Αγαπητέ Χρήστο Γεωργούση!
Διάβασα την πρόσφατη αρθρογραφία σου και για πολλοστή φορά εκτίμησα την προσήλωσή σου, την ανυποχώρητα εχθρική στάση σου απέναντι σε αυτό που συνηθίζουμε να αποκαλούμε "Ανάπτυξη".
Επί σειρά ετών δίνεις τον προσωπικό σου αγώνα για σεβασμό στο φυσικό και οικιστικό περιβάλλον.
Αν αποτολμούσες να συλλέξεις και να εκδώσεις τα κείμενα της σχετικής αρθρογραφίας σου, είναι σίγουρο πως θα απαιτούνταν πολύτομη έκδοση.
Κάτι ανάλογο σε μικρότερη ίσως κλίμακα, κάνω κι εγώ μέσα από διάφορα βήματα του παρόντος συμπεριλαμβανομένου .
Ωστόσο θεωρώ πως αμφότεροι ματαιοπονούμε.
Ή για να το θέσω καλύτερα, αγωνιζόμαστε για "την τιμή των όπλων"...
Σε μια τοπική κοινωνία η οποία στο σύνολό της αφενός δεν κατανοεί (και δεν δείχνει να επιδιώκει κάτι τέτοιο) βασικά στοιχεία του οικονομικού γίγνεσθαι, αφετέρου (εκτός ειδικών περιπτώσεων βλ ανεμογεννήτριες) δεν αντιλαμβάνεται το πόσο ευαίσθητος και ανά πάσα στιγμή επιρρεπής σε ανήκεστο βλάβη είναι ένας μικρός τόπος, ιδιαίτερα ένα μικρό νησί όπως η Πάρος, οι προσπάθειες αυτές είναι καταδικασμένες να αντιμετωπίζονται ως γραφικές και αναντίστοιχες με τα "θέλω" και τα "πρέπει" της συντριπτικά πλειοψηφούσας αντίληψης.
Για να αντιληφθεί κανείς πόσο μικρή είναι η απόσταση που χωρίζει την ολοένα ογκούμενη κι επί της ουσίας ανέλεγκτη ανάπτυξη από την καταστροφή, για να εμπεδώσει και να κάνει βίωμά του και τρόπο φέρεσθαι το "παν μέτρον άριστον" που συχνά επικαλείσαι, θα πρέπει πρώτα να έχει κατανοήσει σε βάθος την αβυσσαλέα διαφορά (όχι μόνο εννοιολογική) μεταξύ ενός Τόπου (με ότι ο όρος αυτός συμπυκνωμένα εμπεριέχει) κι ενός Προορισμού, τουριστικού εννοείται...
Η ίδια διαφορά άλλωστε υφίσταται ανάμεσα σε μια Χώρα και σε ένα χώρο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου