Αν κάτι έδωσαν αυτές οι εκλογές ως ηθικοπολιτικό μήνυμα απο αριστερά μεριά, ήταν η τιμωρία του μικρομεγαλισμού και του πολιτικαντισμού.
Ή αν προτιμάτε, η αυτοτιμωρία των αριστερών ψηφοφόρων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, έπειτα από τις παλινωδίες και τις αλλεπάλληλες προδοσίες των αγώνων του λαού για μια Ελλάδα εθνικά ανεξάρτητη, κοινωνικά δίκαιη και οικονομικά ανασυγκροτημένη και ισχυρή, διετέλεσε τύποις αντιπολίτευση σε ένα καθεστώς πραγματικά αδίστακτο και απάνθρωπο.
Ένα καθεστώς, το οποίο επέβαλλε την πιο ακραία υγειονομική δικτατορία στην Ευρώπη, οδήγησε 57 συνανθρώπους μας στο θάνατο στα Τέμπη, ένα καθεστώς το οποίο ευθύνεται για τεράστιες καταστροφές στο περιβάλλον (από πυρκαγιές κ.α.), ένα καθεστώς που απαξίωσε κάθε δημόσια δομή και διασπάθισε εκατομμύρια ευρώ σε δώρα προς τους ολιγάρχες.
Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ουδόλως αντελήφθη το μήνυμα των εκλογών του 2019.
Και συνέχισε να πορεύεται σαν να μην είχε συμβεί το παραμικρό.
Μέχρι που ήλθε το δεύτερο και δυνατότερο χαστούκι.
Και θα ακολουθήσει και τρίτο ισχυρότερο με την "παλιννόστηση" κι άλλων πολιτικών προσφύγων στο ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ, από το οποίο μετακόμισαν προς τον ΣΥΡΙΖΑ την ταραγμένη περίοδο 2012-2015.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου