« Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς με το Κομμουνιστικό Κόμμα
Ελλάδας , οφείλει να το σέβεται για την ιστορία του, τους κοινωνικούς
και δημοκρατικούς αγώνες του, για τη σαφήνεια του λόγου του, για το
ρεαλισμό του », έγραφε την Τετάρτη 5 Απριλίου η στήλη «Η άποψη» της Εφημερίδας των Συντακτών ( Εδώ ), που εκφράζει πάντα τη γραμμή της εφημερίδας.
Και συνέχιζε: « Χαρακτηριστικό δείγμα ρεαλισμού του ΚΚΕ είναι όσα είπε ο γενικός γραμματέας, Δημήτρης Κουτσούμπας, παρουσιάζοντας την εισήγηση της Κεντρικής Επιτροπής στο 20ο συνέδριο του κόμματος, για το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από το ευρώ ».
Για να μην αφήσουμε μάλιστα σε άλλους την μεταφορά της άποψης του ΚΚΕ, αξίζει να την παραθέσουμε αυτούσια. ( Ριζοσπάστης 30/4 σελ. 13 ). Έχει δε ως εξής:
« Αναμφίβολα οι εκτιμήσεις αυτές του ΚΚΕ όσο τραγικές κι αν ακούγονται δε συνιστούν κινδυνολογία. Είναι μια ωμή, ρεαλιστική αποτίμηση των επιπτώσεων μιας ενδεχόμενης εξέλιξης την οποία όλες οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη τους και να προετοιμάζονται», τονίζει η εφημερίδα των Συντακτών, που έχει εν τω μεταξύ παραθέσει κι ένα εφιαλτικό σενάριο από την εισήγηση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ βάσει του οποίου «μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία θα οδηγήσει πιθανή έλλειψη τροφίμων, φαρμάκων, κ.α. »
Οι διατυπώσεις της ΚΕ του ΚΚΕ δεν στερούνται απλώς ρεαλισμού, αλλά είναι αποκυήματα ευρωλάγνας φαντασίας. Αρκεί μια ματιά αρχικά σε εμπεριστατωμένες αναλύσεις μαρξιστών οικονομολόγων, που έχουν επί χρόνια εργαστεί πάνω στο σενάριο της εξόδου από το ευρώ. (Οι σημαντικότερες από αυτές βρίσκονται συγκεντρωμένες Εδώ). Η πιο πρόσφατη μελέτη είναι των μαρξιστών οικονομολόγων Κ. Λαπαβίτσα και Θ. Μαριόλη που διεξήχθη στο πλαίσιο του δικτύου Erensep. (Εδώ το πλήρες κείμενό της).
Το γεγονός ότι το ΚΚΕ αναμασάει ασχολίαστα ό,τι μεταδίδεται στα δελτία των 8, περί ανεξέλεγκτης υποτίμησης του νέου νομίσματος και επακόλουθης ραγδαίας πτώσης της αγοραστικής δύναμης, φαίνεται κι από μια πρόσφατη μελέτη της Bank of America που εκτίμησε τις πιθανές επιπτώσεις μιας επιστροφής στα εθνικά νομίσματα για τις χώρες της ευρωζώνης. ( Εδώ το σχετικό άρθρο της γερμανικής εφημερίδας Welt).
Βάσει των δικών της εκτιμήσεων η μεγαλύτερη υποτίμηση θα συνέβαινε σε Ελλάδα και Ισπανία και θα ήταν της τάξης του 7,5%, για να ακολουθήσει το εθνικό νόμισμα της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Πορτογαλίας με 5%, 3% και 1%, αντίστοιχα. Στην άλλη άκρη της κλίμακας, το εθνικό νόμισμα της Γερμανίας θα ανατιμούταν κατά 15%. Μεταβολή που θα είχε αρνητικές επιπτώσεις στις γερμανικές εξαγωγές.
Πρόκειται για τάση που αν αποκωδικοποιούταν (ώστε να φανεί η ντε φάκτο ανατίμηση που προκαλείται στην Ελλάδα και η υποτίμηση στη Γερμανία) θα αναδείκνυε τις στρεβλώσεις τις οποίες προκαλεί το «ενιαίο νόμισμα», επισείοντας τεράστιο κοινωνικό κόστος. Το σημαντικότερο; Πώς το ευρώ είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό μέσο συναλλαγών…
Το ΚΚΕ επιλέγει ωστόσο να αναπαράγει τη γραμμή της αστικής τάξης, δηλαδή διασυρμού του σχεδίου εξόδου από το ευρώ, ενδύοντας την με κομμουνιστικά άμφια, όπως κάνει για παράδειγμα όταν παραπέμπει την απαλλαγή από το ευρώ στο επαναστατικό επέκεινα. Αφήνει εν τω μεταξύ αναπάντητο το ερώτημα πώς θα φτάσουμε ως εκεί. Ή, πως εργαζόμενοι οι οποίοι συνειδητοποιούν τον αρνητικό ρόλο του ευρώ (γι’ αυτό και στις δημοσκοπήσεις εμφανίζεται ένα 25%-30% να τάσσεται σταθερά κατά του ευρώ) θα οδηγηθούν στην πάλη ενάντια στον καπιταλισμό, που περιλαμβάνει και την πάλη ενάντια στην ΕΕ… Ερώτημα που όσο δεν απαντιέται από την επαναστατική Αριστερά θα απαντιέται από την άκρα Δεξιά, στο πλαίσιο μιας εθνικιστικής ρητορείας!
Το ΚΚΕ διαστρεβλώνει μάλιστα την πραγματικότητα, όταν αποδίδει σε τμήματα του κεφαλαίου το σχέδιο επιστροφής στη δραχμή. Τη στιγμή που το κεφάλαιο, μέσω ΣΕΒ, Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών και κάθε άλλης θεσμικής του εκπροσώπησης, χώρια τον Τύπο και τα κόμματα, έχει ταχθεί αναφανδόν υπέρ του ευρώ. Μάλιστα έχει απαγορεύσει τη συζήτηση για το εθνικό νόμισμα!
Ο Περισσός αναπαράγοντας αντι-επιστημονικές αναλύσεις, που βρίσκουν σημεία επαφής με το ιστορικό αναφυλαξίας απέναντι σε κάθε λαϊκό σκίρτημα το οποίο δεν ελέγχει οργανωτικά και το δικαιώνουν, στην πράξη υπηρετεί τη γραμμή του κεφαλαίου που έχει διαμορφώσει ζώνες υπεράνω ιδεολογικής αντιπαράθεσης και πολιτικής κριτικής…
Γι αυτό και Μέσα Ενημέρωσης που ακολουθούν πιστά την κυβέρνηση δηλώνουν δημόσια «να σέβεστε το ΚΚΕ»…
Λεωνίδας Βατικιώτης
*Πηγή: kommon.gr
Και συνέχιζε: « Χαρακτηριστικό δείγμα ρεαλισμού του ΚΚΕ είναι όσα είπε ο γενικός γραμματέας, Δημήτρης Κουτσούμπας, παρουσιάζοντας την εισήγηση της Κεντρικής Επιτροπής στο 20ο συνέδριο του κόμματος, για το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από το ευρώ ».
Για να μην αφήσουμε μάλιστα σε άλλους την μεταφορά της άποψης του ΚΚΕ, αξίζει να την παραθέσουμε αυτούσια. ( Ριζοσπάστης 30/4 σελ. 13 ). Έχει δε ως εξής:
« Αναμφίβολα οι εκτιμήσεις αυτές του ΚΚΕ όσο τραγικές κι αν ακούγονται δε συνιστούν κινδυνολογία. Είναι μια ωμή, ρεαλιστική αποτίμηση των επιπτώσεων μιας ενδεχόμενης εξέλιξης την οποία όλες οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη τους και να προετοιμάζονται», τονίζει η εφημερίδα των Συντακτών, που έχει εν τω μεταξύ παραθέσει κι ένα εφιαλτικό σενάριο από την εισήγηση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ βάσει του οποίου «μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία θα οδηγήσει πιθανή έλλειψη τροφίμων, φαρμάκων, κ.α. »
Οι διατυπώσεις της ΚΕ του ΚΚΕ δεν στερούνται απλώς ρεαλισμού, αλλά είναι αποκυήματα ευρωλάγνας φαντασίας. Αρκεί μια ματιά αρχικά σε εμπεριστατωμένες αναλύσεις μαρξιστών οικονομολόγων, που έχουν επί χρόνια εργαστεί πάνω στο σενάριο της εξόδου από το ευρώ. (Οι σημαντικότερες από αυτές βρίσκονται συγκεντρωμένες Εδώ). Η πιο πρόσφατη μελέτη είναι των μαρξιστών οικονομολόγων Κ. Λαπαβίτσα και Θ. Μαριόλη που διεξήχθη στο πλαίσιο του δικτύου Erensep. (Εδώ το πλήρες κείμενό της).
Το γεγονός ότι το ΚΚΕ αναμασάει ασχολίαστα ό,τι μεταδίδεται στα δελτία των 8, περί ανεξέλεγκτης υποτίμησης του νέου νομίσματος και επακόλουθης ραγδαίας πτώσης της αγοραστικής δύναμης, φαίνεται κι από μια πρόσφατη μελέτη της Bank of America που εκτίμησε τις πιθανές επιπτώσεις μιας επιστροφής στα εθνικά νομίσματα για τις χώρες της ευρωζώνης. ( Εδώ το σχετικό άρθρο της γερμανικής εφημερίδας Welt).
Βάσει των δικών της εκτιμήσεων η μεγαλύτερη υποτίμηση θα συνέβαινε σε Ελλάδα και Ισπανία και θα ήταν της τάξης του 7,5%, για να ακολουθήσει το εθνικό νόμισμα της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Πορτογαλίας με 5%, 3% και 1%, αντίστοιχα. Στην άλλη άκρη της κλίμακας, το εθνικό νόμισμα της Γερμανίας θα ανατιμούταν κατά 15%. Μεταβολή που θα είχε αρνητικές επιπτώσεις στις γερμανικές εξαγωγές.
Πρόκειται για τάση που αν αποκωδικοποιούταν (ώστε να φανεί η ντε φάκτο ανατίμηση που προκαλείται στην Ελλάδα και η υποτίμηση στη Γερμανία) θα αναδείκνυε τις στρεβλώσεις τις οποίες προκαλεί το «ενιαίο νόμισμα», επισείοντας τεράστιο κοινωνικό κόστος. Το σημαντικότερο; Πώς το ευρώ είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό μέσο συναλλαγών…
Το ΚΚΕ επιλέγει ωστόσο να αναπαράγει τη γραμμή της αστικής τάξης, δηλαδή διασυρμού του σχεδίου εξόδου από το ευρώ, ενδύοντας την με κομμουνιστικά άμφια, όπως κάνει για παράδειγμα όταν παραπέμπει την απαλλαγή από το ευρώ στο επαναστατικό επέκεινα. Αφήνει εν τω μεταξύ αναπάντητο το ερώτημα πώς θα φτάσουμε ως εκεί. Ή, πως εργαζόμενοι οι οποίοι συνειδητοποιούν τον αρνητικό ρόλο του ευρώ (γι’ αυτό και στις δημοσκοπήσεις εμφανίζεται ένα 25%-30% να τάσσεται σταθερά κατά του ευρώ) θα οδηγηθούν στην πάλη ενάντια στον καπιταλισμό, που περιλαμβάνει και την πάλη ενάντια στην ΕΕ… Ερώτημα που όσο δεν απαντιέται από την επαναστατική Αριστερά θα απαντιέται από την άκρα Δεξιά, στο πλαίσιο μιας εθνικιστικής ρητορείας!
Το ΚΚΕ διαστρεβλώνει μάλιστα την πραγματικότητα, όταν αποδίδει σε τμήματα του κεφαλαίου το σχέδιο επιστροφής στη δραχμή. Τη στιγμή που το κεφάλαιο, μέσω ΣΕΒ, Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών και κάθε άλλης θεσμικής του εκπροσώπησης, χώρια τον Τύπο και τα κόμματα, έχει ταχθεί αναφανδόν υπέρ του ευρώ. Μάλιστα έχει απαγορεύσει τη συζήτηση για το εθνικό νόμισμα!
Ο Περισσός αναπαράγοντας αντι-επιστημονικές αναλύσεις, που βρίσκουν σημεία επαφής με το ιστορικό αναφυλαξίας απέναντι σε κάθε λαϊκό σκίρτημα το οποίο δεν ελέγχει οργανωτικά και το δικαιώνουν, στην πράξη υπηρετεί τη γραμμή του κεφαλαίου που έχει διαμορφώσει ζώνες υπεράνω ιδεολογικής αντιπαράθεσης και πολιτικής κριτικής…
Γι αυτό και Μέσα Ενημέρωσης που ακολουθούν πιστά την κυβέρνηση δηλώνουν δημόσια «να σέβεστε το ΚΚΕ»…
Λεωνίδας Βατικιώτης
*Πηγή: kommon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου