Προσοχή! Ο Σαμαράς δαγκώνει

Του Θανάση Καρτερού
Υπάρχουν δυο εξηγήσεις όταν ένας πολιτικός κάνει σοβαρά λάθη -και μάλιστα κατά συρροή. Η μία είναι ότι πρόκειται για άτομο με περιορισμένες δυνατότητες -όχι και τόσο έξυπνο δηλαδή. Η άλλη ότι έχει καβαλήσει το καλάμι, καθώς είναι γνωστό ότι άπαξ και βρεθεί κανείς καβάλα στο φυτό αυτό η κρίση του αρχίζει να ίπταται -την παίρνουνε τα σύννεφα, οι άνεμοι, τα κύματα.
Η τρίτη εκδοχή είναι να ισχύουν και τα δυο. Ένα μικρό μυαλό σε συνδυασμό με μια μεγάλη ιδέα για τον κάτοχό του, παράγουν όχι απλώς λάθη, αλλά λάθη από εκείνα που χαρακτηρίζουμε χειρότερα από εγκλήματα. Και στην περίπτωση αυτή φαίνεται ότι ανήκει και ο Αντώνης Σαμαράς, ο άνθρωπος που με τις ανόητες, τσαπατσούλικες, βεβιασμένες κινήσεις του στην ΕΡΤ έβαλε φωτιά όχι μόνο στα μπατζάκια των εταίρων του, αλλά και σε όλη τη χώρα.
Προσέξτε: Δεν μιλάμε εδώ για το ήθος, το δημοκρατισμό, την ειλικρίνεια, ή την εντιμότητα του ανδρός. Δεν μιλάμε για τις κωλοτούμπες του -με πάθος κατά των μνημονίων χτες και με μεγαλύτερο πάθος κατά των μνημονίων σήμερα. Δεν μιλάμε καν για τις πολιτικές του αντιλήψεις -αν και πάντα οι πολιτικές αντιλήψεις παίζουν σημαντικό ρόλο στις πολιτικές αποφάσεις. Αν είσαι ακροδεξιός πάει να πει ότι σκέφτεσαι ακροδεξιά, πράττεις ακροδεξιά και θα την κάνεις την πατάτα σου κάποια στιγμή.
Εδώ μιλάμε πάντως για τον εκρηκτικό συνδυασμό ελλείμματος ευφυΐας και περισσεύματος φιλοδοξίας, -και φιλαυτίας και ναρκισσισμού. Εξηγήστε εσείς αλλιώς γιατί ο φέρελπις προστατευόμενος του Μητσοτάκη δάγκωσε μοχθηρά και ηλίθια το χέρι του ευεργέτη του. Γιατί, μικροκομματικά και ηλίθια ανέτρεψε την κυβέρνηση της ΝΔ. Γιατί εθνικιστικά και ηλίθια πήγε να μας βάλει σε περιπέτειες με τα Σκόπια και τους γείτονες γενικώς. Γιατί μεγαλοϊδεατικά και ηλίθια έφτιαξε την ΠΟΛΑΝ και έφαγε τα μούτρα του. Και γιατί σήμερα, αυταρχικά και ηλίθια, έκανε μαντάρα όλη τη χώρα με τις αγριότητες που διέπραξε στην ΕΡΤ.
Τι κατάφερε αλήθεια με την ΕΡΤ; Να γίνει στόχος για βελάκια στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ. Να κάνει έξω φρενών τους συμμάχους του στην κυβέρνηση. Να ταυτιστεί με το μαύρο που επέβαλε. Να φάει τη σφαλιάρα του από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Να βγάλει από τα ρούχα τους εκατομμύρια Έλληνες και από τα ράσα τους τον Ιερώνυμο, ακόμα και τον Άνθιμο. Και να ψάχνει τώρα με καβαλιστικές ερμηνείες της απόφασης του ΣτΕ διέξοδο από τον καρπαζο-λαβύρινθο όπου μόνος του χώθηκε.
Επιμένει ακόμα κανείς ότι εκτός από ούλτρα συντηρητικός, πολιτικά ανερμάτιστος και ιδεολογικά ακροδεξιός, ο Σαμαράς δεν είναι και μια πολιτική προσωπικότητα ζουλιγμένη ανάμεσα στις μικρές δυνατότητες και στις μεγάλες φιλοδοξίες; Έτοιμος συνεπώς ανά πάσα στιγμή να μας βάλει όλους σε μπελάδες για να κλείσει το χάσμα ανάμεσα σε ότι θέλει να είναι και σε ότι μπορεί; Ένα χάσμα που για να το κλείσουν άλλες προσωπικότητες της Ιστορίας έκαψαν, κατέστρεψαν και ρήμαξαν τις χώρες και τους λαούς τους;
Προσοχή λοιπόν. Ο Σαμαράς δεν γαβγίζει μόνο. Δαγκώνει κιόλας…