Εξακολουθούν όλοι και μιλάνε για ναυάγιο ανοικτά της Πύλου, ενώ πρόκειται για έγκλημα και μάλιστα οργανωμένο: Από τη μια το επίσημο αφήγημα μας λέει ότι επρόκειτο για αναπόφευκτο ναυάγιο, όπου λόγω υπερφόρτωσης το λιμενικό έκανε ότι καλύτερο μπορούσε. Και από την άλλη, το ναυάγιο οφείλεται όχι απλά σε ανικανότητα του λιμενικού, αλλά και στην έλλειψη «νόμιμης διόδου» προκειμένου οι μετανάστες να μπορούν να εισέρχονται στη χώρα, χωρίς να θαλασσοπνίγονται.
Και οι δυο εκδοχές αρνούνται συστηματικά να μιλήσουν για τον καθοριστικό ρόλο του υπερεθνικά οργανωμένου εγκλήματος. Λες και πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Λες και οι μετανάστες φτάνουν στις ακτές της Λιβύης, ή της Τουρκίας από μόνοι τους και ύστερα επιλέγουν ελεύθερα με ποιο σαπιοκάραβο θα μεταφερθούν σε ευρωπαϊκό έδαφος. Όπως περίπου συμβαίνει στην ταινία Μανταλένα: «Άλλος με τη βάρκα μας!»
Γιατί λοιπόν κανένας δεν επικεντρώνεται στο προφανές; Πώς γίνεται να ανοίγεται στη Θάλασσα ένα σαπιοκάραβο, πρώην αλιευτικό, χωρίς διακριτικά και σημαία, φορτωμένο με εκατοντάδες ανθρώπους; Πώς γίνεται να κυκλοφορεί ελεύθερα για εκατοντάδες μίλια ανοιχτής θάλασσας χωρίς κανένας να το έχει εντοπίσει; Πώς γίνεται να φεύγει από ένα λιμάνι, το Τομπρούκ, το οποίο βρίσκεται – όπως λέγεται και γράφεται – υπό το έλεγχο φυλάρχων και διακινητών, χωρίς να υπάρχει κανενός είδους έλεγχος όλων των σκαφών από και προς το συκεκριμένο λιμάνι από τις ένοπλες δυνάμεις και το λιμενικό της Λιβύης, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, στόλοι των οποίων επιχειρούν στο Λιβυκό πέλαγος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου