..και έχοντας κατά νου πως η επιστροφή μας σε
εθνικό νόμισμα δεν είναι φετίχ ούτε κανενός είδους εκδίκησης, παρά το εργαλείο με το οποίο θα επιχειρήσουμε την επιστροφή στην ανάπτυξη,
..μιά ανάπτυξη κανονική, υγιή, και όχι πλασματική ανάπτυξη των επιδοτήσεων, των χωματερών, των σε μιά νύχτα διπλασιασμό μισθών και συντάξεων, των θαλασσοδανείων,
..ας απαιτήσουμε να ανοίξει η κουβέντα για την εθελοντική και όχι αναγκαστική επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.
Είναι η συζήτηση-ταμπού που με λύσσα και με κάθε τρόπο προσπαθεί το σύστημα να καταπνίξει,
..γιατί το συμπέρασμα που θα βγεί από αυτή είναι σίγουρο πως είτε θα αντιτίθεται, είτε απλώς θα αναδεικνύει την μεγάλη προδοσία που έχει συντελεστεί εις βάρος του λαού και σε όφελος της ίδιας της εξουσίας και των εκτελεστών της.
Το blog παραθέτει εδώ ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, απλοϊκό ίσως αλλά κατατοπιστικό και τέλος πάντων αφυπνιστικό όσον αφορά το θέμα της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα.
Προέρχεται από την ιστοσελίδα: "Οδός Δραχμής" και οι υπογραμίσεις καθώς και τα σχόλια στις παρενθέσεις είναι δικές μας:
" Σε πολλά πάνελ και δημόσιες συζητήσεις, οι ευρωραγιάδες προβάλλουν μια εντελώς αμφιλεγόμενη και μάλλον ανύπαρκτη πρόσφατη δημοσκόπηση της εταιρείας Μetron Analysis, η οποία αποτελεί παραμάγαζο του αποθανόντος Mega Channel. Στη «δημοσκόπηση» αυτή, συμπεραίνεται ότι οι υποστηρικτές της δραχμής ανέρχονται μόνο σε 30%. Αντίθετα, οι ευρωραγιάδες που ελέγχουν τα κεντρικά ΜΜΕ, κρύβουν την επίσης πρόσφατη δημοσκόπηση της Alco όπου οι δραχμηστές μετά απο αφαίρεση των αναποφάσιστων, ανέρχονται σε 61% έναντι 39% των υποστηρικτών του ευρώ.
Περίπου μοιρασμένες είναι οι απόψεις σε πρόσφατη δημοσκόπηση της Palmos Analysis (ευρώ 48%, δραχμή 47%), ενώ οι δραχμηστές πλειοψηφούν ελαφρώς σε δημοσκοπήσεις της Public Issue όπως και του In.gr του ΔΟΛ, ενός κατ’ εξοχήν συστημικού μέσου. Το ίδιο ισχύει και σε λίγο παλαιότερη δημοσκόπιση της Gallop International που έχει κρυφτεί κάτω απο το χαλί.
Ενδεικτικό του γεγονότος ότι, η δραχμή έχει αποκτήσει πλέον πλειοψηφική δυναμική είναι ότι, σε πολλές δημοσκοπήσεις διάφορων εταιρειών που δημοσιοποιούνται, το ερώτημα δραχμή ή ευρώ είτε δεν τίθεται ή έχει τεθεί και το τελικό συμπέρασμα αποκρύβεται, γιατί δεν ικανοποιεί τους παραγγελιοδόχους.Προφανώς, οι δημοσκοπικές εταιρείες αποφεύγουν να εκτεθούν αλιώνοντας τα ευρύματα πέραν ενός ανεκτού ορίου, όπως μπορεί να κάνουν συχνά. Επισημαίνεται εδώ ότι, σε όλες τις διαδικτιακές δημοσκοπήσεις, οι υποστηρικτές της δραχμής ξεπερνούν κατά πολύ τους ευρω-ψεκασμένους.
Φυσικά η άποψη της δραχμής ελάχιστα εκπροσωπείται στα κεντρικά κατοχικά ΜΜΕ. Πρόσφατα, ένας μνημονιακός δημοσιογράφος-παπαγάλος του συστήματος, αιτιολόγησε αυτή την φασιστική πρακτική λέγοντας ότι, «δεν καλούνται οι εκφραστές της άποψης για τη δραχμή στα κεντρικά ΜΜΕ, γιατί έχει εκτιμηθεί (έχει "εκτιμηθεί" κατά την έννοια που η χούντα "εκτιμούσε" και λογόκρινε από κείμενα μέχρι ανθρώπους) ότι, η άποψη αυτή κάνει κακό στη χώρα (αντίθετα με τα μνημόνια που "είναι ευλογία"). Κάτι ανάλογο κάνουμε και για τους εκπροσώπους της Χρυσής Αυγής που δεν τους καλούμε στα τηλεοπτικά πάνελ», είπε ο άθλιος Φιρφιρίκος του κατοχικού καθεστώτος !
Με μονόλογο ασύστολων ψεμάτων και στρεβλώσεων ψεκάζουν, αποκοιμίζουν, φοβίζουν τους πολίτες και συγκρατούν όσο τους είναι δυνατό το σαρωτικό κύμα του ευρωσκεπτικισμού και της ευρωμνημονιακής ανατροπής. Πουλάνε ψέματα και φόβο και αγοράζουν υπομονή. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση, το όλο σύστημα, ξεπουλάει τη τη χώρα για να διαμοιράζονται τις καρέκλες της εξουσίας. Αλλά η εναλλαγή των «σωτήρων» μέσα στο ευρωκατοχικό καθεστώς έχει ημερομηνία λήξης. Είναι προφανές ότι η ήττα των ευρωραγιάδων θα ήταν καταλυτική, αν υπήρχε στοιχειώδης ισορροπία στην ενημέρωση των πολιτών και απο τις δύο πλευρές. Και θα είναι καταλυτική όταν «κατακαθήσει ο κουρνιαχτός και μετρηθεί τ’ ασκέρι» όπως θα έλεγε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Αλλά ακόμα και αν υποτεθεί πως οι απόψεις ανάμεσα στους υποστηρικτές του ευρώ και της δραχμής είναι περίπου μοιρασμένες, ή ακόμα και αν ανέρχονται σε 30% του συνόλου όπως υποστηρίζουν οι Φιρφιρίκοι, το μεγάλο ερώτημα που τίθεται είναι γιατί δεν εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο οι εκπρόσωποι των τελευταίων;Πόσο πραγματικά δημοκρατικό είναι αυτό; (γι αυτό όμως δεν φταίει κανείς άλλος από τον ίδιο τον αντιμνημονιακό χώρο, καθώς και απ' τον λαό-ψηφοφόρο) Και πόσο θα συνεχίσει η τραγωδία της χώρας απο μέσα από το «πάση θυσία στο ευρώ» και τους διαχειριστές του;
Το πλειοψηφικό ρεύμα της δραχμής βρίσκεται σε αναμονή της πολιτικής του έκφρασης. Αυτή η μεγάλη σαρωτική έκφραση ανατροπής και ανάστασης της χώρας, η σωτηρία της πατρίδας με δημοκρατικές διαδικασίες και μέσο το εθνικό νόμισμα είναι πολύ κοντά. "
Υ.Γ Δεν είναι ανάγκη να συμφωνήσουμε σε όλα με όλους για να συμπτύξουμε ένα αντιμνημονιακό μέτωπο.
Γι αυτό και τα όποια σχόλια υπάρξουν ας μην είναι επικριτικά για την άποψη του άλλου, αλλά συνθετικά και ενωτικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου