ANTIΦΑΣΕΙΣ

 Θα έχετε αντιληφθεί, πιστεύω, το πρωτοφανές κύμα σκληρής κριτικής στα φαινόμενα που προκάλεσε ο υπερτουρισμός, εκ μέρους μιας πολύ μεγάλης μερίδας συμπολιτών.

Αφορμή και γι αυτό, απετέλεσε το "κίνημα των ελεύθερων παραλιών", όπως και για μια σειρά άλλων σοβαρών θεμάτων της τοπικής μας ζωής.

Όπως συμβαίνει συνηθέστατα σε ανάλογες περιπτώσεις, η κριτική εξαντλείται σε επιφανειακές καταγγελίες και σε κούφιες ρητορικές αμφισβήτησης του πλαισίου της ανομίας, χωρίς να αμφισβητείται η γενεσιουργός αιτία που την προκαλεί και που εμπεριέχεται σε αυτό.

Έτσι, ενώ καταγγέλλεται η εμπορευματοποίηση των πάντων, ενώ καταγγέλλεται η συνεχιζόμενη διείσδυση του ιδιωτικού συμφέροντος στο δημόσιο χώρο με απώτερο στόχο την πλήρη κατάληψή του, την ίδια ώρα παραγνωρίζεται η γενεσιουργός αιτία του φαινομένου.

Δεν είναι λίγες οι φορές, κατά τις οποίες επισκέπτες της Πάρου μου θέτουν το ερώτημα, γιατί ενώ αποδέχθηκαν οι ντόπιοι την επικράτηση του εξοντωτικού για το νησί μοντέλου άναρχης ανάπτυξης, τώρα γκρινιάζουν για τις ολέθριες συνέπειές του.

Δεν είναι λίγες οι φορές, κατά τις οποίες φανατικοί επισκέπτες του νησιού, αναρωτιούνται για τα αδρανοποιημένα αντανακλαστικά της τοπικής μας κοινωνίας, ισχυριζόμενοι πως ακόμα και η πιο ήπια αντίδραση στα σχέδια εξάντλησης του νησιού, θα είχε επιφέρει μια άλλη κατάσταση, αισθητά καλύτερη από αυτήν που βιώνουμε.

Δυσκολεύονται να κατανοήσουν, πως γίνεται να συμβιώνουν οι καταγγελίες αφενός για τα δεινά του υπερτουρισμού κι από την άλλη να εξυμνούνται αποφάσεις όπως το τερατούργημα του νέου αεροδρομίου, αποφάσεις που θρέφουν και εντείνουν την απαξίωση της Πάρου.

Και δεν φαίνεται να ικανοποιούνται από την απάντηση πως ο πολιτικαντισμός είναι η κυρίαρχη ιδεολογία και πρακτική εδώ και πολλά πολλά χρόνια..