπαθεί να καλλιεργήσει ακριβώς ένα παρόμοιο κλίμα τεχνητής αισιοδοξίας και παράδοσης, αξιοποιώντας τις τελευταίες εκθέσεις της τρόικας, του ΔΝΤ και ορισμένων Ευρωπαίων αξιωματούχων. Υπάρχει πράγματι momentum, «ούριος άνεμος», όπως προσπαθούν να μας πείσουν τα κυβερνητικά φερέφωνα; Η καθημερινότητα, φυσικά, στέλνει άλλα μηνύματα, συνέχειας της κρίσης και της ύφεσης και επιδείνωσης της ανεργίας. Μήπως όμως δεν βλέπουμε την αλλαγή στην καθημερινότητα, αλλά αυτή έχει ήδη δρομολογηθεί στον ορίζοντα;

Δυστυχώς, δεν είναι έτσι. Και αυτό φανερώνουν και οι περίφημες δηλώσεις και εκθέσεις, που υποτίθεται ότι συντηρούν την επικοινωνιακή αυτή επίθεση αισιοδοξίας. Οι εξαγγελίες, για παράδειγμα, του επικεφαλής του Eurogroup, Ντάισελμπλουμ, περί νέου «κουρέματος» του χρέους μέσα στο 2014, ουσιαστικά αποτελούν ομολογία ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, παρά τους πανηγυρισμούς ότι η εφαρμογή του Μνημονίου είναι πλέον «εντός τροχιάς». Τα νούμερα, άλλωστε, είναι αμείλικτα: από το 120% του ΑΕΠ, που ήταν το χρέος πριν από την ένταξη της χώρας στους μηχανισμούς «σωτηρίας», έχει ήδη εκτιναχθεί στο 170%. Μάλιστα εάν το κούρεμα γίνει καθ' υπαγόρευσιν των δανειστών μας, με ανάλογο τρόπο με το PSI, ουσιαστικά θα φορτώσει με νέα βάρη -αντί να ελαφρύνει- την ελληνική οικονομία.

Τα θετικά στοιχεία, δε, που αναγνωρίζουν οι πρόσφατες εκθέσεις, χρειάζονται μετάφραση για να γίνουν κατανοητά: επιχαίρουν ότι έχει ήδη μειωθεί κατά τα δύο τρίτα η απώλεια ανταγωνιστικότητάς μας σε σχέση με την Ευρωζώνη, ως προς το μισθολογικό κόστος. Αυτό, σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι πρέπει να πανηγυρίζουμε που μειώθηκαν οι μισθοί μας, αλλά να μη χαιρόμαστε και πολύ, γιατί επίκειται και άλλη μείωση, προκειμένου να καλύψουμε και το υπόλοιπο ένα τρίτο της χαμένης μας ανταγωνιστικότητας.

Η μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού (πρωτοφανής στα χρονικά, κατά τον υπουργό Οικονομικών) και η προαναγγελλόμενη ύπαρξη πρωτογενούς πλεονάσματος κρύβουν, αφ' ενός, τα τεράστια ελλείμματα των ασφαλιστικών οργανισμών (βαίνουν, «αισίως», προς τα τρία δισεκατομμύρια ευρώ), αφ' ετέρου -και κυρίως- το «επίτευγμα» αυτό δεν οφείλεται στην αύξηση των εσόδων από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, που αποτελεί το βασικό λόγο διόγκωσης των ελλειμμάτων, αλλά αποκλειστικά στις περικοπές μισθών, συντάξεων και στη διάλυση των υποδομών του κοινωνικού κράτους.

Το σημαντικότερο όμως δεν είναι τόσο αν η πολυθρύλητη ανάκαμψη έρθει εντός του 2014, πράγμα που, προφανώς, κάθε άλλο παρά βέβαιο δεν είναι, εάν λάβει κανείς υπόψη του τις συνεχείς διαψεύσεις παρόμοιων στόχων. (Κατά το πρώτο Μνημόνιο, θυμίζω, το 2013 θα είχαμε ήδη γυρίσει στις αγορές). Το θέμα είναι κυρίως ποιος θα ωφεληθεί από αυτήν και τι χαρακτήρα θα έχει. Εάν αφήσουμε την κυβέρνηση να ολοκληρώσει το έργο της, ξέρουμε ήδη την απάντηση. Ο αποσταγμένος νεοφιλελευθερισμός, που εφαρμόζεται, προαναγγέλλει υποτονική ανάκαμψη, που θα βασίζεται σε μισθούς Βουλγαρίας και ποσοστά ανεργίας πάνω από 20%, σε διάλυση όχι μόνον των εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά και κάθε άλλης ρύθμισης της οργανωμένης κοινωνικής συμβίωσης. Τα εξαγγελθέντα μέτρα απελευθέρωσης της αγοράς, όπως το άνοιγμα των μαγαζιών τις Κυριακές, προαναγγέλλουν, για παράδειγμα, το θάνατο του Ελληνα εμποράκου. Εχει ήδη επισημανθεί στα κείμενα της τρόικας ότι στη χώρα μας το ποσοστό των αυτοαπασχολούμενων ανέρχεται σε 36%, ενώ ο μέσος όρος της Ευρωζώνης είναι μόλις 11%. Αυτό έρχονται να «διορθώσουν» παρόμοια μέτρα.

Φυσικά, τίποτε από όλα αυτά δεν είναι νομοτελειακά δεδομένο. Αυτή τη στιγμή σε όλη την Ευρώπη το διακύβευμα είναι αν θα συνεχιστούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας ή θα αντικατασταθούν από μια νέα συνταγή ανάπτυξης, με κοινωνικό πρόσωπο. Οι προχθεσινές διαδηλώσεις στην Πορτογαλία δείχνουν το δρόμο. Η ελπίδα παύει να είναι κατάρα, όταν γίνεται έναυσμα για αντίσταση και δράση.

*Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ΔΠΘ

Πηγή:  enet.gr

       

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΕΠΕΝΔΥΣΗΣ ΤΗΣ COSCO

Χωρίς σοβαρά οφέλη για την ελληνική οικονομία, αλλά πολλαπλά για την κινέζικη εταιρεία και οικονομία, αποδεικνύεται η "επένδυση" του κινεζικού ομίλου της COSCO στον Πειραιά.

Η COSCO παρέλαβε από τον ΟΛΠ την προβλήτα ΙΙ του ΣΕΜΠΟ μαζί με όλον τον μηχανολογικό εξοπλισμό και με τον μεγαλύτερο πελάτη (τρίτο σε παγκόσμια κατάταξη).

Ο μηχανολογικός εξοπλισμός που προστέθηκε προήρθε μόνο από κινέζικες εταιρείες, στην πορεία αποκαλύφθηκε ότι το συνολικό τίμημα δεν ήταν 4,3 δις ευρώ, που διαλαλούσαν  οι "πραματευτές" της δημόσιας περιουσίας, αλλά μόλις 500 εκατ. ευρώ, όπως αναγκάστηκε να δηλώσει η ίδια η COSCO στο χρηματιστήριο του Χονγκ Κονγκ.

Την στιγμή που ο ΟΛΠ φορολογείται με 2% επί του τζίρου, επιπλέον της φορολόγησης των κερδών, στην COSCO επιστρέφεται ακόμη και ο ΦΠA και το δημόσιο έχει μεγάλες απώλειες φορολογικών εσόδων από τις φοροαπαλλαγές που χαρίστηκαν στους Κινέζους.

Στην πορεία φάνηκε, ότι ούτε τα έσοδα του ΟΛΠ αυξήθηκαν από την παραχώρηση, ούτε τα φορολογικά έσοδα του κράτους από τη δραστηριοποίηση της COSCO ούτε τα ασφαλιστικά ταμεία αύξησαν τα έσοδά τους από τις "νέες θέσεις εργασίας", αλλά ούτε η τοπική και η εθνική οικονομία ωφελήθηκε.

Τέλος, το μεγάλο παραμύθι της αύξησης της απασχόλησης με 4.000 νέες θέσεις εργασίας, δεν ήταν παρά μόνο 200 θέσεις επισφαλώς εργαζομένων, αφού όταν αποχώρησε ο ΟΛΠ δούλευαν στο τέρμιναλ 500 εργαζόμενοι με θεσμοθετημένες εργασιακές σχέσεις. Από τους περίπου 700 εργαζόμενους σήμερα, μόνο οι 250 είναι με μόνιμη εργασία, οι υπόλοιποι είναι με συμβάσεις μέσω εργολάβων, με χαμηλά ημερομίσθια, χωρίς βαρέα-ανθυγιεινά, με συνθήκες ασιατικών χωρών, χωρίς κανονισμούς ασφαλείας, με σοβαρά ατυχήματα, με απαγόρευση συνδικαλιστικής δράσης, χωρίς τα δικαιώματα που ισχύουν στην ελληνική επικράτεια.                                                      
Πρόκειται για κλειστή εργασιακή ζώνη αποικίας, για την οποία μάλιστα διαπραγματεύονται την επέκτασή της.

Αυτός είναι ο μύθος της "επένδυσης" της COSCO η οποία ετοιμάζεται για πλήρη επικράτηση όχι μόνο στον Πειραιά αλλά και στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Η τρικομματική κυβέρνηση ετοιμάζεται να παραδώσει όλες τις πύλες των λιμανιών μας στην κινέζικη εταιρεία και τα ΜΜΕ συνεχίζουν να παραπλανούν τον ελληνικό λαό και αποκρύπτουν ότι από τις ιδιωτικοποιήσεις μόνον η Ελλάδα δεν ωφελείται.

ΥΓ Όποιο λαμόγιο παπαγαλάκι έχει τα αρχ*^#α, ας δώσει απάντηση στα παραπάνω

Μετά από 3 Μνημόνια αυτή δεν είναι τίποτα...

Έρχεται μαγνητική καταιγίδα;

          

Όλα τα είχαμε, η μαγνητική καταιγίδα μας έλειπε. Οι επιστήμονες βρίσκονται σε επιφυλακή γιατί υπάρχει ενδεχόμενο αυτό το φυσικό φαινόμενο να χτυπήσει σύντομα τη χώρα μας. Αιτία της μαγνητικής ή ηλιακής καταιγίδας, η οποία προκαλεί προβλήματα στις τηλεπικοινωνίες, στα ραδιοτηλεοπτικά σήματα, στους δορυφόρους τηλεπικοινωνίας και στην πλοήγηση των διαστημοπλοίων, θεωρείται μια έκρηξη στον Ήλιο στις 22 Μαΐου, η οποία δημιούργησε βροχή από φορτισμένα σωματίδια στο μαγνητικό πεδίο της Γης. Η μαγνητική καταιγίδα ενδέχεται να έχει επιπτώσεις και σε όσους υποφέρουν από υπέρταση, υπόταση ή καρδιακές παθήσεις.
(Από το ΚΟΥΤΙ της ΠΑΝΔΩΡΑΣ)

ΑΝΤΙΟ ΖΩΡΖ ΜΟΥΣΤΑΚΙ...

Το πλιάτσικο της χώρας συνεχίζεται με τις ΕΟΖ

                

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Τα τελευταία τρία χρόνια, οι κυβερνήσεις Γ.Παπανδρέου, Λ.Παπαδήμου και Αν.Σαμαρά, αλυσόδεσαν την πατρίδα μας στα δεσμά των Μνημονίων. Αυτά τα μνημόνια που επέβαλαν αυτοί οι πολιτικοί αναρχοσυμμορίτες, παραχώρησαν την Εθνική μας κυριαρχία και εξαθλίωσαν οικονομικά το λαό μας. Έχουν επιβάλλει έναν εργασιακό μεσαίωνα με κύριο αποδέκτη το παραγωγικότερο κομμάτι της κοινωνίας μας, τους νέους ανθρώπους, οι οποίοι είναι άνεργοι και οι πιο πολλοί εξ αυτών εγκαταλείπουν την πατρίδα μας για ένα καλύτερο μέλλον. Οι εναπομείναντες, αδυνατούν να δημιουργήσουν οικογένεια και έτσι συντελείται, από την μνημονιακή-τρικομματική κυβέρνηση, μια σύγχρονη Γενοκτονία των Ελλήνων με απρόβλεπτες συνέπειες ύπαρξης, πλέον, για το Έθνος μας.
Ωστόσο, οι τροϊκανοί επιδρομείς-εισβολείς της πατρίδας μας σε συνεργασία με τους εγχώριους δοσίλογους του πολιτικού μας συστήματος, αφού διέλυσαν την κοινωνία μας, τώρα αρχίζουν το πλιάτσικο αυτής της χώρας των ερειπίων. Αυτή η λεηλασία θα ολοκληρωθεί με τη σύσταση και την εφαρμογή σε όλη την Ελληνική επικράτεια, των Ειδικών Οικονομικών ή Επενδυτικών Ζωνών. Διά μέσω αυτών των Ε.Ο.Ζ. θα πραγματοποιηθεί, για άλλη μια φορά στην ιστορία, η απόβαση των γερμανικών «στρατευμάτων» στην πατρίδα μας. Εν ονόματι, λοιπόν, της υποτιθέμενης ανάπτυξης και των φανταστικών επενδύσεων, θα εκμεταλλευτούν τις εργασιακές συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης που έχουν δημιουργήσει, με τα χαμηλά μεροκάματα ένδειας και δυστυχίας, στοχεύοντας σε ένα αποικιοκρατικού χαρακτήρα κράτος. Αυτές τις Ε.Ο.Ζ, προς το παρόν, δεν τις προβλέπουν για την επικράτειά τους, ενώ αντίθετα για μας τις ετοιμάζουν ταχύτατα. Ο Ελληνικός λαός θα πρέπει να αντιδράσει στην επερχόμενη λαίλαπα και να μην επιτρέψει τις Ε.Ο.Ζ σε καμιά περιοχή της Ελλάδας. Να μην υποκύψει στα ψεύτικα διλλήματα των ξένων και εγχώριων τρομοκρατών για ανάπτυξη και επενδύσεις.
Ο Ελληνικός λαός, οφείλει να γνωρίζει, πως δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη από τη στιγμή που κανείς επιχειρηματίας δεν θα επενδύσει τα χρήματά του σε μια χώρα φτωχοποιημένη, η οποία δεν μπορεί να απορροφήσει το παραγόμενο υλικό. Σε μια χώρα στην οποία η επένδυση θα είναι υποθηκευμένη στους τροικανούς δανειστές μας, οι οποίοι έχουν αλώσει την Εθνική μας κυριαρχία διά μέσω των επαχθών μνημονίων. Σε μια χώρα που η υψηλή φορολογία απαγορεύει την όποια υγιή επένδυση, όταν στις γειτονικές μας χώρες ο φορολογικός συντελεστής είναι πολύ χαμηλότερος. Και το σπουδαιότερο, πως δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη σε μια χώρα υπό απόλυτη κατάρρευση, όταν το νόμισμα δεν της ανήκει και το ισχύον ευρώ το αγοράζει πανάκριβα από τις χώρες που μας οδήγησαν στην απόλυτη εξαθλίωση και υποδούλωση.
Συνεπώς, όλος ο Ελληνικός λαός θα πρέπει να αντιδράσει κατά της εγκαθίδρυσης των Ειδικών Οικονομικών ή Επενδυτικών Ζωνών στην πατρίδα μας, γιατί οι μόνοι ωφελημένοι θα είναι οι κατακτητές μας και ο μόνος χαμένος θα είναι ο ίδιος ο λαός μας και η πατρίδα μας!
(Δημοσιεύθηκε στο ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ)

Μήνυμα Κλάιν προς Τσίπρα: «Αλέξη, πέρνα στην επίθεση»

          

Του Γιάννη Συμεωνίδη
Η δημοσιογράφος και συγγραφέας Ναόμι Κλάιν είναι μία προσωπικότητα με ισχυρή επιρροή στη σύγχρονη αριστερή διανόηση. Τα βιβλία της άλλωστε, με «ναυαρχίδες» το «No Logo» και το «Δόγμα του Σοκ», έχουν πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, χωρίς η Ελλάδα να αποτελεί εξαίρεση. Γι’ αυτό και είναι λογικό η επίσκεψή της στη χώρα μας να αποτέλεσε αφορμή όχι μόνο για να της περιποιήσει τιμές η εγχώρια Αριστερά, αλλά και για να τη σαρκάσουν τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, για τα οποία είδηση είναι μόνο ό, τι ευνοεί τις ελίτ ή, έστω, δεν τις δημιουργεί πρόβλημα.
Ωστόσο, η Κλάιν που γνώρισε και το www.koutipandoras.gr στην κυριακάτικη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε για τα μη συστημικά μέσα ενημέρωσης στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο του «Nosotros» στα Εξάρχεια ξεμακραίνει από στερεότυπα: μίλησε με στέρεα επιχειρήματα σε βάρος του νεοφιλελευθερισμού («του φαντάσματος της Μάργκαρετ Θάτσερ που ίπταται πάνω κι από την Αθήνα», όπως είπε χαρακτηριστικώς), των πολιτικών λιτότητας, της ευρωζώνης ως μονόδρομου για τον ελληνικό λαό, της κλιματικής αλλαγής και της κρίσης δημοκρατίας στην Ελλάδα, αλλά δεν απόφυγε να δείξει τα «νύχια» της και στην Αριστερά «που έχει βαρεθεί τον εαυτό της» και που περιορίζεται στην «αντίσταση του όχι» και στην άμυνα απέναντι στην επίθεση που δέχεται από το κατεστημένο και δεν προχωρά στην «αντίσταση του ναι» μέσα, για παράδειγμα, από την ανάπτυξη της κοινωνικής αλληλεγγύης, την οποία αποκάλεσε μεταδοτική, και της συνεταιριστικής επιχειρηματικότητας.
Σε αυτό το πλαίσιο, κι απαντώντας σε σχετική ερώτηση του www.koutipandoras.gr, η καναδή δημοσιογράφος κάλεσε τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα να μην περιορίζεται στην απάντηση των επιθέσεων που δέχεται από τα διαπλεκόμενα μίντια και στην οργάνωση διαδηλώσεων, αλλά να προτείνει εναλλακτικές μορφές πάλης και να εντάξει στο πρόγραμμά του το οικολογικό πρόβλημα που θα γίνεται όλο και πιο έντονο στα χρόνια που έρχονται. Η ίδια πρότεινε, μάλιστα, οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας να διαχειρίζονται από κοινότητες πολιτών.
Η Κλάιν, πάντως, ήταν απείρως πιο δεικτική απέναντι στις κυβερνήσεις οι οποίες πέρασαν από αυτήν τη χώρα τα τελευταία χρόνια, τις οποίες κατηγόρησε για την άνοδο του φασισμού μέσω της επικοινωνιακής προπαγάνδας πως δεν υπάρχει άλλη λύση από τη λιτότητα και την ύφεση, για το ότι δεν διαπραγματεύτηκαν στην ουσία ποτέ με την τρόικα ένα εναλλακτικό σχέδιο δράσης και κυρίως για το ότι προσπαθούν να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι δεν έχει δύναμη. Όπως σημείωσε με νόημα η δημοσιογράφος, δεν ξέρει αν είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να βγει από την ευρωζώνη, αλλά θα έπρεπε να χρησιμοποιείται ως διαπραγματευτικό ατού με τη σύμπραξη και των υπόλοιπων χειμαζόμενων ευρωπαϊκών λαών και να ζητηθεί η διαγραφή του απεχθούς χρέους.
«Δεν πρόκειται να προοδεύσετε, αν δε σκεφτείτε τη ζωή χωρίς ευρώ. Η εργασιακή απορρύθμιση δεν πρόκειται να φέρει ανάπτυξη και οι ξένες επενδύσεις, όπως της καναδικής μεταλλευτικής εταιρίας Eldorado Gold στις Σκουριές Χαλκιδικής, δεν θα σώσουν τη χώρα σας. Τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης οφείλουν να μεταδώσουν το μήνυμα πως η αντίσταση εξαπλώνεται», σημείωσε με νόημα η Κλάιν, προσθέτοντας πως είναι αδήριτη ανάγκη και η ρύθμιση της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος.
(ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ)

ΟΟΣΑ: Πανάκριβο το καλάθι της νοικοκυράς στην Ελλάδα της κρίσης

          

Παραμένει μια από τις ακριβότερες χώρες της Ευρώπης η Ελλάδα, παρά την ύφεση. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ τα οποία δημοσιεύει η «Καθημερινή της Κυριακής» οι τιμές των βασικών προϊόντων στη χώρα μας είναι περίπου ίδιες με εκείνες χωρών όπως η Γερμανία, η Μεγάλη Βρετανία και η Αυστρία.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις μετρήσεις, εάν το βασικό «καλάθι» αγαθών στην Ελλάδα κοστίζει 100 ευρώ, στη Γερμανία, όπου το μέσο εισόδημα είναι υπερδιπλάσιο, το αντίστοιχο κόστος είναι μόλις 110 ευρώ, στο Ηνωμένο Βασίλειο 111 ευρώ, στην Αυστρία 114 ευρώ και στο Λουξεμβούργο 132 ευρώ.
Στον αντίποδα, το ίδιο «καλάθι» κοστίζει 76 ευρώ στην Τουρκία, 92 ευρώ στην Σλοβενία, και 93 ευρώ στην Πορτογαλία.

Ανακοίνωση της ΕΠΑΨΥ

Το ΔΣ της ΕΠΑΨΥ και τα στελέχη της Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας ΒΑ Κυκλάδων ΕΠΑΨΥ ευχαριστούν θερμά το Δήμο Πάρου για την έμπρακτη υποστήριξη στο έργο της υπηρεσίας, με τη συνέχιση της χορηγίας για κάλυψη των δαπανών διαμονής και μετακίνησης των ειδικών ψυχικής υγείας του Κλιμακίου Πάρου.

Η οικονομική ενίσχυση της Κινητής Μονάδας είναι αναγκαία για τη συνέχιση του σημαντικού έργου που επιτελεί τα τελευταία 9 χρόνια στην Πάρο, καθώς οι περικοπές στη χρηματοδότηση (που φτάνουν στο ύψος του 60% τα τελευταία 3 χρόνια) έχουν προκαλέσει σοβαρή δυσλειτουργία. Λόγω της μείωσης στη χρηματοδότηση, στα υπόλοιπα νησιά που καλύπτει η Κινητή Μονάδα υπάρχουν πλέον σημαντικές ελλείψεις σε προσωπικό. Στην Πάρο, δεν έχουν υπάρξει αλλαγές στη σύνθεση του προσωπικού που εργάζεται στο νησί τα τελευταία χρόνια, καθώς με τη σημαντική υποστήριξη του Δήμου, υπάρχει όσο το δυνατό πιο σταθερή και συνεπής παρουσία στο νησί.

Παρά τις δυσκολίες που σχετίζονται με τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, επιτελείται ένα σημαντικό έργο από την Κινητή Μονάδα στην Πάρο, ενώ υπάρχει συνεχής προσπάθεια από τα στελέχη της υπηρεσίας για ανταπόκριση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στα αιτήματα των κατοίκων.

Στέλλα Παντελίδου

Επιστημονική Υπεύθυνη Κινητών Μονάδων Ψυχικής Υγείας ΒΑ και Δ Κυκλάδων

Υπ. Διδάκτωρ Κοινωνικής Ψυχιατρικής Παντείου Πανεπιστημίου

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Για μια ακόμη φορά ανεβαίνει η παράσταση με τον γενικό τίτλο "εμπορικό λιμάνι".
Εκτός από το κυρίως έργο, ο θεατής απολαμβάνει και αυτοτελή σκετσάκια του τύπου "απαγόρευση διακίνησης αδρανών υλικών".
Κάποιοι επιμένουν αυτή την παράσταση να την αποκαλούν συζήτηση.Ας είναι!
Αν ισχυριστούμε πως η όλη συζήτηση εκτός της ασχετοσύνης πολλών ομιλούντων (το είδος δεν επαπειλείται με εξαφάνιση), χαρακτηρίζεται από απίστευτη υποκρισία και ιδιοτέλεια θα είμαστε άδικοι ή ίσως υπερβολικοί;
Η γνώμη μας για τα λατομεία και το εν γένει καθεστώς που διέπει τη λειτουργία τους είναι γνωστή και ξεκάθαρα διατυπωμένη.
Ωστόσο αυτό που αδυνατούμε να καταλάβουμε είναι γιατί επιβάλλεται απαγόρευση στη διακίνηση αμμοχάλικων, την ίδια ώρα που τα βυτιοφόρα πάνε κι έρχονται κουβαλώντας όλο εκείνο το φορτίο επικινδυνότητας και αντιαισθητικότητας και αντιτουριστικότητας και και... και δεν συμμαζεύεται.
Ή μήπως τα υγρά και αέρια καύσιμα συμβάλλουν στην απόκτηση τουριστικής ταυτότητας του νησιού, ή είναι απόλυτα ασφαλής η διακίνησή τους, ειδικά τους επίμαχους καλοκαιρινούς μήνες;
Γιατί στο πλαίσιο της νομιμότητας και της ισονομίας δεν επιβάλλεται ανάλογη απαγόρευση;
Απίθανα πράγματα θα αντιτείνουν κάποιοι.
Πως θα κινηθεί το νησί χωρίς καύσιμα και υγραέριο (εμφιαλωμένο);
Κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με καταστροφή όχι μόνο για τον τουρισμό και συμφωνούμε.
Αν πάλι η επιθυμία- πολιτική βούληση(;) να μπει χαλινός στην παραγωγή των λατομείων επιδιώκεται δια της "πλαγίας οδού" άποψη η οποία έχει δημόσια κατατεθεί και φυσικά είναι καταγέλαστη, τότε το πράγμα περιπλέκεται.
Κι αυτό γιατί: Δεν μπορείς από τη μια να δίνεις άδειες "έρευνας" στις εταιρείες λες και είναι παραρτήματα του Δημόκριτου, να προβαίνουν σε εξόρυξη υλικών (μάρμαρα, άμμο, χαλίκια κλπ) και μετά να τους στερείς τη δυνατότητα να πουλήσουν τα προϊόντα τους στις αγορές όπου υπάρχει ζήτηση.
Πίτα γερή και σκύλος χορτάτος δεν γίνεται.
Από κει και πέρα κάθε φορέας και παράγοντας και ανθυποπαράγοντας παλεύει για τα ιδιοτελή του συμφέροντα με μια λογική ενίοτε στρουθοκαμηλική.
Και φυσικά για κάποιους ολοφάνερα ψηφοθηρική...


Υ.Γ. Καλά θα κάνει η "ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ" να είναι περισσότερο προσεκτική-διαφωτιστική στα ρεπορτάζ της, ειδικά εκείνα που αναφέρονται στο παρελθόν και σε ψηφοφορίες.
Να ονοματίσει ξεκάθαρα ποιοι και τι ψήφισαν το 2007 και ποιοι και τι ψήφισαν το 2008, για την κανονιστική, καθώς και τα σκεπτικά που συνόδευσαν αυτές τις επιλογές.
Αν επιθυμεί να ξεκαθαρίσει το τοπίο...

  

Ακόμη μια φορά για το μεταναστευτικό και τους κήνσορές του...

Όποιος θεωρεί ότι στις μέρες μας οι μετανάστες αποτελούν το «κακό σπυρί» της συνολικής κατάστασης μας, τότε ανήκει σ’ εκείνη την ιδιόρρυθμη κατηγορία που έχει συνθηκολογήσει ολοκληρωτικά με το καθεστώς κατοχής και ψάχνει στους πιο αδύναμους τα εξιλαστήρια θύμα για την δική του προσωπική εκτόνωση. Πρόκειται για μια εντελώς άνανδρη και πρόστυχη στάση όλων εκείνων που τρέμουν να θέσουν θέμα ανατροπής του καθεστώτος κατοχής κι έτσι ψάχνουν να εκτονώσουν τον άρρωστο και θρασύδειλο ψυχισμό τους πάνω στους πιο αδύναμους και ανυπεράσπιστους. Και δεν υπάρχει πιο αδύναμο και ανυπεράσπιστο θύμα σε μια χώρα από τον μετανάστη. Ιδίως όταν είναι λαθραίος. Όποιος έχει βρεθεί εξ ανάγκης να δουλεύει στο εξωτερικό ως μετανάστης, ή έχει συναναστραφεί με Έλληνες μετανάστες, το ξέρει πολύ καλά αυτό.

Γι’ αυτό λοιπόν θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε για άλλη μια φορά τα εξής απλά γεγονότα:

Πρώτο, ο μετανάστης, λαθραίος ή μη, δεν έρχεται μόνος του στην Ελλάδα. Δεν ξυπνά μια ωραία μέρα για να πει, α, τι έχω να κάνω σήμερα; Δεν πάω να καταστρέψω τις εργασιακές σχέσεις στην Ελλάδα! Τον οδηγεί η ανάγκη επιβίωσης. Όταν οι μεγάλες δυνάμεις - με συμμετοχή και της επίσημης Ελλάδας - ισοπεδώνουν και καταστρέφουν την χώρα του και έτσι δημιουργείται ένα τεράστιο μεταναστευτικό κύμα, τότε είναι απολύτως λογικό να δέχεται και η Ελλάδα τις συνέπειες. Μάλιστα, η διόγκωση της μετανάστευσης σε παγκόσμιο επίπεδο αποτελεί σήμερα σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, τον βασικό μοχλό αντιμετώπισης της μαζικής ανεργίας και της εξαθλίωσης σε χώρες όχι μόνο της Ασίας και της Αφρικής, αλλά και της Ευρώπης. Γι’ αυτό και ζητούν το μεγαλύτερο άνοιγμα των οικονομιών στους μετανάστες.

Δεύτερο, οι θεωρίες που θέλουν τον μετανάστη και δη τον μουσουλμάνο μετανάστη ως «έποικο» κι άλλες τέτοιες ανοησίες, εκπορεύονται καθαρά από τις μυστικές υπηρεσίες και έχουν σαν στόχο να συγκαλύψουν την τεράστια βιομηχανία εμπορίας ανθρώπινων ζωών όπου συμμετέχει ενεργά το κράτος, η ΕΕ, τα κυβερνώντα κόμματα και τα πιο μεγάλα επιχειρηματικά κυκλώματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η δράση τζιχαδιστών απανταχού γης, υπάρχει και αναπτύσσεται χάρις πρωτίστως στις μυστικές υπηρεσίες της Δύσης, οι οποίες τους χρησιμοποιούν τόσο στο εσωτερικό μέτωπο των χωρών τους, όσο και στο εξωτερικό ως μισθοφόρους. Όπως π.χ. συμβαίνει στη Συρία. Ο μετανάστης δεν αποτελεί μεγαλύτερο κίνδυνο από οποιονδήποτε άλλο εξαθλιωμένο, ειδικά σε συνθήκες όπου βασιλεύει η μαζική ανεργία και κυριαρχεί στην κοινωνία η ιδιαίτερη τάξη των απόρων.

Τρίτο, ο μετανάστης είναι απολύτως ευάλωτος όχι μόνο από την εργοδοσία, αλλά και από κάθε λογής κυκλώματα που φροντίζουν για την μετακίνησή του από χώρα σε χώρα. Ο μετανάστης είναι διπλά υποχείριο. Τόσο του κράτους που τον υποδέχεται και τον κρατά όμηρο, χωρίς χαρτιά προς όφελος των πιο αδίστακτων κυκλωμάτων εκμετάλλευσης. Όσο και του κυκλώματος «προστασίας» των μεταναστών που φροντίζουν να τον εκμεταλλεύονται για πολιτικά και άλλα ακόμη πιο σκοτεινά οφέλη. Ο λόγος είναι απλός. Ο μετανάστης σήμερα είναι ένα από τα πιο προσοδοφόρα εμπορεύματα στην παγκόσμια αγορά. Κι ο βασικός μοχλός για το ξερίζωμα της εργατικής δύναμης. Χωρίς ιθαγένεια και ρίζες ο εργάτης γίνεται δούλος, έρμαιο της προσφοράς και της ζήτησης στην αγορά. Αυτό σημαίνει μετανάστης. Το κύκλωμα της μετανάστευσης σήμερα είναι μια τεράστια βιομηχανία που ανθεί τόσο στην Ελλάδα, όσο και παγκόσμια χωρίς να την ενοχλεί κανείς. Είναι τυχαίο που στο αποκαλούμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο δεν υπάρχει κανενός είδους πρόβλεψη για ποινικοποίηση της εκμετάλλευσης του μετανάστη ως έμπρακτη εκδήλωση ρατσισμού και διακρίσεων; Ενώ ταυτόχρονα εξαιρείται το κράτος και οι υπηρεσίες του από κάθε πιθανή καταγγελία για ρατσισμό και διακρίσεις.

Τέταρτο, η λειτουργία του μετανάστη στην οικονομία είναι ίδια με εκείνη της ανεργίας. Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων και η υποτίμηση της ζωντανής εργασίας σε βαθμό δουλοποίησης. Η μετανάστευση και η ανεργία είναι δυο παράλληλες και αλληλοτροφοδοτούμενες συγγενείς διαδικασίες του αποκαλούμενου «εφεδρικού στρατού εργασίας». Αυτός ο «εφεδρικός στρατός εργασίας» που συγκροτείται από ανέργους και μετανάστες απασχολεί τους οικονομολόγους και το εργατικό κίνημα από τον 19^ο αιώνα. Όμως το να λέει κάποιος ότι η μετανάστευση φταίει κυρίως ή αποκλειστικά για την ανεργία, τότε δεν ξέρει τι του γίνεται, ή υπηρετεί άλλες πολύ σκοτεινές αντιλήψεις και σκοπιμότητες. Πότε είχαμε εκτίναξη της ανεργίας στην Ελλάδα; Αν κοιτάξει κανείς τα στοιχεία θα διαπιστώσει ότι τα χρόνια έξαρσης της μεταναστευτικής εισόδου η ανεργία ήταν μεν υψηλή, αλλά δεν παρουσίασε μεγάλες εξάρσεις. Αντίθετα, η ανεργία τριπλασιάστηκε τα τελευταία τρία χρόνια με μνημόνια και κατοχή, σε μια περίοδο που λόγω ακριβώς της ύφεσης υπήρξε ταυτόχρονα και σχετική ύφεση στο μεταναστευτικό κύμα προς την Ελλάδα. Το αποτέλεσμα είναι να σημειώνεται σήμερα μεγαλύτερο μεταναστευτικό κύμα προς το εξωτερικό - κυρίως Ελλήνων - παρά προς το εσωτερικό της χώρας. Ήρθε η ώρα των Ελλήνων και μάλιστα του ανθού της ελληνικής κοινωνίας να γίνουν ξανά μετανάστες υπό καθεστώς μαζικής εξαθλίωσης και έλλειψης ακόμη και στοιχειωδών προοπτικών. Και μην πει κανείς ότι οι Έλληνες μεταναστεύουν νόμιμα, γιατί δεν έχει ιδέα του τι συμβαίνει. Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων Ελλήνων μεταναστών δοκιμάζει κυριολεκτικά την τύχης της πηγαίνοντας χωρίς χαρτιά, χωρίς τίποτε σε χώρες που υποθέτουν ότι μπορούν να βρουν δουλειά. Και το αποτέλεσμα είναι η μεγάλη πλειοψηφία να καταλήγει να ζει σε παγκάκια χωρίς να διαθέτει ούτε καν τα ναύλα της για να γυρίσει πίσω. Κι έτσι πέφτει θύμα κυκλωμάτων και νεοναζί που τους κατατρέχουν.

Πέμπτο, είναι τελείως ανυπόστατος ο ισχυρισμός ότι οι μετανάστες αφαιρούν πόρους από την χώρα μέσω των μεταναστευτικών εμβασμάτων. Κανείς εργαζόμενος δεν αφαιρεί πόρους από μια οικονομία. Αντίθετα προσθέτει πόρους με την δουλειά του. Έτσι κι ο μετανάστης. Τα μεταναστευτικά εμβάσματα είναι ένα πολύ μικρό μέρος του προϊόντος που μπόρεσε να παραχθεί με την δουλειά του μετανάστη. Η προστιθέμενη αξία που δημιουργεί ο εργαζόμενος μετανάστης στην εγχώρια οικονομία είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από την αμοιβή κι επομένως από το μεταναστευτικό έμβασμα που βγάζει έξω. Γι’ αυτό άλλωστε τον προτιμά και η εργοδοσία. Γιατί από αυτόν μπορεί να καρπωθεί πολύ περισσότερα σε σύγκριση με έναν Έλληνα εργαζόμενο. Η μεγάλη αιμορραγία από την οποία πάσχει η ελληνική οικονομία είναι η τεράστια εξαγωγή κερδών και κεφαλαίου και όχι τα μεταναστευτικά εμβάσματα. Με άλλα λόγια το πρόβλημα δεν είναι η πενιχρή αμοιβή του μετανάστη, έστω κι αν την βγάζει έξω από την χώρα, όπως δεν είναι και το μεροκάματο του εργαζόμενου που συνθλίβεται τα τελευταία ιδίως χρόνια, αλλά η ιδιωτική ιδιοποίηση των καρπών της ζωντανής εργασίας, η ασυδοσία της εργοδοσίας και η μετατροπή των κόπων της δουλειάς του εργαζόμενου, μετανάστη και μη, σε ιδιωτική περιουσία που στο μεγαλύτερο μέρος της μέσω του τραπεζικού καρτέλ και της κρατικοδίαιτης ολιγαρχίας μεταναστεύει στο εξωτερικό.

Έκτο, το αίτημα ίσης αμοιβής και ίδιων δικαιωμάτων εργασίας ανάμεσα σε ντόπιους και αλλοδαπούς εργάτες ήταν από τις αρχές του 19^ου αιώνα ένα κλασικό αίτημα του εργατικού κινήματος. Ήταν και παραμένει ένα καθαρά αμυντικό αίτημα, γιατί δεν απαντά στο συνολικό πρόβλημα της μετανάστευσης. Ειδικά σε μια εποχή βίαιου ξεριζωμού μεγάλων πληθυσμιακών μαζών λόγω της παγκόσμιας κατάστασης και της πολιτικής των μεγάλων δυνάμεων της Δύσης. Η μόνη απάντηση που μπορεί να υπάρξει είναι η ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας με όρους εθνικής κυριαρχίας και οικονομικής αυτοτέλειας. Κι αυτό προϋποθέτει αναγκαστικά την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, όχι για να προσδεθούμε στο δολάριο, ή όπου αλλού, αλλά για να εθνικοποιηθούν οι κορυφές και οι βασικοί μοχλοί της οικονομίας με στόχο την εξασφάλιση των συμφερόντων της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων, δηλαδή του λαού. Με τον τρόπο αυτό θα καταλυθεί το καθεστώς ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίου, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργατικής δύναμης, που έχει ως αναγκαστική συνέπεια το άνοιγμα της Ελλάδας και στα κυκλώματα, λαθραίας ή μη, μαζικής μετανάστευσης με όρους ανοιχτών συνόρων και παγκόσμιας αγοράς.

Έβδομο, μόνο σε μια εθνικά κυρίαρχη, ανεξάρτητη και δημοκρατική Ελλάδα μπορεί να αντιμετωπιστεί ο «εφεδρικός στρατός εργασίας» είτε με την μορφή της μαζικής ανεργίας, είτε με την μορφή της μετανάστευσης. Η Ελλάδα θα πάψει να είναι χώρος εγκλωβισμένων μεταναστών επ’ αμοιβή, όπως την θέλει η ΕΕ και οι «επενδυτές» που ονειρεύονται τον τεμαχισμό της χώρας σε Ειδικές Οικονομικές Ζώνες όπου θα χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο δουλική εργασία μεταναστών από το εσωτερικό ή το εξωτερικό. Η Ελλάδα έτσι θα μπορέσει να φέρει πίσω τα παιδιά της που σήμερα φεύγουν κατά δεκάδες χιλιάδες και με τους χειρότερους δυνατούς όρους για μετανάστες στο εξωτερικό. Γιατί σήμερα αυτό είναι το κυρίαρχο πρόβλημα: η μαζική μετανάστευση του ανθού της ελληνικής κοινωνίας με αποτέλεσμα να μένει πίσω ο κατιμάς, ο συμβιβασμένος, ο ηλίθιος και το κομματόσκυλο. Μ’ αυτούς είναι αδύνατο να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας, είναι αδύνατο να διεκδικήσουμε την χώρα μας για τον λαό της.

Όγδοο, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι μια αναγεννημένη Ελλάδα όπου ο λαός της θα είναι κυρίαρχος, αν θέλει να δώσει στην οικονομία της την αρμόζουσα δυναμική για να καλύψει γρήγορα τα τεράστια παραγωγικά ελλείμματα που της έχουν συσσωρεύσει, θα χρειαστεί πολλά επιπλέον εργατικά χέρια απ’ όσα μπορεί να προμηθεύσει το εργατικό δυναμικό της. Με άλλα λόγια, θα χρειαστεί ένα επιπλέον εργατικό δυναμικό αφού απασχοληθεί το σύνολο του εγχώριου δυναμικού. Κι αυτό αν δεν μπορέσει να καλυφθεί από τους παλινοστούντες μετανάστες, τότε αναγκαστικά θα πρέπει να αναζητηθεί από το εξωτερικό. Μόνο που αυτοί οι ξένοι εργαζόμενοι δεν θα έρθουν με όρους ελεύθερης αγοράς, ούτε υπό καθεστώς ασυδοσίας όπως σήμερα. Θα έρθουν μετά από συγκεκριμένες διακρατικές συμφωνίες, με συμβάσεις ισότιμης απασχόλησης και πλήρη εργασιακά δικαιώματα αντίστοιχα με τους ντόπιους και σε έργα που είναι άμεσης προτεραιότητας για την δυναμική της ελληνικής οικονομίας και την βελτίωση της ζωής στην Ελλάδα για την μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού.

Η ολοκληρωτική διάλυση του ελληνικού έθνους 183 χρόνια μετά την τυπική του απελευθέρωση από τον Οθωμανικό ζυγό, δεν συμβαίνει λόγω μεταναστών, αλλά γιατί οι αγορές απαιτούν την μετεξέλιξη της ΕΕ και της ευρωζώνης σε Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία. Ο Έλληνας δεν έχασε την ψυχή του, το φρόνημά του και την συνείδησή του γιατί υπήρξε μια τεράστια εισροή μεταναστών, αλλά γιατί του διέλυσαν σκόπιμα την παιδεία, τον εκμαύλισαν συστηματικά με δάνεια, επιδόματα και ρουσφέτια από την εξουσία. Μια εξουσία που ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο ξένη με τον ελληνικό λαό, υποχείριο δυνάμεων που ήθελαν εξαρχής την εξάλειψη της μικρής και ασύμφορης Ελλάδας. 

Οι μετανάστες έκαναν τα παιδιά μας λειτουργικά αγράμματα, ανίκανα να σκεφτούν κριτικά και να αφομοιώσουν αληθινές γνώσεις; Οι μετανάστες μας έκαναν να ζούμε για την πάρτη μας, πατώντας επί πτωμάτων και εκμεταλλευόμενοι κάθε δυνατή ευκαιρία αρπαχτής; Οι μετανάστες μας δηλητηρίασαν με την ιδεολογία του λεβαντινοραγιά, την οποία σήμερα είναι τόσο δύσκολο να αποτινάξουμε από πάνω μας; Οι μετανάστες μας δίδαξαν την πολιτική αδιαφορία και την εξάρτηση από το κομματικό κατεστημένο που μας έφερε στην σημερινή κατάντια; Οι μετανάστες επέλεξαν να συγκεντρωθούν σε συγκεκριμένες περιοχές ώστε να μετατραπούν σε γκέτο όπου ανθεί η πρέζα, η πορνεία, η εγκληματικότητα υπό το άγρυπνο βλέμμα του εγχώριου οργανωμένου εγκλήματος; Όχι βέβαια, αλλά ένα ολόκληρο σύστημα οικονομίας και πολιτικής που υπηρέτησε η δεξιά και η αριστερά εξίσου και είχε σαν βασική αναφορά του την «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση».

Είναι τυχαίο που κανένα από τα κόμματα του κοινοβουλίου δεν θέτει ως άμεσο ζήτημα την αποδέσμευση από την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία ώστε η Ελλάδα να αποκτήσει την ανεξαρτησία της και ο λαός της να γίνει αφεντικό στον τόπο του; Ακόμη και το ΚΚΕ που μιλά για αποδέσμευση, το συνδέει μόνο με την δική του εξουσία – που έχει βαφτίσει «λαϊκή εξουσία» – μόνο και μόνο για να την παραπέμψει στις ελληνικές καλένδες. Όταν δηλαδή με χρόνια και με καιρούς η κοινωνία βρεθεί στην ανάγκη να συρθεί στα πόδια του Περισσού. Και φυσικά ούτε λέξη για εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία που συνιστούν τις μοναδικές βασικές προϋποθέσεις για την αυτοδιάθεση ενός λαού και για την κατάκτηση της δημοκρατίας.

Έτσι φτάσαμε σήμερα να κινδυνεύουμε να χάσουμε για πάντα την πατρώα γη, να χάσουμε ότι πιο ιερό για έναν λαό και οι περισσότεροι από εμάς ακόμη κοιτάμε άναυδοι και ψάχνουμε για εξιλαστήρια θύματα σε ιδεολογίες και εικονικούς αντιπάλους στο θέατρο σκιών που μας έχουν εθίσει να εκλαμβάνουμε ως πολιτική εκείνοι που κινούν τις φιγούρες πίσω από το παραβάν. Κι εμείς ως απλοί θεατές παθιαζόμαστε πάντα με τον «κακό» ή τον «καλό» που μας πλασάρει κάθε φορά το σενάριο μιας χιλιοκακοπαιγμένης παράστασης. Κι όπως έγραφε ο Βάρναλης: Έτσι στη σκότεινη ταβέρνα πίνουμε πάντα μας σκυφτοί. Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα όπου μας εύρει μας πατεί. Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!  

Με μοχλό το χρέος, το ευρώ και την τρόικα ο Έλληνας εθίζεται στην πιο δουλική υποτέλεια, δηλαδή την κατάλυση κάθε έννοιας εθνικής κυριαρχίας. Κι έτσι συνηθίζει στην βήμα το βήμα κατάλυση της ανεξάρτητης υπόστασής του ως έθνους και ως λαού μέσα στην ίδια την πατρίδα του. Με την δεξιά να ασκείται στην πιο χυδαία πατριδοκαπηλία, την πατριδοκαπηλία του δοσίλογου, και την αριστερά σε ρόλο χωροφύλακα της σκέψης και της συνείδησης των μαζών για να μην τολμήσουν να υιοθετήσουν τα συνθήματα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, τα αιτήματα της λαϊκής ενότητας απέναντι στο σύστημα κατοχής και αποικιοκρατίας που διαλύει την χώρα μας και εξοντώνει μαζικά τον λαό μας.

Ο μετανάστης είναι η διάδοχη κατάσταση του εργαζόμενου, η μετατροπή του εργαζόμενου σε δούλο. Ένας εργαζόμενος χωρίς πατρίδα – παρά μόνο με όρους μιας θολής ανάμνησης – χωρίς ρίζες και δικαιώματα να διεκδικεί, έρμαιο των αγορών και της φιλανθρωπίας των ισχυρών, που ταιριάζει μόνο σε επαίτες, σε ζήτουλες, σε ζητιάνους του κλότσου και του μπάτσου. Αντί λοιπόν να ζητάμε τα ρέστα από την κοτρόνα – δηλαδή τον μετανάστη – που χρησιμοποιούν οι νέοι κατακτητές της χώρας και ο ντόπιος δοσιλογικός συρφετός για να μας τσακίσουν, είναι μάλλον πιο ευφυές να τα βάλουμε με εκείνους που την χρησιμοποιούν. Αρκεί βέβαια να το λέει η καρδιά μας και να διαθέτουμε τα απαραίτητα κότσια. Αρκεί να ανακτήσουμε την χαμένη μας αξιοπρέπεια που δεν συμβιβάζεται με την υποδούλωση και την υποτέλεια απέναντι σε κανέναν.

Μόνο αν η Ελλάδα αποκτήσει την ελευθερία της από τους μηχανισμούς υπερκρατικής και υπερεθνικής κυριαρχίας των αγορών, όπως είναι η ευρωζώνη και η ΕΕ, θα μπορέσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το μεταναστευτικό κύμα. Τσακίζοντας πρώτα και κύρια όλα εκείνα τα επίσημα και ανεπίσημα κυκλώματα που κρατούν ανοιχτά τα σύνορα της χώρας και νέμονται τους μετανάστες. Με τον λαό αφέντη στον τόπο του θα πάψει η Ελλάδα να είναι σκουπιδοτενεκές ανθρώπινων ψυχών και τόπος κράτησης εγκλωβισμένων μεταναστών κατά πώς ορίζει και θέλει η ΕΕ. Διαφορετικά είναι καταδικασμένη και η ίδια η Ελλάδα να μετατραπεί σε τόπο μεταναστών.

ΨΕΜΜΑ ΣΤΟ ΨΕΜΜΑ

Ατελείωτα  ψέμματα και ξετσίπωτο δούλεμα από τους επαγγελματίες πολιτικούς απατεώνες...

AKOYΣΤΕ ΤΙ ΕΛΕΓΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΠΡΙΝ Ο ΑΘΕΟΦΟΒΟΣ...

 

 

 

...ΚΑΙ ΟΤΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕ, ΟΤΙ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ ΠΟΥ ΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!

Eπίκαιρα

*Δεν γνωρίζουμε αν αληθεύουν όλα όσα ακούστηκαν ή γράφτηκαν σχετικά, παρά το γεγονός ότι δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και μπλογκς, αλλά έχουμε την υποψία πως η επίθεση του παριανού σκύλου στον Αργύρη Ντινόπουλο, έχει πολιτικά ελατήρια και πίσω από αυτήν κρύβεται ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ...
Αφήστε που δικαιώθηκε το παλαιότατο λαϊκό ρητό,
"σκύλος που γαβγίζει δεν δαγκώνει", γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα δάγκωνε κι ο Ντινόπουλος τον σκύλο για εκδίκηση, αλλά φαίνεται πως αρκείται στο να "γαβγίζει" μόνο στα τηλεπαράθυρα, όπου συχνά πυκνά εμφανίζεται μνημονιακά γκαζωμένος...

*Της πουτάνας γίνεται στο Μάλι με την ξετσίπωτη εισβολή των Γαλλικών ενόπλων δυνάμεων και κανένα "σοβαρό" και "έγκυρο" ΜΜΕ δεν αναφέρει το παραμικρό.
Για θυμηθείτε τους "χιλιάδες νεκρούς" της Αραβικής άνοιξης πριν καλά καλά ξεκινήσει, για να μην πάμε παλαιότερα σε σκηνοθεσίες τύπου Τιμισοάρα, όπου κατασκευάστηκαν 40.000 νεκροί σε μια νύχτα και σε πόλη 30.000 κατοίκων, μόνο και μόνο για να δικαιολογηθεί η αλλαγή φρουράς (για να ακριβολογούμε περί βίαιης διαδοχής επρόκειτο)  στο καθεστώς Τσαουσέσκου κατά παραγγελία ΗΠΑ και ΕΕ (ΕΟΚ τότε)!
Τώρα και παρά τις εκκλήσεις του ΟΗΕ που μιλά για ανθρωπιστική καταστροφή, παρά τα χιλιάδες θύματα και τους χιλιάδες πρόσφυγες που καταφεύγουν σε γειτονικές χώρες, η επικαιρότητα γυρνά με αποστροφή το πρόσωπό της.
Έχει "άλλες" προτεραιότητες...

*Στα αζήτητα των ειδήσεων και η συγκλονιστική αποκάλυψη της  Greenpeace περί εντοπισμού υπερτοξικών ουσιών-καταλοίπων σε φρούτα και λαχανικά, από χρήση παράνομα εισηγμένων επικίνδυνων κινέζικων φυτοφαρμάκων στην κατά τα άλλα σχολαστική και ουμανιστική Ευρώπη...
Ένα σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων πνίγηκε στα απόνερα της επίσκεψης Σαμαρά στην Κίνα, επίσκεψη που αποβλέπει στην προσέλκυση αγοραστών για το ξεπούλημα της χώρας...

*Η κούρσα των επίδοξων για το δημαρχιακό "στασίδι" άρχισε και μάλιστα από πρόσωπο που δεν μετρούσε σε κανένα προγνωστικό μέχρι πέρυσι.
Θα πέσει πολύ γέλιο στη συνέχεια, καθώς αυτή προβλέπεται αρκούντως συναρπαστική...

*Τελικά ο λιμενάρχης έφυγε ή όχι; Μπερδεμένη, πολύ μπερδεμένη η πληροφόρηση που διαχέεται από ορισμένους που δεν είδαν και με τόσο καλό μάτι κάποιες πρωτοβουλίες του, σε σχέση πάντα με την επιβολή της νομιμότητας στον τομέα ευθύνης του...

ΕΡΑΝΙΣΜΑΤΑ

*Άρχισαν να σκέπτονται σοβαρά την πρόταση αξιοποίησης της αίθουσας εκδηλώσεων του ΕΠΑΛ  οι δημοτικοί μας άρχοντες κι εμείς το χαιρετίζουμε.
Ένα έργο μικρής κλίμακας και εξαιρετικά χαμηλής δαπάνης, μπορεί να δώσει λύση στο χρονίζον πρόβλημα έλλειψης στέγης πολιτιστικών και άλλων εκδηλώσεων στο νησί.
Η Πάρος σφύζει από πολιτιστικές δραστηριότητες και χρειάζεται κατάλληλη στέγη για να τις φιλοξενήσει αξιοπρεπώς!

*Η στοχοποίηση προσώπων όταν ασκείς αντιπολιτευτική κριτική σε κάποιον δημόσιο φορέα τον οποίο αυτά υπηρετούν, πολλές φορές μπορεί να βλάψει ακόμα και το δίκιο των ισχυρισμών σου.
Δυστυχώς μερικοί τίποτα δεν έχουν διδαχθεί από το παρελθόν, πρόσφατο και απώτατο...

*Άλλη μια χρονιά πέρασε άκαρπη και αναξιοποίητη στον τομέα των αναδασώσεων.
Εμείς προτείναμε και από αυτό το μπλογκ και παλαιότερα την εμπλοκή-συνεργασία δήμου-σχολείων για την αποκατάσταση των καμένων δασικών εκτάσεων της Πάρου.
Τώρα εκτός των άλλων έχουμε την πολυτέλεια να διαθέτει το δασικό φυτώριο είδη ενδημικά (κυρίως φίδες και κέδρους) έτσι ώστε να μην φυτεύει ο καθένας ότι του καπνίσει στη θέση αυτών που κάηκαν, είτε από απροσεξία, είτε από δόλο...

*Καλά τα συνέδρια κι οι ημερίδες για διάφορα ζητήματα, αλλά...
Τα συμπεράσματα οδηγούν κάπου;
Εννοούμε σε υλοποιήσιμες αποφάσεις και διορθωτικές δράσεις.
Επιλύουν ή περιπλέκουν την κατάσταση οι  όποιες δράσεις της πολιτείας;
Δική μας πεποίθηση είναι πως το θέμα της αλιείας ειδικότερα,αντιμετωπίζεται με απίστευτη υποκρισία από τους εκάστοτε κυβερνώντες την Ελλάδα αλλά και την Εσπερίαν...
Μόνον σαν αφελής μπορεί να χαρακτηριστεί κάποιος,που πιστεύει πως υπάρχει ειλικρινής διάθεση για την προστασία της θαλάσσιας πανίδας.
Παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις,η ανενόχλητη δραστηριότητα των ανεμοτρατών αποδεικνύει τον ισχυρισμό μας.
Έπειτα ασχολείται κανείς σοβαρά με την θαλάσσια χλωρίδα;
Οι επιστήμονες έχουν αντιληφθεί ότι εκτός από την υπεραλιεία η ΜΟΛΥΝΣΗ των θαλασσών έχει ανατρέψει λεπτές ισορροπίες του οικοσυστήματος;
Μπορούν να μας εξηγήσουν πως εξαφανίστηκε η μαλούπα (αγνοούμε την επιστημονική ονομασία της), από την παριανή ακτογραμμή, ειδικότερα από την δεκαετία του 90 και μετά;
Ποιοί παράγοντες συνέβαλαν σ΄αυτό και τι ακριβώς θα γίνει για την αποκατάσταση την οποία μόνη η φύση προσπαθεί να επιβάλλει ενάντια στην ανθρώπινη καταστροφική μανία;

AΣΦΑΛΩΣ ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΟΛΑ ΤΑ ΦΕΡΕΦΩΝΑ ΤΩΝ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΩΝ ΣΕ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Ανακοίνωση των δασκάλων της Πάρου

Στους καιρούς της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, με τη σταδιακή φτωχοποίηση και εξαθλίωση του λαού, η διάλυση των θεσμών και δη της εκπαίδευσης είναι στόχος και μέσο για την ολοκληρωτική χειραγώγησης της κοινωνίας. Σε αυτό το κλίμα τρόμου και φόβου, που σταδιακά και πολύ καλά μελετημένα έχει δημιουργηθεί τα τρία τελευταία χρόνια στη χώρα μας, θα ανέμενε κανείς τα αντανακλαστικά των πολιτών να είναι σε εγρήγορση και η παιδεία να βρίσκεται “στην πρώτη γραμμή της μάχης”, δημιουργώντας αναχώματα για την προάσπιση βασικών αξιών της ανθρώπινης ζωής. Η εκπαίδευση, ως ο κυρίαρχα δημοκρατικός μας θεσμός, αποτελεί ένα από τα τελευταία προπύργια για κοινωνική αφύπνιση και γι’ αυτό  αναμένουμε να δημιουργήσει τείχη αυτοπροστασίας στην επίθεση του πιο άγριου προσώπου αυτής της κρίσης, του ρατσισμού και του φασισμού.
Το τελευταίο διάστημα εξωθεσμικές παρεμβάσεις υπονομεύουν το δημοκρατικό χαρακτήρα του δημόσιου σχολείου. Καταγγελίες σε βάρος συναδέλφων, απειλές, πειθαρχικές διώξεις ακόμα και σωματική βία συνθέτουν το φάσμα της επίθεσης εναντίον των εκπαιδευτικών που αντιστέκονται και προασπίζονται τη δημοκρατία μέσα στα σχολεία. Σε αυτές τις αυθαίρετες παρεμβάσεις των εξωθεσμικών παραγόντων, βρίσκει πρόσφορο έδαφος η μνημονιακή πολιτική για να θέσει σε λειτουργία τη μηχανή απόλυσης (ή αλλιώς διαθεσιμότητα) των συγκεκριμένων εκπαιδευτικών, που ούτως ή άλλως όπως φαίνεται δεν είναι “κατάλληλοι” για τους στόχους και τους σκοπούς της εκπαιδευτικής διαδικασίας όπως την οραματίζονται οι σημερινοί “μεταρρυθμιστές” της.
Με αφορμή όλες αυτές τις εξελίξεις, ως εκπαιδευτικοί, αλλά κυρίως ως ελεύθεροι και δημοκρατικοί πολίτες, καλούμαστε σε αυτήν την ιστορική συγκυρία να συσπειρωθούμε και να υπερασπιστούμε το αναφαίρετο και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της εκπαίδευσης για όλους. Είναι χρέος μας να προσφέρουμε στους πολίτες αυτής της χώρας, ανεξάρτητα από εθνικότητα, χρώμα, θρησκεία, σωματική και πνευματική ικανότητα μια εκπαίδευση ανοιχτή, η οποία καλλιεργώντας ελεύθερα φρονήματα και συνειδήσεις, σέβεται τη διαφορετικότητα. Η εκπαιδευτική κοινότητα καλείται πια να πάρει ανοιχτή θέση, να προχωρήσει άφοβα στο σχεδιασμό και την υλοποίηση προγραμμάτων μέσα στα σχολεία που θα προάγουν την πολυπολίτισμικότητα και τον πλουραλισμό, να σταθεί αλληλέγγυα σε όσους συναδέλφους υφίστανται δίωξη για την αντιφασιστική και αντιρατσιστική τους δράση και κυρίως να σταθεί “απέναντι” σε αυτούς που προάγουν πρακτικές ρατσισμού και φασισμού. Ιδιαίτερα όταν οι ενεργούμενοι αυτών των πρακτικών προέρχονται από την ίδια την εκπαιδευτική κοινότητα, θα πρέπει να μας ανησυχούν και να μας προβληματίζουν. Οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι δρουν φανερά ή υπογείως μέσα στο θεσμό της εκπαίδευσης με όρους διακρίσεων, διαχωρισμού και αποκλεισμού μαθητών, δεν θα μας έχουν στο πλευρό τους.

Τα δύο σωματεία δεσμεύονται να αγωνιστούν με όλες τους τις δυνάμεις για ένα σχολείο δημοκρατικό, ένα σχολείο που θα φυτεύει το σπόρο της ισότητας και της αλληλεγγύης και όχι του “διαίρει και βασίλευε”, ένα σχολείο  που θα προσφέρει στη κοινωνία ενεργούς πολίτες με κριτική σκέψη, έτοιμους να αντιδράσουν στο άδικο και να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους».

«ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΑΡΟΥ – ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΛΛΙΕΡΟΣ»

AΦΙΕΡΩΜΕΝΟ

Πριν δύο περίπου μήνες έφυγε από τη ζωή ο καθηγητής-φιλόλογος Γιώργος Ποσάντζης.
Ο Γ. Ποσάντζης δεν ήταν ένας συνηθισμένος καθηγητής, με την έννοια που αυτό μπορεί να  γίνει αντιληπτό στους δύστηνους καιρούς μας.
Δεν ήταν ο τύπος του εκπαιδευτικού που "σέρνεται" από την κλασσική δημοσιοϋπαλληλική βαρεμάρα, αδημονώντας πότε θα έλθει η ώρα να σχολάσει και να επιστρέψει στο σπίτι του.
Ο Γ.Ποσάντζης υπήρξε ερευνητής, ή για να ακριβολογήσω ΜΥΣΤΗΣ της Ελληνικής γλώσσας, ειδικότερα δε της Αρχαίας, για την οποία έτρεφε ιδιαίτερα αισθήματα λατρείας.
Το πάθος του για την διδασκαλία, την ορθή διδασκαλία της Αρχαίας Ελληνικής γραμματείας, ήταν τέτοιο και τόσο που δεν επέτρεπε την παραμικρή παρέκκλιση από το κεκανονισμένο...
Ο εκλιπών υπήρξε δάσκαλός, ή σωστότερα  ένας από τους δασκάλους μου στο Λύκειο Πάρου, στον οποίο(-στους οποίους) οφείλω πολλά, μα πάρα πολλά πράγματα.
Υπήρξε φωτεινό παράδειγμα επιστήμονα, στοχαστή και υπηρέτη της Παιδείας.
Η μνήμη του θα μείνει άσβηστη στις καρδιές και στα μυαλά όλων των μαθητών του.

ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ;

ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ

΄Ενα κτίριο, μία πρόταση και μία απορία...

Το κτίριο που στεγάζει το ΕΠΑΛ φυσικά το γνωρίζουν κι οι πέτρες στο νησί.

Δεν είμαστε σίγουροι όμως αν γνωρίζουν όλοι οι Παριανοί, ότι το σύμπλεγμα -για την ακρίβεια- κτιρίων που φιλοξενεί το εν λόγω σχολείο περιλαμβάνει και μια μεγαλοπρεπέστατη αίθουσα η χωρητικότητα της οποίας μπορεί να καλύψει πολλών ειδών δραστηριότητες κι εκδηλώσεις.
Τις μέρες αυτές φιλοξενεί μια καταπληκτική έκθεση με τα τεχνολογικά επιτεύγματα των αρχαίων ημών προγόνων δίνοντας ένα μικρό δείγμα των δυνατοτήτων της.

Πριν λίγα μόλις χρόνια κι έχοντας εξασφαλίσει τη συγκατάθεση του διευθυντή και της σχολικής επιτροπή στην οποία κι ο ίδιος μετείχε, ο δημοτικός σύμβουλος Καλακώνας Σπύρος έφερε προς συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο πρόταση αξιοποίησης της αίθουσας για την  διεξαγωγή και φιλοξενία πολιτιστικών και άλλου είδους εκδηλώσεων, εξυπηρετώντας έτσι τις ανάγκες του νησιού μέχρι να έρθει η ώρα (αν ποτέ έρθει) και κατασκευαστεί το περιλάλητο πολιτιστικό κέντρο της Πάρου.
Να μετατραπεί δηλαδή η αίθουσα από ένα ψυχρό και ά-χρηστο κτίριο σε ένα μοναδικό εργαλείο πολιτισμικής ανάπτυξης του νησιού.
Σύμφωνα με μια πρόχειρη αποτίμηση το κόστος της δαπάνης για να καταστεί απόλυτα λειτουργική η αίθουσα (προβλήματα ηχομόνωσης, ηλεκτρολογικά, ηλεκτρονική υποστήριξη κα) ανέρχονταν περίπου στα 35.000 με 40.000 ευρώ.

Παρά την θετική υποδοχή και το ευνοϊκό κλίμα που επικράτησε στο άκουσμα αυτής της πρότασης και παρά την διαβεβαίωση πως θα υπάρξει εν ευθέτω χρόνω ενασχόληση με αυτήν, έκτοτε ουδέν!

Επειδή η πιθανότητα να κατασκευαστεί πολιτιστικό μέγαρο (!!) ολοένα απομακρύνεται, επειδή οι καιροί ολοένα δυσκολεύουν από οικονομικής απόψεως κι όχι μόνον, κι επειδή είναι απαράδεκτο να αδικούνται σοβαρές εκδηλώσεις στριμώχνοντάς τες σε αίθουσες ιστορικές μεν ανεπαρκέστατες δε, είναι απορίας άξιον που μια λύση οικονομικότατη και αποδοτικότατη δεν τυγχάνει ανάλογης αντιμετώπισης.
 

Η χούντα των πολιτικών απατεώνων

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Απεργία αποφάσισαν οι καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης; Την επιστράτευσή τους αποφάσισε η άθλια συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη! Μέλος της ΝΔ είναι ο δεξιός πρόεδρος της ΟΛΜΕ, Νίκος Παπαχρήστος, που τόλμησε να βάλει τους συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ να ψηφίσουν υπέρ της απεργίας των εκπαιδευτικών; Τον διαγράφει ακαριαία από τη ΝΔ ο δεξιός Σαμαράς! Όχι, κύριοι, εκβιαστής δεν είναι η κυβέρνηση που ακριβώς πριν από τις πανελλαδικές εξετάσεις προωθεί εξοντωτικά μέτρα εναντίον των εκπαιδευτικών! Εκβιαστές και ανάλγητοι είναι οι καθηγητές που αντιδρούν στα μέτρα αυτά και αποφασίζουν να απεργήσουν – έτσι μας λέει η κυβερνητική προπαγάνδα και τα κατάπτυστα φερέφωνά της!

Έχουμε να κάνουμε με αδίστακτους πολιτικούς απατεώνες που μας κυβερνούν με απύθμενη θρασύτητα, διαστρεβλώνοντας ή και αναστρέφοντας την πραγματικότητα προκειμένου να εξαπατήσουν τον αφελή λαουτζίκο. Πάρτε για παράδειγμα αυτόν τον απερίγραπτο υπουργό Εργασίας. Όλος ο κόσμος γνωρίζει με τον πιο επώδυνο τρόπο ότι η ανεργία καλπάζει, αυτός όμως μέχρι την Πέμπτη πανηγύριζε γιατί τον Απρίλιο οι προσλήψεις ήταν περισσότερες από τις απολύσεις. Τυπικά, έλεγε αλήθεια. Μόνο που αποσιωπούσε συνειδητά ότι και τον Απρίλιο του 2012 και τον Μάιο του 2012 και τον Ιούνιο του 2012 και τον Ιούλιο του 2012 οι προσλήψεις ήταν περισσότερες από τις απολύσεις, μόνο που αυτό καθόλου δεν απέτρεψε την κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας συνολικά κατά το έτος 2012! Την Πέμπτη δημοσίευσε η ΕΛΣΤΑΤ τα στοιχεία της ανεργίας για τον Φεβρουάριο του 2013, τα οποία έδειξαν ότι από τον Φεβρουάριο του 2012 ως τον Φεβρουάριο του 2013 ο αριθμός των ανέργων αυξήθηκε κατά 245.021 άτομα, με αποτέλεσμα ο αριθμός των ανέργων να φτάσει στο 1.320.189 άτομα! Από το 2008 δηλαδή μέχρι σήμερα ο αριθμός των ανέργων έχει αυξηθεί σχεδόν κατά ένα εκατομμύριο άτομα και ο πανάθλιος υπουργός Εργασίας του Σαμαρά πανηγυρίζει για τη …μείωση της ανεργίας!!! Είναι κρετίνος ή πολιτικός απατεώνας;

Αξίζει να γίνουμε εξαντλητικοί στον τομέα αυτόν, συγκρίνοντας το ποσοστό ανεργίας τον Φεβρουάριο κάθε χρόνου κατά τη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας. Το Φεβρουάριο του 2009, επί κυβέρνησης Καραμανλή, η ανεργία ήταν στο 9%. Το 2011, με Γιωργάκη και Μνημόνιο –αναφερόμαστε πάντα το Φεβρουάριο– είχε εκτιναχθεί στο 15,3%. Το Φεβρουάριο του 2012, επί κυβέρνησης Παπαδήμου, η ανεργία είχε απογειωθεί στο 21,9%. Το Φεβρουάριο του 2013, η κυβέρνηση Σαμαρά την είχε εκτοξεύσει στο 27% – και ο υπουργός Εργασίας έχει το θράσος να πανηγυρίζει! Ειδικά η ανεργία των νέων 15-24 ετών φέτος τον Φεβρουάριο εξακοντίστηκε στη …στρατόσφαιρα του ασύλληπτου και αδιανόητου 64,2% από 54,1% που ήταν ένα χρόνο πριν!!! Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια τραγική οικονομική κατάσταση. Τον Φεβρουάριο του 2013 οι απασχολούμενοι ανέρχονταν συνολικά σε 3.568.186 άτομα, οι άνεργοι σε 1.320.189 και τα οικονομικά μη ενεργά άτομα σε 3.358.649. Με άλλα λόγια 3.568.186 άτομα δούλευαν για να θρέψουν 4.678.838! Η αντιστροφή είναι πλήρης σε σχέση με το 2008. Τότε δούλευαν 4.516.876 για να ταΐσουν 3.801.675 άτομα! Τότε δηλαδή οι εργαζόμενοι ήταν 700.000 περισσότεροι από τους ανέργους και τους οικονομικά μη ενεργούς και σήμερα οι εργαζόμενοι είναι …1.100.000 λιγότεροι! Έχουν έρθει κυριολεκτικά τα πάνω, κάτω. Δεν υπάρχει όμως περίπτωση αυτή η κατάσταση να διατηρηθεί, χωρίς πολύ σύντομα να καταρρεύσει τόσο η ελληνική οικονομία όσο και η ελληνική κοινωνία, ό,τι και αν λένε οι πολιτικοί απατεώνες της κυβέρνησης.

Τρεις μήνες τώρα μας έχουν ζαλίσει με τα υποτιθέμενα «πρωτογενή πλεονάσματα» του προϋπολογισμού, τα οποία όμως έχουν μόνο λογιστικό και όχι πραγματικό χαρακτήρα για τον απλούστατο λόγο ότι η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ έχουν μετατρέψει το κράτος σε έναν απίστευτο κλέφτη και απατεώνα που καταστρέφει όποιον έρθει σε επαφή μαζί του γιατί γδέρνει τους πάντες και δεν πληρώνει καμιά υποχρέωσή του σε κανέναν! Ο μεγαλύτερος ληστής δηλαδή σε αυτή τη χώρα που θα έπρεπε να είχε κλειστεί στη φυλακή για χίλια χρόνια είναι η συγκυβέρνηση του Σαμαρά με τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη και όλη η πολιτική συμμορία των υπουργών τους! Την Παρασκευή όμως ανακοινώθηκε ότι τον Απρίλιο εξαφανίστηκαν όλα τα «πρωτογενή πλεονάσματα» των τριών προηγούμενων μηνών, καθώς τα «κατάπιε» το έλλειμμα του περασμένου μήνα – και μάλιστα χωρίς να εξοφλήσει φυσικά το Δημόσιο τα χρέη του προς τους ιδιώτες ή να επιστρέψει εκείνους τους φόρους που υποχρεούται από τους νόμους. Κι έχεις από πάνω τον Στουρνάρα να σου λέει ότι δήθεν η κυβέρνηση των αθλίων θα βγει στις αγορές για να δανείζεται από τα τέλη του 2014! Μήπως θα είμαι μέχρι τότε υπουργός Οικονομικών εγώ, σκέπτεται προφανώς ο Στουρνάρας. Αλλά κι αν σπάσει ο διάολος το πόδι του και εξακολουθώ να είμαι υπουργός, σιγά μη θυμάται κανένας τις ανοησίες που λέω σήμερα, θα αναλογίζεται. Το άλλο γελοίο πολιτικό υποκείμενο, ο υπουργός Οικονομικών του Γιωργάκη, μήπως δεν έλεγε ότι θα έβγαινε στις αγορές στα τέλη του …2010; Ένας καραγκιόζης παραπάνω, λοιπόν!

Με την ευκαιρία, πάνω στην αναμπουμπούλα, ο Στουρνάρας ανακοίνωσε ότι αποκλείεται να μειώσει το φόρο καυσίμων που εξαπλασίασε – άρα όλη η Ελλάδα να ξεχάσει την έννοια της θέρμανσης! Μια απέραντη …αρχαία Σπάρτη θα μας κάνουν οι κυβερνητικοί απατεώνες! Εδώ που τα λέμε, καλά μας κάνουν, αφού τους ανεχόμαστε και δεν τους ανατρέπουμε. «Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ τον φόβον αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσιν». Σωστά μιλούσε ο ποιητής.

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΑΧΑ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΑΣ

«Ωδή στα παπαγαλάκια» Αυτοί που αφορίζουν τους καθηγητές και τάχα νοιάζονται για τους μαθητές μας,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ όταν η κυβέρνηση άφηνε τα σχολεία χωρίς καθηγητές, τους μαθητές χωρίς βιβλία,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ όταν παιδιά μεταφέρονταν σε καρότσες αγροτικών από γονείς για να πάνε στο σχολείο γιατί δεν γινόταν η δωρεάν μεταφορά των μαθητών,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ όταν χρόνια ολόκληρα μαθητές περνούσαν τα σχολική τους ζωή σε διαλυμένες λυόμενες αίθουσες, στη διπλοβάρδια, σε ακατάλληλα κτίρια,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ όταν οι αποσπάσεις ημετέρων σε γραφεία άσχετα με την εκπαίδευση δημιουργούσαν κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ όταν το υπουργείο παραδεχόταν ότι ακόμα και τώρα στη λήξη του διδακτικού έτους οι μαθητές μας κάνουν λιγότερες από τις προβλεπόμενες ώρες σε κάποια μαθήματα γιατί «αδυνατεί» να προσλάβει αναπληρωτές,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ όταν οι γονείς αναγκάζονταν να δίνουν χρήματα για πετρέλαιο στα σχολεία των παιδιών τους, αφού η κυβέρνηση έχει πετσοκόψει κατά 60% τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ όταν η πρόσθετη διδακτική στήριξη, η ενισχυτική διδασκαλία, οι σχολικές βιβλιοθήκες σταμάτησαν να λειτουργούν επειδή αυτό προτάσσει η δημοσιονομική προσαρμογή,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ όταν τα αθλητικά σχολεία καταργήθηκαν «εν μία νυκτί» αλλά τιμούν στα κανάλια τους ολυμπιακούς αγώνες του εμπορίου και του ντόπινγκ,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ όταν όλα τα μουσικά σχολεία της χώρας υπολειτουργούν, χωρίς εκπαιδευτικούς μουσικούς αλλά χαιρετίζουν τους «διάσημους» μουσικούς όταν φέρνουν νούμερα στα κανάλια τους,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ όταν χίλια σχολεία συγχωνεύονταν-έκλειναν, αναγκάζοντας μαθητές και μαθήτριες να ξυπνούν από τα χαράματα και να μετακινούνται σε μεγάλες αποστάσεις,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ όταν το υπουργείο ζητούσε να μετρηθούν με τον πήχη οι αίθουσες διδασκαλίας υπολογίζοντας 1,5 τ.μ ανά μαθητή δηλαδή λιγότερο από ότι τα αμνοερίφια σε στάβλισμα που είναι 2 τ.μ/ζώο, για να στοιβάξει περισσότερους μαθητές στις τάξεις.
ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΑΝ για τα συνεχώς αυξανόμενα κρούσματα υποσιτιζόμενων παιδιών στα σχολεία σαν αποτέλεσμα της μνημονιακής πολιτικής που διαλύει τις λαϊκές οικογένειες αλλά προβάλλουν τα συσσίτια με τα σάπια φρούτα του υπουργείου και τις φιέστες της Χρυσής Αυγής μόνο για έλληνες,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ για τη μεγάλη πλειοψηφία των εκπαιδευτικών που αφιερώνουν δεκάδες ώρες για μαθήματα αλληλεγγύης σε μαθητές ανεξαρτήτως θρησκείας, χρώματος και καταγωγής, για προγράμματα πολιτιστικά, περιβαλλοντικά, αγωγής υγείας, πέρα από το σχολικό ωράριο, για πρόβες τα απογεύματα, Σάββατο, Κυριακές με μοναδική αμοιβή το χαμόγελο των μαθητών τους,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ για τους 12.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που σε ένα μήνα από τώρα θα γίνουν άνεργοι αορίστου χρόνου παρότι για σειρά ετών όργωναν απ’ άκρο σ’ άκρο την Ελλάδα, καλύπτοντας πάγιες ανάγκες του δημόσιου σχολείου,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ για τους 10.000 μόνιμους εκπαιδευτικούς που τεχνητά θα χαρακτηριστούν πλεονάζοντες από την αύξηση του ωραρίου, θα μετατεθούν βίαια σε οποιοδήποτε μέρος της χώρας εγκαταλείποντας την οικογένεια τους και θα αποτελέσουν τη μαγιά για τις επόμενες απολύσεις του κυρίου Μανιτάκη,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ για τις απολύσεις, την ανθρωποφαγία, τον ατομικισμό και τη χειραγώγηση που κρύβονται πίσω από την αξιολόγηση αλλά με συντονισμένη ιδεολογική ρύπανση προετοιμάζουν την κοινή γνώμη για το νέο σχολείο της αγοράς,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ για τη στημένη βιομηχανία επιόρκων που εξυπηρετούν το μοντέλο άμεσων απολύσεων της τρόικας θέτοντας σε «αυτοδίκαιη» αργία εκπ/κούς, δημιουργώντας κλίμα τρομοκρατίας και στερώντας κάθε δικαίωμα υπεράσπισης της αξιοπρέπειάς μας,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ για την έκθεση της UNESCO που αντιστοιχίζει 1 ώρα διδακτικού έργου ενός καθηγητή με 4 ώρες εργασίας γραφείου, ούτε ότι στην Ελλάδα το διδακτικό ωράριο είναι στον ευρωπαϊκό μέσο όρο,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ για την διδακτική προετοιμασία που απαιτείται, τη διόρθωση γραπτών, τις εφημερίες, τη διοικητική και γραμματειακή υποστήριξη, τους πολλαπλούς ρόλους που αναλαμβάνουμε στο σχολείο ελλείψει εξειδικευμένου προσωπικού,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ για τους μισθούς της ντροπής όταν ο κατώτατος μισθός του έλληνα καθηγητή είναι το 19% του αντίστοιχου Λουξεμβούργιου, το 31% του Γερμανού ή το 45% του Ισπανού,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ για τις δαπάνες για τη δημόσια παιδεία που θα φτάσουν να είναι μόλις το 2,23% του ΑΕΠ ποσοστό χαμηλότερο και από χώρες της υποσαχάριας Αφρικής,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ για τις πανελλαδικές εξετάσεις της ανεργίας που καταδικάζουν άμεσα όλους τους αποφοίτους των καθηγητικών σχολών σε ισόβια ανεργία αλλά και συνολικά τους νέους επιστήμονες σε μαζική μετανάστευση,
ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ τέλος για όλα αυτά που ψηφίστηκαν στα μνημόνια της ντροπής που καταδικάζουν τη νέα γενιά που τάχα υπερασπίζονται, σε μισθούς κάτω από 450 ευρώ, με ατομικές συμβάσεις εργασίας, σε ένα εφιαλτικό μέλλον.
Για όλα αυτά ΔΕ ΜΙΛΗΣΑΝ και ούτε θα μιλήσουν ποτέ ξεκάθαρα, οι ακριβοπληρωμένοι υπάλληλοι των καναλαρχών–εργολάβων-τραπεζιτών-εφοπλιστών. Όταν αναγκάζονται να μας δώσουν βήμα στα κανάλια τους, θα πνίξουν έντεχνα τις φωνές μας μέσα στη στημένη αρένα του σύγχρονου τηλεοπτικού «διαλόγου», για να απομείνει μόνο η δική τους φωνή, αυτή του ιεροεξεταστή για την αναγγελία της προαποφασισμένης καταδικαστικής απόφασης… Όποιοι αντιστέκονται, αρνούνται το νέο μεσαίωνα των μνημονίων και διεκδικούν, θα σπιλώνονται, θα λοιδορούνται, θα τσακίζονται. Οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, στο μετρό, οι χαλυβουργοί, οι ναυτεργάτες, οι καθηγητές. Έχει αρχίσει λοιπόν συντονισμένα ο κοινωνικός κανιβαλισμός, θα κράζουν τα παπαγαλάκια στα δελτία των οκτώ των παράνομων καναλιών τους, θα πετούν λάσπη από τα ραδιόφωνά τους, θα στάζουν χολή οι πένες στις παλιοφυλλάδες τους. Όπλο τους η επικοινωνία, όπλο δικό μας να είναι η κοινωνία.
Όταν το δημόσιο σχολείο κατεδαφίζεται δεν υπάρχουν περιθώρια ανοχής. Δεν επιλέξαμε εμείς το χρόνο των αναγκαίων απεργιακών κινητοποιήσεων αλλά η κυβέρνηση ποντάροντας στον εκβιασμό. Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή θα πάρουμε την ευθύνη που μας αναλογεί και με θάρρος θα απαντήσουμε μαζικά στους δρόμους του αγώνα, μαζί με όλους αυτούς που δεν στρέφονται ενάντια στους άλλους εργαζόμενους αλλά σε όσους σπέρνουν τη φτώχεια με τις πολιτικές τους, με αυτούς που ακόμα πιστεύουν στη δημόσια παιδεία και στο ρόλο του εκπαιδευτικού. Για ένα σχολείο πραγματικά δημόσιο και δωρεάν, με υψηλής ποιότητας μόρφωση για όλα τα παιδιά, με παιδαγωγική αξιοπρέπεια και σταθερή εργασία.
Γιαννόπουλος Γιάννης
Πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ηλείας.
Πηγή

Θα τηρηθούν ;

...Ας σεβαστούμε το δικαίωμα των πεζών στην χρήση των πεζοδρομίων.  Οι περιοχές που ορίζονται για χρήση χώρου για τραπεζοκαθίσματα πρέπει να τηρούνται ευλαβικά
Ας σεβαστούμε το δικαίωμα των λουομένων για ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες , οι όροι  παραχώρησης παραλιών  πρέπει να τηρούνται για την αποφυγή επιβολής προστίμων στις δύσκολες εποχές που βιώνουμε όλοι...
(Απόσπασμα ανακοίνωσης του δήμου Πάρου)

Πολύ σωστά τα αιτούμενα από τη μεριά του δήμου.
Καλό θα ήταν όμως  στις περιπτώσεις ασέβειας να επιβάλλονται οι ανάλογες κυρώσεις και όχι να μένουν οι εκκλήσεις στα χαρτιά.
Και δυστυχώς οι περιπτώσεις αυτές δεν είναι λίγες.

Ορισμένες εξ αυτών μάλιστα ιδιαίτερα προκλητικές.
Οψόμεθα...
 
 

Διάλογος για την παιδεία...

Δημιουργική πραγματικότητα !!! (Ο Στουρνάρας ζει στη χώρα του ΣΚΑΪ)

Από το kartesios
Δημιουργική λογιστική: η χρήση παραπλανητικών, όχι όμως απαραιτήτως παράνομων, μεθόδων στη λογιστική
Δημιουργική πραγματικότητα: η χρήση παραπλανητικών, όχι όμως απαραιτήτως παράνομων, μεθόδων στην αλλοίωση της πραγματικότητας.
Ο Κωνσταντίνος Γ. Σημίτης ήταν καθηγητής Δημιουργικής λογιστικής. Περήφανος για τις γνώσεις και τις «επαφές» του, κατόρθωσε να χώσει την…Ελλάδα στην ΟΝΕ παρουσιάζοντας παραποιημένα στοιχεία για την οικονομική κατάσταση της χώρας.
Τα «παιδιά» του, τον έβγαλαν ασπροπρόσωπο. Σήμερα εξέλιξαν τη θεωρία του και έφτασαν στο σημείο να ασκούν τη Δημιουργική πραγματικότητα, πείθοντας τους Έλληνες ότι είναι προτιμότερο να μείνουμε στην ευρωζώνη, ακόμη κι αν καταστραφούμε ή πεθάνουμε.
Το αγαπημένο του «παιδί», ο υπουργός Οικονομικών και Θελημάτων, Γιάννης Στουρνάρας, δήλωσε σήμερα σε συνέντευξή του ότι, αν και το 72% του συνόλου των επαγγελμάτων είναι πλήρως απελευθερωμένο, πρέπει να ανοίξουν και όσα ανήκουν στο υπόλοιπο 28%. Αυτό πρέπει να συμβεί σύμφωνα με τον Στουρνάρα, διότι αμέσως «το ΑΕΠ της χώρας θα αυξηθεί κατά 15% από το άνοιγμα των επαγγελμάτων»!
Δε μπορώ να το καταλάβω, να το νιώσω, να το αντιληφθώ. Δεν καταλαβαίνω τι λέει. Ξέρω μονάχα πως λέει ασταμάτητα ψέματα. Δημιουργεί μια εικονική πραγματικότητα. Μια φούσκα αισιοδοξίας που όταν σκάσει, αυτός θα λείπει.
Σίγουρα, δε χρησιμοποιεί παράνομες μεθόδους στην αλλοίωση της πραγματικότητας. Όμως η αλλοίωση της πραγματικότητας είναι αδίκημα από μόνη της. Όπως δεν είναι παράνομο να χρησιμοποιείς ένα μαχαίρι της κουζίνας μέσα στην κουζίνα. Όμως αν με αυτό σκοτώσεις κάποιον στην κουζίνα, τότε είναι αδίκημα ο φόνος και όχι παράνομη η χρήση μαχαιριού κουζίνας μέσα σε κουζίνα.
Είναι ένοχος ο Στουρνάρας για δημιουργία ψευδαισθήσεων και παραπλάνηση του λαού, ακόμη κι αν ο λαός έχει τη λόξα να παραπλανιέται. Χρέος και όρκος των μελών μιας κυβέρνησης είναι να προστατεύουν ένα λαό. Έγκλημα είναι να τον χρησιμοποιούν εκμεταλλευόμενοι τις φοβίες του ή ακόμη και τη βλακεία του.
Ο Στουρνάρας δήλωσε στην ίδια συνέντευξή του ότι «για πρώτη φορά από το 1968 οι τιμές μειώθηκαν εφέτος. Οι τιμές πέφτουν πλέον στην Ελλάδα, αλλά η αλήθεια είναι ότι άργησαν να πέσουν».
Είναι προφανές ότι ο Στουρνάρας παρακολουθεί μόνο ΣΚΑΪ και πιστεύει τη διαφήμιση του σταθμού για το θαυματουργό σουτιέν «super bra» το οποίο από 39,99€ πωλείται τώρα μόνο 19,99€. Είναι πολύ πιθανόν, ο Στουρνάρας να αγόρασε και τέτοια σουτιέν για να έχει επάνω του την απόδειξη της μείωσης τιμών στην Ελλάδα.
Ο Στουρνάρας ζει στη χώρα του ΣΚΑΪ. Υποκρίνεται πως δεν έχει αντιληφθεί καν ότι από τα κέρδη που αποκόμισαν οι βιομήχανοι εξ αιτίας της μείωσης των αποδοχών των εργαζομένων τους, δεν μετακυλήθηκε ούτε μισό σεντ στο ράφι. Πήγαν όλα στις τσέπες τους κι έτσι ο μόνος ανταγωνισμός που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα ήταν μεταξύ των εργοδοτών για το ποιος θα έχει μεγαλύτερα κέρδη.
Το γλέντι των βιομηχάνων δεν τους επέτρεψε να παραστούν έστω και τυπικά στη συνάντησή τους με την ΓΣΕΕ. Κρίμα! Εξέθεσαν τους καλύτερους συνεργάτες τους. Αυτούς που ρήμαξαν και το τελευταίο ίχνος εργατικού κινήματος στην Ελλάδα. Όχι ότι είναι κάτι περίεργο. Είναι γνωστό ότι τη ρουφιανιά όλοι την αγάπησαν, αλλά τον ρουφιάνο κανείς.
Βοήθησε τα μάλα η ΓΣΕΕ τις κυβερνήσεις των μνημονίων να φτιάξουν την Δημιουργική τους πραγματικότητα. Στήριξε όλες τις προσπάθειες τους. Είναι στο ίδιο κάδρο με τον Σημίτη ως τον Σαμαρά και τον Στουρνάρα ανεβασμένο στο σκαλί για να φαίνεται.
Ο Σαμαράς ταξιδεύει στην Κίνα. Το παλιό σύνθημα των τοίχων «Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά, η άλλη μισή στην Κίνα βρίσκεται» επιτέλους βρίσκει τη θέση του σε πρωθυπουργικό μυαλό. Ο Σαμαράς πηγαίνει να καθαρίσει τη φάση. Να ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Εφόσον δεν έρχονται οι Κινέζοι να επενδύσουν μόνοι τους, θα πάει ο Σαμαράς να τους φέρει. Να ζητήσει εξηγήσεις.
Στον Σαμαρά αρέσουν οι καθαρές κουβέντες. Όπως και στον Στουρνάρα. Η ανάπτυξη θα ξεκινούσε το πρώτο τρίμηνο του 2012. Όμως η ανάπτυξη είναι κινητή εορτή κι έτσι μετατέθηκε για το τέλος του 2012. Δε βόλευε την ανάπτυξη εκείνη η περίοδος, είχε να πάει αλλού, οπότε το ραντεβού μαζί της ανανεώθηκε για το πρώτο εξάμηνο του 2013. Επειδή όμως η τρικομματική ένιωσε μια ανασφάλεια σχετικά με το ότι δε θα είχε οργανωθεί άψογα η φιέστα, μετέθεσαν την άφιξη της ανάπτυξης για το δεύτερο εξάμηνο, αλλά επειδή ο Στουρνάρας δε θέλει ποτέ να πέφτει έξω στις προβλέψεις του, ζήτησε από την ανάπτυξη να φτάσει το 2014.
Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Παρά τις προβλέψεις της Κομισιόν περί του εντελώς αντιθέτου, ο Στουρνάρας υπόσχεται ανάπτυξη το 2014 με ταυτόχρονη μείωση της ανεργίας. Επίσης βλέπει μειωμένες τιμές στα ράφια, αλλά και εκατοντάδες επενδυτές. Δεν ξέρω τι πίνει, αλλά απορώ που βρίσκει τόσο μεγάλες ποσότητες ώστε να δίνει από το ίδιο σε εκατομμύρια Έλληνες. Στην υγεία μας.