Σε μια περίλαμπρη Φούσκα αποδείχθηκε ο βρετανικός τουριστικός κολοσσός και μόλις έσκασε προκάλεσε παγκόσμιο πανικό.
Οι συνέπειες ολέθριες για χιλιάδες συμβεβλημένες επιχειρήσεις, οι οποίες στο παρά πέντε της πολυπόθητης πληρωμής/εξόφλησης των παρασχεθεισών υπηρεσιών, έμειναν στον άσσο.
Όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις, έσπευσαν οι κρατούντες ανά την υφήλιο -πρώτοι και καλύτεροι οι δικοί μας- να μοιράσουν διαβεβαιώσεις πως ...τα θύματα δεν θα υποστούν έναν βίαιο και σκληρό, αλλά έναν γλυκό, βελούδινο οικονομικό θάνατο απαλλάσσοντάς τους από καταβολές φόρων και εισφορών!!
Ο Τουρισμός ως διεθνές φαινόμενο, δεν αποτελεί στην εποχή της παγκοσμιοποίησης ένα κοινωνικό αγαθό, στο οποίο (θα έπρεπε να) δικαιούνται πρόσβαση όλοι οι εργαζόμενοι, όλοι οι πολίτες, όλων των κρατών.
Αυτό βέβαια προβάλλεται ως εικονική πραγματικότητα, αλλά αποτελεί έναν αυτοαναιρούμενο μύθο.
Ο Τουρισμός έχει μεταλλαχθεί σ' ένα εργαλείο χυδαίας και ληστρικής εκμετάλλευσης των λεγόμενων "προορισμών", βίαιης οικονομικής και κοινωνικής απορρύθμισης των τοπικών κοινωνιών και εργαλείο αποσάθρωσης εθνικών ταυτοτήτων.
Η Συγκέντρωση και Συγκεντροποίηση ελέγχου κι εκμετάλλευσης του μηχανισμού παροχής υπηρεσιών σε ολοένα και λιγότερα χέρια (ολιγοπωλιακές καταστάσεις) μοιραία και παρά τις κλαπαρχιδιές που ακούτε δεξιά κι αριστερά περί "τουριστικής βιομηχανίας που εγγυάται το παρόν και το μέλλον" περί "θετικών συνεπειών στους πολλούς", περί "ανάπτυξης και ευημερίας των πολιτών τουριστικών προορισμών" και άλλα συναφή, οδηγεί νομοτελειακά στην ομηρεία των περιοχών (πόλεις, νησιά, κράτη ολόκληρα) που βιοπορίζονται κυρίως ή (ακόμη χειρότερα), αποκλειστικά από τον Τουρισμό.
Οδηγεί κοντολογίς σε μια θανατηφόρα εξάρτηση από τους νταβατζήδες του παγκόσμιου τουρισμού.
Δυστυχώς η ηλιθιότητα, η ασχετοσύνη και η ανευθυνότητα πολλών διαμορφωτών της κοινής γνώμης (δεν αναφέρομαι σ' εκείνους που τα παίρνουν κανονικά για να λένε ή να γράφουν μαλακίες...) και ο παροιμιώδης μαϊμουδισμός πολιτικών ιθυνόντων δεν επιτρέπει την συναγωγή των αναγκαίων/πρόδηλων συμπερασμάτων.
Κι εξακολουθούν στον ίδιο μαλακισμένο τους χαβά, σπρώχνοντας τη χώρα μας όλο και πιο βαθειά στην θανατηφόρα παγίδα της Τουριστικής μονοκαλλιέργειας...
Οι συνέπειες ολέθριες για χιλιάδες συμβεβλημένες επιχειρήσεις, οι οποίες στο παρά πέντε της πολυπόθητης πληρωμής/εξόφλησης των παρασχεθεισών υπηρεσιών, έμειναν στον άσσο.
Όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις, έσπευσαν οι κρατούντες ανά την υφήλιο -πρώτοι και καλύτεροι οι δικοί μας- να μοιράσουν διαβεβαιώσεις πως ...τα θύματα δεν θα υποστούν έναν βίαιο και σκληρό, αλλά έναν γλυκό, βελούδινο οικονομικό θάνατο απαλλάσσοντάς τους από καταβολές φόρων και εισφορών!!
Ο Τουρισμός ως διεθνές φαινόμενο, δεν αποτελεί στην εποχή της παγκοσμιοποίησης ένα κοινωνικό αγαθό, στο οποίο (θα έπρεπε να) δικαιούνται πρόσβαση όλοι οι εργαζόμενοι, όλοι οι πολίτες, όλων των κρατών.
Αυτό βέβαια προβάλλεται ως εικονική πραγματικότητα, αλλά αποτελεί έναν αυτοαναιρούμενο μύθο.
Ο Τουρισμός έχει μεταλλαχθεί σ' ένα εργαλείο χυδαίας και ληστρικής εκμετάλλευσης των λεγόμενων "προορισμών", βίαιης οικονομικής και κοινωνικής απορρύθμισης των τοπικών κοινωνιών και εργαλείο αποσάθρωσης εθνικών ταυτοτήτων.
Η Συγκέντρωση και Συγκεντροποίηση ελέγχου κι εκμετάλλευσης του μηχανισμού παροχής υπηρεσιών σε ολοένα και λιγότερα χέρια (ολιγοπωλιακές καταστάσεις) μοιραία και παρά τις κλαπαρχιδιές που ακούτε δεξιά κι αριστερά περί "τουριστικής βιομηχανίας που εγγυάται το παρόν και το μέλλον" περί "θετικών συνεπειών στους πολλούς", περί "ανάπτυξης και ευημερίας των πολιτών τουριστικών προορισμών" και άλλα συναφή, οδηγεί νομοτελειακά στην ομηρεία των περιοχών (πόλεις, νησιά, κράτη ολόκληρα) που βιοπορίζονται κυρίως ή (ακόμη χειρότερα), αποκλειστικά από τον Τουρισμό.
Οδηγεί κοντολογίς σε μια θανατηφόρα εξάρτηση από τους νταβατζήδες του παγκόσμιου τουρισμού.
Δυστυχώς η ηλιθιότητα, η ασχετοσύνη και η ανευθυνότητα πολλών διαμορφωτών της κοινής γνώμης (δεν αναφέρομαι σ' εκείνους που τα παίρνουν κανονικά για να λένε ή να γράφουν μαλακίες...) και ο παροιμιώδης μαϊμουδισμός πολιτικών ιθυνόντων δεν επιτρέπει την συναγωγή των αναγκαίων/πρόδηλων συμπερασμάτων.
Κι εξακολουθούν στον ίδιο μαλακισμένο τους χαβά, σπρώχνοντας τη χώρα μας όλο και πιο βαθειά στην θανατηφόρα παγίδα της Τουριστικής μονοκαλλιέργειας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου