Δεν χάνουν ευκαιρία οι περισσότεροι εκ των συμπολιτών, προκειμένου να στιγματίσουν το λυπηρό φαινόμενο της έλλειψης προσφερόμενης στέγης προς ενοικίαση για τους δημοσίους υπαλλήλους, που επιθυμούν να υπηρετήσουν στο νησί.
Τόσο οι απλοί πολίτες, όσο και οι εκπρόσωποί τους στην τοπική αυτοδιοίκηση, σκίζουν τα ρούχα τους και εκδηλώνουν απερίφραστα τον θυμό τους για την κατάντια αυτή.
Ειδικότερα, στις περιπτώσεις των γιατρών που παραιτούνται έπειτα από άκαρπες προσπάθειες να στεγαστούν, οι εκδηλώσεις οργής πιάνουν ταβάνι.
Και γίνεται σάλος στα φατσομπούκια, στα ίνσταγκραμ και στα άλλα μέσα κοινωνικής εξαχρείωσης και διανοητικής απομαλάκυνσης.
Κι όμως, για το φαινόμενο αυτό υπάρχει κοινωνική συνευθύνη.
Θέτω το ερώτημα ευθέως: πόσοι από αυτούς που σκίζουν τα πολιτικά τους στριγκάκια για την αθλιότητα αυτή, ενώ διαθέτουν οι ίδιοι ακίνητα, επιλέγουν την μακροχρόνια μίσθωση, επιλογή που θα δώσει χώρο στους επιθυμούντες να διοριστούν στο Κ.Υ. Πάρου;
Πόσοι από τους λαλίστατους και πολυγραφότατους επαναστάτες του πληκτρολογίου διαθέτουν τα ενοικιαζόμενα διαμερίσματά τους για έναν τόσο υψηλό ουμανιστικό σκοπό;
Πόσοι από τους Φαρισαίους, μόλις τελειώσει η ιντερνετική παρέλαση των "αγανακτισμένων", δεν θα επισκεφθούν τις πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης, για να ελέγξουν αν εμφανίστηκε κάποιος πελάτης και να κλείσουν συμφωνία;
Για να επιστρέψουν την επομένη δριμύτεροι και να καταγγείλουν με περίσσεια ορμή τα κακώς κείμενα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου