ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ (ΕΡΑΝΙΣΜΑΤΑ)

 

*Δεν πρόλαβε ο Ζουράρις να σκυλοβρίσει από τα ερτζιανά της συμπρωτεύουσας τους οπαδούς Ολυμπιακού και Άρη κι έγινε ο μαύρος χαμός.
Τέτοια υπήρξε η κατακραυγή, που εξαναγκάστηκε τελικά σε παραίτηση.
Το "περίεργο" είναι, πως ενώ αυτό δεν ήταν ούτε το πρώτο, ούτε το πιο ακραίο κρούσμα αήθειας του γνωστού για την αμετροέπειά του πολιτικάντη, αυτή τη φορά προκλήθηκε σάλος.
Το ακόμα πιο "περίεργο" είναι, πως ενώ η προσοχή καρφώθηκε στο Ζουράρι, προσπέρασε ή αγνόησε προ μηνών την καταγεγραμμένη υβριστική συμπεριφορά του αρχηγού του σε αγώνα πόλο, γεγονός με ασύγκριτα μεγαλύτερη πολιτική βαρύτητα και τεράστιο ηθικό (αρνητικό εννοείται) εκτόπισμα!
Τελικά η ηθική ως συστατικό στοιχείο της πολιτικής είναι υλικό με καταπληκτικές ιδιότητες.  Δεσπόζουσα θέση ανάμεσά τους έχει η ελαστικότητα...
 


 
*Τα μέσα που έχουν μεταχειριστεί διάφοροι "αστέρες" της διπλανής μας πόρτας προκειμένου να υλοποιήσουν το όνειρό τους και να εκλεγούν ως εκπρόσωποί  μας στην τοπική πολιτική σκηνή, μόνο εναρμονισμένα με την ηθική δε θα μπορούσε κανείς να τα χαρακτηρίσει.
Για μια θέση στον ήλιο (ναι-ναι, έτσι το αντιλαμβάνονται) για λίγα ψίχουλα προβολής και για μπόλικα ευρουλάκια αντιμισθίας, πουλάνε την ψυχή τους στο διάβολο.
Και την ξαναγοράζουν για να την ξαναπουλήσουν.
Εμπόριο να γίνεται.
Κι όμως σε κάθε βήμα, σε κάθε τους αναφορά, κοντά στο "όραμα" που τάχα μου τους εμπνέει, επικαλούνται και την ηθική!





*Το απόλυτο πρότυπο ηθικοπολιτικής ενότητας είναι η κυρία(;) Μεγαλοοικονόμου, η οποία πέραν του γεγονότος ότι κατείχε μια έδρα για την οποία δεν έλαβε προσωπικά ούτε τη δική της ψήφο (αντίθετα "εκτόπισε"χάριν του "ηθικότατου" Λεβέντη τον Σεπτέμβρη του 2015 τον εκλεγμένο με σταυρό προτίμησης τον Γενάρη του 2015 συνάδελφό της), προσχώρησε στην κοινοβουλευτική ομάδα ένός κόμματος, το οποίο έχει προβλέψει για τους δικούς του βουλευτές κανόνα ηθικής/δεοντολογίας, που προβλέπει παράδοση έδρας εφόσον υπάρξει διαφοροποίηση!

*Το λιμάνι της Αλυκής θα μπορούσε κανείς -εφόσον δε γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα- να το αντιμετωπίσει στεγνά ως ένα απλό έργο που επιτέλους υλοποιείται μετά από πολυετή ταλαιπωρία .
Αμ δε!
Το πολύπαθο αυτό έργο ανέδειξε τη χρόνια παθογένεια της περιοχής, εκπηγάζουσα από την ιδιοκτησιακή αντίληψη ορισμένων αυτόκλητων κλειδοκρατόρων του χωριού.
Έδωσε τη δυνατότητα να αποκαλυφθούν οι πραγματικοί υποστηρικτές και αντίστοιχα οι πραγματικοί πολέμιοι του έργου.
Να καταλάβει κι ο πλέον άσχετος κι πλέον αδαής πως λειτουργ(ούσε)εί όλα αυτά τα χρόνια η τοπική παραπολιτική"παράγκα" με βασικό εργαλείο το "ράδιο αρβύλα" συκοφαντώντας τους "ενοχλητικούς" από τη μια, χτίζοντας πολιτικές καριέρες για τους βολικούς και αρεστούς από την άλλη...