ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ "ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ"...

 Την περασμένη Τετάρτη πραγματοποιήθηκε στον "Αρχίλοχο" εκδήλωση του ΚΚΕ με θέμα την Μικρασιατική Καταστροφή και τα "παράγωγά" της

Αρχικά είχα αποφασίσει να παραβρεθώ, όχι φυσικά σαν απλός ακροατής της εισήγησης, αλλά σαν ενεργό μέλος της συζήτησης που θα επακολουθούσε.

Άλλωστε σε μια τέτοιας σπουδαιότητας ιστορική αναδρομή, δεν θα μπορούσα να μην ενδώσω στον πειρασμό και να παρέμβω δυναμικά, για ένα ζήτημα μάλιστα που το έχω μελετήσει  ποικιλότροπα κι εξονυχιστικά 

Πρυτάνευσε η λογική και αποφάσισα τελικά να μην πάω, θέλοντας ν' αποφύγω δυσμενείς και αβάσιμες κρίσεις από φίλους και συντρόφους που έχουν δυσανεξία στην "άλλη" άποψη, κάτι που διαπίστωσα σε μια προηγούμενη ανάλογη περίπτωση στο παρελθόν.

Ωστόσο δυο πράγματα πιστεύω πως είναι χρήσιμο να ειπωθούν, έστω κι εκ των υστέρων έστω κι από απόσταση.

Η επιθυμία του ΚΚΕ, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, δεν είναι να χυθεί άπλετο φως και να αναλυθεί διεξοδικά η επίμαχη περίοδος, αλλά η εκ των υστέρων δικαίωση των θέσεών του, ακόμα κι αν αυτή η δικαίωση προσκρούει στον τοίχο της πραγματικότητας. 

Γιατί δεν είναι δυνατόν να εμμένει στην θέση περί "ιμπεριαλιστικού" πολέμου της Ελλάδας σε βάρος της Τουρκίας, όταν τόσο οι Ελληνικοί πληθυσμοί, όσο και οι λοιποί χριστιανικοί αντιμετώπιζαν το λεπίδι ήδη από το τέλος του 19ου αιώνα.

Μιλάμε λοιπόν για απελευθερωτικό πόλεμο κι όχι κατακτητικό-θέση που είχαν τόσο οι Τούρκοι, όσο και τα στηρίγματά τους (Γερμανία, Αυστρία, Ρωσία).

Δεν είναι δυνατόν να μιλάς για συμφέροντα της Ελλαδικής αστικής τάξης που τάχα μου εξυπηρετούσε η "εισβολή" και να παραγνωρίζεις πως αυτή έναντι της αντίστοιχης Ελληνικής αστικής τάξης στην Τουρκία, ήταν αμελητέα ποσότητα από όποια σκοπιά κι αν το εξετάσεις.  

Δηλαδή, η εγχώρια αστική τάξη επιβουλεύονταν την αντίστοιχη μικρασιατική, που ήταν κυρίως Ελληνικής εθνικότητας (μαζί με Εβραίους, Αρμένιους, Λεβαντίνους) σύμφωνα με την "διαλεχτική" της ιστορικής ομάδας του ΚΚΕ!

Δεν είναι δυνατόν να παρακάμπτεις την σφαγή των Αρμενίων (1914-15), οργανωμένη από Γερμανούς επιτελείς μόνιμους συνεργάτες των Τούρκων, είτε στην Οθωμανική, είτε στην εθνικιστική εκδοχή τους.

Η διασύνδεση των συμφερόντων ιμπεριαλιστικών κρατών με την Ελληνική απόβαση της 2/5/1919, εξαιτίας της συμμαχίας της Εntent, ουδόλως προσδίδει χαρακτήρα ιμπεριαλιστικό στην προσπάθεια απελευθέρωσης των χριστιανικών πληθυσμών από τον Οθωμανικό ζυγό, τουλάχιστον για την Ελληνική πλευρά.

Με την ίδια λογική και οι πόλεμοι για την απελευθέρωση Ελληνικών εδαφών (Θεσσαλία\, Ήπειρος, νησιά κλπ)  στο παρελθόν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν κι αυτοί ιμπεριαλιστικοί!!

Κι αν προεκτείνεις τον έωλο αυτό συλλογισμό μπορεί να βγάλεις ακόμη και την Ελληνική επανάσταση του 21 και την απελευθέρωση ιμπεριαλιστικό πόλεμο σε βάρος της Τουρκίας, εξαιτίας της παρουσίας Γαλλικών στρατευμάτων στην Πελοπόννησο, εξόχως δε, λόγω της ναυμαχίας του Ναυαρίνου!!

Άλλωστε, πάντοτε πίσω από έναν ευγενή σκοπό εμφυλοχωρούν ιδιοτελή συμφέροντα και πολλές φορές "πονηρές" στοχεύσεις εκ μέρους των δυνατών.

Ένα άλλο στοιχείο αρκετά αποκαλυπτικό της σύγκρουσης συμφερόντων, υπήρξε η στάση των Μ.Δυνάμεων: μεταστροφή της Ιταλίας, στη συνέχεια της Γαλλίας και τέλος η επιτήδεια ουδετερότητα της Αγγλίας.

Για τις ΗΠΑ ούτε λόγος να γίνεται: εξαρχής τάχθηκαν κατά της "ιμπεριαλιστικής" επέμβασης των Ελλήνων.

Αυτά τα ελάχιστα, ως προς τον χαρακτήρα της Ελληνικής στρατιωτικής παρουσίας στις προαιώνιες κοιτίδες του Ελληνισμού, σαν υπόμνηση πως πολλές φορές αδικούμε μόνοι μας τους εαυτούς μας είτε υπό προοδευτικό, είτε υπό αντιδραστικό μανδύα...