Ζούμε σε καιρούς που το τίποτα επελαύνει.
Σε καιρούς που το τίποτα απενοχοποιείται.
Ή μάλλον δεν απενοχοποιείται απλώς. Δικαιώνεται!
Σε καιρούς που το τίποτα υποκαθιστά το άπαν.
Το επίπεδο ζωής ολοένα υποβαθμιζόμενο, πορεύεται προς το τίποτα.
Εμείς, ως μονήρεις οντότητες (οντότητες ή όντα απλώς;) αλλά και ως σύνολα (κοινωνικά) πορευόμαστε προς το κενό, το απόλυτο κενό, χωρίς όραμα, χωρίς στόχο, έτσι απλά πορευόμαστε...
Ο πολιτικός λόγος σκέτη κενολογία, αέρας κοπανιστός και η φιλοσοφική σκέψη, στο ύψος ενός ...Ράμφου!
Στο προσκήνιο, τα ανάλογα-προσαρμοσμένα στις ανάγκες του διαχειριστικού ρόλου πρόσωπα.
Στη Γαλλία, στην Ιταλία, στις ΗΠΑ, στην Ελλάδα, παντού.
Το σύστημα αναζητά πρόσωπα απρόσωπα, ρηχά και ανούσια, πειθήνια και μοχθηρά να το υπηρετήσουν.
ΤΙΠΟΤΑ για το τίποτα, σε εντυπωσιακές συσκευασίες με την διαφημιστική υστερία, την χυδαία προπαγάνδα να γνωρίζει λαμπρές δόξες στην αποχαύνωση κι εξαχρείωση των ανθρώπων.
Σε καιρούς που το τίποτα απενοχοποιείται.
Ή μάλλον δεν απενοχοποιείται απλώς. Δικαιώνεται!
Σε καιρούς που το τίποτα υποκαθιστά το άπαν.
Το επίπεδο ζωής ολοένα υποβαθμιζόμενο, πορεύεται προς το τίποτα.
Εμείς, ως μονήρεις οντότητες (οντότητες ή όντα απλώς;) αλλά και ως σύνολα (κοινωνικά) πορευόμαστε προς το κενό, το απόλυτο κενό, χωρίς όραμα, χωρίς στόχο, έτσι απλά πορευόμαστε...
Ο πολιτικός λόγος σκέτη κενολογία, αέρας κοπανιστός και η φιλοσοφική σκέψη, στο ύψος ενός ...Ράμφου!
Στο προσκήνιο, τα ανάλογα-προσαρμοσμένα στις ανάγκες του διαχειριστικού ρόλου πρόσωπα.
Στη Γαλλία, στην Ιταλία, στις ΗΠΑ, στην Ελλάδα, παντού.
Το σύστημα αναζητά πρόσωπα απρόσωπα, ρηχά και ανούσια, πειθήνια και μοχθηρά να το υπηρετήσουν.
ΤΙΠΟΤΑ για το τίποτα, σε εντυπωσιακές συσκευασίες με την διαφημιστική υστερία, την χυδαία προπαγάνδα να γνωρίζει λαμπρές δόξες στην αποχαύνωση κι εξαχρείωση των ανθρώπων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου