Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ

Εκεί κατάντησε ο συνδικαλισμός.

Πιο κάτω δεν έχει.

Να κηρύσσεται από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες απεργία για ζωτικής σημασίας θέματα που αφορούν το σύνολο του εργαζόμενου κόσμου κι η συμμετοχή να κυμαίνεται σε επίπεδα λίγο πάνω του μηδενός.

Και μη σπεύσει κανείς να ρίξει τον λίθο του αναθέματος στους εργαζόμενους που "αδιαφορούν", που έχουν "χαμηλό επίπεδο ταξικής συνειδητοποίησης", που είναι "αποπροσανατολισμένοι" και άλλα σαχλά/βολικά, δήθεν μαρξιστικά, τα οποία καμία σχέση δεν έχουν με την ζώσα κοινωνική πραγματικότητα στη χώρα μας.

Σ' ενεστώτα χρόνο τουλάχιστον.

Οι εργαζόμενοι απλά σιχάθηκαν και δεν ακολουθούν συμβιβασμένες ισόβιες συνδικαλιστικές περσόνες στα τυχοδιωκτικά παιχνίδια που παίζουν, πολλές φορές σε άμεση συνεννόηση με εργοδότες και κυβερνήσεις, ρυθμίζοντας τη βάνα αποσυμπίεσης του κοινωνικού αναβρασμού με κινητοποιήσεις της συμφοράς.

H μεταξύ τους σχέση άλλωστε είναι ιδιαίτερα στενή, αφού πολιτική και συνδικαλισμός λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία.

Έζησα "από μέσα" την σαπίλα του συνδικαλιστικού κινήματος όπως αυτό ανδρώθηκε κι εξελίχθηκε από τις αρχές της δεκαετίας του '80 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2010, οπότε κι αποχώρησα από την εργασία μου και ξέρω πολύ καλά τι λέω.

Και την κατήγγειλα ουκ ολίγες φορές, ως συνδικαλιστής τοπικού, είτε περιφερειακού επιπέδου.

Εκτός από κάποιες τιμητικές εξαιρέσεις, ο κανόνας θέλει τους συνδικαλιστές κορυφής να χτίζουν καριέρες στις πλάτες των εργαζόμενων, τους οποίους τάχα μου εκπροσωπούν, επιδεικνύοντας αδιαφορία και κάποιες φορές εχθρότητα απέναντί τους όταν θέτουν "από τα κάτω" αιτήματα.

Την ίδια ώρα, ωστόσο, δεν φείδονται προσπαθειών για τη δική τους καλοπέραση και το βόλεμα ημετέρων.

Γι αυτό κιόλας παραμένουν στα χαρτιά "εργαζόμενοι",  για να διαιωνίζουν την παρουσία/κυριαρχία τους στο τιμόνι του συνδικαλισμού, αρνούμενοι να χάσουν το λουφέ της εξουσίας, παρά το γεγονός ότι πολλοί απ' αυτούς θα μπορούσαν να βγουν στη σύνταξη εδώ και πολλά χρόνια.

Με τόσα καντάρια αξιοπιστίας που κουβαλάνε, περιμένουν κάποιο διαφορετικό αποτέλεσμα στα καλέσματα επαναστατικής γυμναστικής;