Η αντιμετώπιση του κινδύνου που αντιπροσωπεύει η "Xρυσή Αυγή" για την Ελληνική Δημοκρατία εκ μέρους τόσο της πολιτικής τάξης, όσο και -κυρίως αυτής- της Δικαιοσύνης, γεννά πολλά και σοβαρά ερωτήματα.
Εθισμένοι στην λογική της "αποτροπής κινδύνων" και "προληπτικών μέτρων", σαν αυτά που καταπόνησαν, βασάνισαν και εξάντλησαν την κοινωνία την περίοδο της ψευδοπανδημίας, όλοι οι αυτοπροσδιορισμένοι ως επιβάτες του δημοκρατικού τόξου καταφεύγουν σε μεθόδους που κάθε άλλο παρά πλήττουν τον Φασισμό.
Αντίθετα, στο όνομα ενός θολού και αυτοαναιρούμενου αντιφασισμού, προτείνουν και υιοθετούν μέτρα αμιγώς... φασιστικά!!
Το πρόσφατο "επίτευγμα" της δικαιοσύνης να κατηγορηθεί ένα ακροδεξιό κόμμα ως καθοδηγούμενο από τον Κασιδιάρη και εξ' αυτού του λόγου να κινδυνεύει με "έξωση" από την Βουλή, το μόνο που μπορεί να προκαλεί σε κάθε σκεπτόμενο πολίτη, είναι απορία για το κατά πόσο μπορεί ένας θεσμικός φορέας (ο τρίτος τη τάξει) να παρεμβαίνει και να αλλοιώνει την ύψιστη αρχή για το Σύνταγμα της χώρας, που είναι η Λαϊκή βούληση.
Να προκαλεί απορία, γιατί όλα αυτά τα χρόνια που πολιτικές παρατάξεις και κόμματα, άλλα διακήρυξαν και άλλα έκαναν μετεκλογικά και κανενός εισαγγελέα δεν ίδρωσε το αυτί όπως εν προκειμένω με τους "Σπαρτιάτες".
Να προκαλεί κλαυσίγελο για την υποδειγματική αφασία της δικαιοσύνης, όταν ο Τσίπρας παράνομα και καταχρηστικά, ανέτρεψε την ρητή εντολή του Ελληνικού λαού (ΟΧΙ) και προχώρησε σε σύναψη νέου χειρότερου από τα προηγούμενα Μνημονίου, καταλύοντας την όποια εναπομείνασα από τους προκατόχους του Εθνική Κυριαρχία.
Αυτό που δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται, μεταξύ αυτών και πολλοί καλοπροαίρετοι συμπολίτες, είναι πως ο Φασισμός δεν αντιμετωπίζεται με Απαγορεύσεις και Διώξεις, αλλά με ισχυρό πολιτικό λόγο και ιδεολογική αντιπαράθεση.
Αλλιώς, αν επικρατήσουν οι φασιστικές μέθοδοι στο όνομα του αντιφασισμού, τότε το έργο των νοσταλγών του Φύρερ και του Μουσολίνι καθίσταται απείρως ευκολότερο.
Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου