Κυριακή 16 Απριλίου 2017

Μόνο όπου υπάρχουν τάφοι υπάρχουν αναστάσεις. Έτσι τραγουδούσε ο Ζαρατούστρα...

Η Λαμπρή είναι η μεγαλύτερη και λαμπρότερη γιορτή για εμάς τους Έλληνες. Η κύρια γιορτή της Ορθοδοξίας, αλλά και δοξαστικό της ζωής, ύμνος στη φύση που ξαναγεννιέται την άνοιξη. Είναι η γιορτή που ταιριάζει περισσότερο στις παραδόσεις, το ύφος, την ιδιοσυγκρασία και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του Έλληνα.
Πρόκειται για τελετουργία πανάρχαια και λυτρωτική για την επικράτηση των δυνάμεων της αναγέννησης, η οποία συμπυκνώνεται στην ανάσταση του Υιού του Ανθρώπου. Η Λαμπρή, το Πάσχα πλημμυρίζει από ύμνους ποιητικούς, τους καλύτερους της Βυζαντινής και εκκλησιαστικής υμνωδίας, όπως και μυστηριακές εμπειρίες, αναγκαίες για την ψυχική ισορροπία του ανθρώπου.
Αρώματα ανοιξιάτικα και μύρα που σε γεμίζουν και μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη. Βίαιες αναμετρήσεις και αντιθέσεις ανάμεσα στο μοιρολόι με τον οίνο της αναστάσιμης χαράς, το θάνατο με την ανάσταση, την σιωπή του πένθους με τις ξέφρενες καμπανοκρουσίες, τη νηστεία και την προσευχή με το πανηγύρι της πασχαλιάς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου