ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ!

 

*Mέγα πλήθος και μέγα πάθος -που θα έλεγε κι ο Αντρέας- στη Θεσσαλονίκη σήμερα.
Το μήνυμα/απαίτηση, προς κάθε κατεύθυνση, τόσο εντός όσο κι εκτός Ελλάδας καθαρό: Η Μακεδονία είναι Ελλάδα!
Αν λάβουμε υπόψη τον πόλεμο που δέχθηκε αυτό το συλλαλητήριο, την πλήρη απαξίωσή του από τα καθεστωτικά Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, αλλά και τις "ενστάσεις" από κόμματα και μορφώματα του αντιμνημονιακού χώρου, τα οποία το "χρέωσαν" σε παραεκκλησιαστικές και εθνικιστικές οργανώσεις, τότε το μέγεθος της επιτυχίας του κρίνεται πολλαπλάσιο από αυτό που γίνεται σε πρώτο επίπεδο αντιληπτό.
Κάποιοι ισχυρίζονται πως πιθανότατα αυτό θ' αποτελέσει θρυαλλίδα κοινωνικών εκρήξεων, έναυσμα λαϊκών κινητοποιήσεων με ευρύτερο θεματικό πεδίο.
Το σίγουρο είναι πως φαντάζει οξύμωρο το γεγονός να υφίσταται τέτοιος ξεσηκωμός για ένα κομμάτι της χώρας που ασφαλώς απειλείται, καθ ην στιγμήν ως λαός κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου σε μια χώρα που έχει καταλυθεί η εθνική της κυριαρχία και η κρατική της οντότητα αποτελεί πλέον καρικατούρα άθλιου προτεκτοράτου!



*Οι απειλές και οι προκλήσεις προκύπτουν πανταχόθεν.
Η Τουρκία, έχοντας ξεσαλώσει από την συνεχή υποχωρητικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων, έφτασε να διεκδικεί ευθέως τα μισά νησιά του Αν. Αιγαίου, με λανθάνοντα λόγο τη Θράκη και "Κύριος οίδε" τι θα προσθέσει στον αναθεωρητικό παραλογισμό της στο εγγύς μέλλον.
Η κατάσταση στη θαλάσσια μεθόριο είναι πλέον ένα κλικ πριν την ανάφλεξη, με τους κατοίκους των νησιών, ιδιαίτερα δε οι ψαράδες, να υφίστανται πολεμικού χαρακτήρα οχλήσεις.
Η Αλβανία, αποθρασυμένη από την τάχα μου ψύχραιμη (διάβαζε αδιάφορη) στάση της κυβέρνησης απέναντι στον συστηματικό αφελληνισμό της Βορείου Ηπείρου, ξέθαψε (επισήμως πια!) "ιστορικές απαιτήσεις" που κάποτε διακινούνταν μόνον από κατάλοιπα των αυτοαποκαλούμενων "Τσάμηδων", δηλαδή απογόνων εγκληματιών πολέμου συνεργατών των Ναζί, που διενήργησαν γενοκτονία στην ευρύτερη περιοχή Ηπείρου-Δ.Μακεδονίας κατά τη διάρκεια της κατοχής.
Οι Σκοπιανοί πάγια προκλητικοί και με προίκα τα -δίκην ιστορίας- εμέσματα της περιόδου του "μεγάλου Τίτο", περίοδο κατά την οποία οι εθελόδουλες πολιτικές ηγεσίες της Ελλάδας δεν έβγαζαν άχνα θυσιάζοντας το εθνικό συμφέρον στο βωμό των γεωπολιτικών παιχνιδιών των Νατοϊκών χωρών, ούτε λίγο ούτε πολύ μας προτείνουν εν τη μεγαλοθυμία τους ως παραχώρηση το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε το όνομα και τα παράγωγα του όρου Μακεδονία!
Και μέσα σε αυτό το σκηνικό του απόλυτου φρενοκομείου η Ελλάδα λουφάζει, αδρανεί, περιμένοντας άραγε τι;
Να αποδυναμωθεί ακόμα περισσότερο, πολιτικά, οικονομικά, στρατιωτικά (φροντίζουν διαχρονικά γι αυτό οι "φίλοι σύμμαχοι και εταίροι") με μια Τουρκία απέναντί της ισχυροποιημένη και με κλειστά τα ανατολικά μέτωπα, να στρέφει το σύνολο των ενόπλων δυνάμεών της προς δυσμάς, δηλαδή εναντίον της;
Την ίδια ώρα ανιστόρητες αριστερές ηγεσίες, ανίκανες να αντιληφθούν την κρισιμότητα και σοβαρότητα της κατάστασης αναμηρυκάζουν αστειότητες περί "ταξικών αντιθέσεων", "εθνικιστικών αγκυλώσεων" και άλλες μαλακισμένες αιτιάσεις που η ίδια η Ιστορία τις έχει υπερηφάνως κατατάξει στη ...χωματερή της!
Γιατί για τις χαμένες πατρίδες, τους νεκρούς και την καταστροφή δεν θρηνούν μόνον ή κυρίως οι αστοί, οι μεγαλοκαπιταλιστές, το μεγάλο κεφάλαιο, όπως βλακωδώς διατείνονται οι μαρξίζοντες άσχετοι περί τη μαρξιστική σκέψη και ανάλυση, αλλά οι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που πήραν τους δρόμους της προσφυγιάς ολόκληρο σχεδόν τον προηγούμενο αιώνα ξεριζωμένοι από πανάρχαιες κοιτίδες Ελληνικού πολιτισμού...