Συνήθειο τόχουν διάφοροι οψίμως ενασχολούμενοι με τα κοινά στην Πάρο να πατούν σε δύο βάρκες.
Αντί να τοποθετούνται με σαφήνεια, γενναιότητα και ειλικρίνεια επί των προβλημάτων, προτιμούν να επιδίδονται σ' ένα βαρετό κυνήγι εντυπώσεων με επικοινωνιακά τεχνάσματα, προκειμένου να καλύψουν την πρόδηλη διγλωσσία τους.
Το "ναι μεν, αλλά" στην πλέον καταχρηστική εκδοχή του, ή καλύτερα στην αποθέωσή του!
Από τη μια να καταγγέλλουν τα κακώς κείμενα κι από την άλλη να υπερθεματίζουν και να πετούν τη σκούφια τους για χάρη των βασικών αιτίων στα οποία εδράζονται αυτά.
Να ζητούν επιτακτικά λύσεις για προβλήματα που δεν θα προέκυπταν, αν υπήρχε μια λελογισμένη και μη καταστροφική ανάπτυξη στο νησί.
Στην οποία πρωτοστατούν δυστυχώς οι αιρετοί με τις αποφάσεις τους.
Διαχρονικά.
Αν επιχειρήσει ν' αποδώσει περιφραστικά κανείς μέσω της λαϊκής θυμοσοφίας το βαθύτερο νόημα των τοποθετήσεών τους, δεν θα δυσκολευτεί:"Να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι".
Θα επανέλθω αναλυτικότερος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου