Θέλησα να αναφερθώ ξεχωριστά σε εκείνους που έσπευσαν να ρίξουν τον λίθο του αναθέματος στο Μίκη Θεοδωράκη από "Μαρξιστική-Λενινιστική" σκοπιά...
Κι επειδή έχω εντρυφήσει πολύ βαθιά στη Μαρξιστική-Λενινιστική διδασκαλία, όχι όπως συμβαίνει με πολλούς "μαρξιστές" για ν΄ αναμασώ τσιτάτα και ν' απαγγέλλω παρωχημένες ρήσεις κατά τρόπο επιλεκτικό και βολικό, αλλά για να μπορώ με αυτήν ως (αναντικατάστατο) εργαλείο ανάλυσης της πραγματικότητας να κατανοώ, να ερμηνεύω και να τοποθετούμαι μπροστά από τα γεγονότα αντιλαμβανόμενος τη δυναμική των εξελίξεων, προτείνω ν' αφήσουν κατά μέρος τις επικλήσεις στους κλασσικούς της ιστορικουλιστικής φιλοσοφίας και να επιχειρηματολογήσουν αυτοδύναμα και αυτόφωτα.
Να επιχειρηματολογήσουν βέβαια είναι μια κουβέντα, γιατί κάθε φορά η τοποθέτησή τους πάνω στις εξελίξεις θυμίζει ανοιξιάτικα βατραχοπηδήματα:
Όταν ο λαός κατεβαίνει στους δρόμους ενάντια στο μνημόνιο, με ριζοσπαστικά και προχωρημένα αιτήματα πολιτικής ανατροπής, η διεργασία αυτή κρίνεται ατελής(;::) εφόσον δεν στοχεύει στην αλλαγή του κοινωνικοοινομικού συστήματος, άρα απορριπτέα!
Αποτέλεσμα αυτής της "ανάλυσης" όσα είδαμε το 2011 στις πλατείες με τους ιεροεξεταστές της ιδεολογικής καθαρότητας επί της ουσίας να υπερασπίζονται το μνημονιακό καθεστώς, επειδή ο λαός ήταν δυστυχώς ανώριμος για τον Σοσιαλισμό...
Όταν ο λαός το καλοκαίρι του 15 με αφορμή το δημοψήφισμα κατεβαίνει στους δρόμους με αίτημα-απαίτηση την σύγκρουση με την ευρωπαϊκή νομενκλατούρα, εφαρμόζουμε το δόγμα της ουδετερότητας, αφού και πάλι δεν τίθεται θέμα σοσιαλιστικής επανάστασης, μιας ουδετερότητας όμως σαφέστατα αποκλίνουσας υπέρ των ...ευρωδυναστών!
Όταν ο λαός το 2018 κατεβαίνει στους δρόμους υπερασπιζόμενος εθνικό διακύβευμα χαρακτηρίζεται από τους "μαρξιστές" εθνικιστής, φασίστας, σκοταδιστής και δεν συμμαζεύεται, επικαλούμενοι ως βασικό αποδεικτικό στοιχείο την "συνύπαρξη" με όλους αυτούς!!!
Η προφανής αδυναμία να τεθούν επικεφαλής της κοινωνικής αντίστασης, η ανικανότητα να κερδίσουν την πρωτοπορία στους ταξικούς και πατριωτικούς αγώνες, αυτοπαγιδευμένοι σε διαιρετικές λογικές και πρακτικές, τους ωθεί να συκοφαντούν παρερμηνεύοντας και να παρερμηνεύουν συκοφαντώντας, προσβλέποντες στα αγαθά της "μέλλουσας ζωής" της Σοσιαλιστικής Επανάστασης!
Και μετά τους φταίει ο Μίκης...
ΥΓ
Δύο πολύ καλά βοηθήματα για να ξελαμπικάρει το "μαρξιστικό" μυαλό σας:
1)Β.Ι. Λένιν "Τι να κάνουμε;"
2)Δοκίμιο (5 συγγραφέων) Σύγχρονη Εποχή "Ιστορία της Εθνικής Αντίστασης 1940-1945"
Κι επειδή έχω εντρυφήσει πολύ βαθιά στη Μαρξιστική-Λενινιστική διδασκαλία, όχι όπως συμβαίνει με πολλούς "μαρξιστές" για ν΄ αναμασώ τσιτάτα και ν' απαγγέλλω παρωχημένες ρήσεις κατά τρόπο επιλεκτικό και βολικό, αλλά για να μπορώ με αυτήν ως (αναντικατάστατο) εργαλείο ανάλυσης της πραγματικότητας να κατανοώ, να ερμηνεύω και να τοποθετούμαι μπροστά από τα γεγονότα αντιλαμβανόμενος τη δυναμική των εξελίξεων, προτείνω ν' αφήσουν κατά μέρος τις επικλήσεις στους κλασσικούς της ιστορικουλιστικής φιλοσοφίας και να επιχειρηματολογήσουν αυτοδύναμα και αυτόφωτα.
Να επιχειρηματολογήσουν βέβαια είναι μια κουβέντα, γιατί κάθε φορά η τοποθέτησή τους πάνω στις εξελίξεις θυμίζει ανοιξιάτικα βατραχοπηδήματα:
Όταν ο λαός κατεβαίνει στους δρόμους ενάντια στο μνημόνιο, με ριζοσπαστικά και προχωρημένα αιτήματα πολιτικής ανατροπής, η διεργασία αυτή κρίνεται ατελής(;::) εφόσον δεν στοχεύει στην αλλαγή του κοινωνικοοινομικού συστήματος, άρα απορριπτέα!
Αποτέλεσμα αυτής της "ανάλυσης" όσα είδαμε το 2011 στις πλατείες με τους ιεροεξεταστές της ιδεολογικής καθαρότητας επί της ουσίας να υπερασπίζονται το μνημονιακό καθεστώς, επειδή ο λαός ήταν δυστυχώς ανώριμος για τον Σοσιαλισμό...
Όταν ο λαός το καλοκαίρι του 15 με αφορμή το δημοψήφισμα κατεβαίνει στους δρόμους με αίτημα-απαίτηση την σύγκρουση με την ευρωπαϊκή νομενκλατούρα, εφαρμόζουμε το δόγμα της ουδετερότητας, αφού και πάλι δεν τίθεται θέμα σοσιαλιστικής επανάστασης, μιας ουδετερότητας όμως σαφέστατα αποκλίνουσας υπέρ των ...ευρωδυναστών!
Όταν ο λαός το 2018 κατεβαίνει στους δρόμους υπερασπιζόμενος εθνικό διακύβευμα χαρακτηρίζεται από τους "μαρξιστές" εθνικιστής, φασίστας, σκοταδιστής και δεν συμμαζεύεται, επικαλούμενοι ως βασικό αποδεικτικό στοιχείο την "συνύπαρξη" με όλους αυτούς!!!
Η προφανής αδυναμία να τεθούν επικεφαλής της κοινωνικής αντίστασης, η ανικανότητα να κερδίσουν την πρωτοπορία στους ταξικούς και πατριωτικούς αγώνες, αυτοπαγιδευμένοι σε διαιρετικές λογικές και πρακτικές, τους ωθεί να συκοφαντούν παρερμηνεύοντας και να παρερμηνεύουν συκοφαντώντας, προσβλέποντες στα αγαθά της "μέλλουσας ζωής" της Σοσιαλιστικής Επανάστασης!
Και μετά τους φταίει ο Μίκης...
ΥΓ
Δύο πολύ καλά βοηθήματα για να ξελαμπικάρει το "μαρξιστικό" μυαλό σας:
1)Β.Ι. Λένιν "Τι να κάνουμε;"
2)Δοκίμιο (5 συγγραφέων) Σύγχρονη Εποχή "Ιστορία της Εθνικής Αντίστασης 1940-1945"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου