Καθ' όλη τη διάρκεια της "Ελληνικής κρίσης" (όπως παραπλανητικά ονομάστηκε η οικονομική δολοφονία της χώρας μας από τους γλωσσοπλάστες "ειδικούς" της κακιάς ώρας) οι ιθύνοντες της Ε.Ε. καθώς και οι εκπρόσωποι των "θεσμών" (δηλαδή των αρπακτικών της διεθνούς τοκογλυφίας) διατείνονταν πως η χώρα μας ήταν καταδικασμένη να υποστεί τις συνέπειες του δημοσιονομικού εκτροχιασμού της την δεκαετία του 2000-2009, χωρίς να υπάρχει περιθώριο επιείκειας εκ μέρους των δανειστών, αφού μια τέτοια αντιμετώπιση θα "μόλυνε" ολόκληρο το ευρωπαϊκό σύστημα, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την οικονομία των κρατών μελών και όχι μόνον.
Έτσι, για μονοψήφιο αριθμό δις, μια χώρα, η οποία σημειωτέον εισήλθε μετά φανών και λαμπάδων το 2002 στο "ασφαλές καταφύγιο του ευρώ", σύρθηκε 7 χρόνια μετά σε καθεστώς τακτικής χρεοκοπίας, υποθηκεύτηκε για έναν αιώνα κάθε εμπράγματη αξία της και απώλεσε την δυνατότητα άσκησης ουσιαστικής οικονομικής πολιτικής.
Αυτά όσον αφορά στην Ελλάδα.
Η περίπτωση του Ρωσοουκρανικού πολέμου, ήρθε για να αναδείξει τα τεράστια ψεύδη τόσο των ιθυνόντων, όσο και των παπαγαλακίων-ειδικών που επιστρατεύονται σε τέτοιες περιπτώσεις προκειμένου να ταϊσουν με σανό το φιλοθεάμον κοινό.
Λεφτά όχι μόνο υπήρχαν διαθέσιμα και μάλιστα εκατοντάδες δις για την Ουκρανία, αλλά θυσίασαν την ενεργειακή τους σταθερότητα οι ισχυρότερες οικονομίες της Ε.Ε. προκειμένου να ηττηθεί η Ρωσία στην εν εξελίξει αναμέτρηση.
Πήγαν δηλαδή περίπατο τα κηρύγματα και οι νουθεσίες περί σφικτών δημοσιονομικών, ξεχάστηκαν οι "κόφτες" και οι επιτηρήσεις και επιδόθηκαν σε μια πρωτόγνωρη σπατάλη (άνω του 1 τρις ευρώ) στο βωμό της αδιέξοδης γεωπολιτικής τους αυταπάτης.
Πήγαν περίπατο από κοντά και οι τηλεμαϊντανοί-ειδικοί, οι οποίοι σε τέτοιες περιπτώσεις αναλαμβάνουν την βρώμικη δουλειά της προπαγάνδας, αφού πλέον δεν έχουν από που να πιαστούν και από που να κρατηθούν για να διαλαλήσουν τις σαχλαμπούρδες τους.
