Για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, ντόπιοι και ξένοι λάτρεις της θάλασσας θα έχουν την ευκαιρία ν' "απολαύσουν" το μπάνιο τους στην κεντρική παραλία της Αλυκής.
Μια παραλία (για να κυριολεκτώ ότι έχει απομείνει από αυτήν εξαιτίας του λιμενικού έργου και της "κατοχής"), η οποία εκτός των άλλων διαθέτει κι ένα έξτρα "θέλγητρο":
Τα ζωικής (από σκύλους και γάτες) προέλευσης κόπρανα, πανταχού παρόντα σε όλο το μήκος και πλάτος της.
Μια παραλία άσυλο της διαστροφής ανθρώπων που θεωρούν φυσιολογική την συνύπαρξη και επαφή, τόσο τη δική τους όσο και ημών των υπολοίπων, με τα ευγενή προϊόντα των αγαπημένων τους τετράποδων.
Η μπόχα αφόρητη σε αρπάζει από απόσταση, ιδιαίτερα το πρωί.
Οι διαμαρτυρίες περιοίκων κι επισκεπτών έντονες και συνεχείς, προς πάσα κατεύθυνση.
Τα έγραφα και πέρυσι και πρόπερσι.
Καμία μέριμνα.
Η πολιτεία σε όλες της τις εκφάνσεις (τοπική αρχή, δημοτική αρχή, αστυνομία, κλπ) αδιάφορη, αδρανής, δείχνει να απολαμβάνει την "αδέσποτη" ιδιοσυστασία της.
Ή να το θέσω διαφορετικά.
Η Πάρος ως Ευρωπαϊκός προορισμός...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου