Βροχή σκανδάλων, αυξανόμενη ακρίβεια σε καθημερινό επίπεδο, ανομία στο έπακρο, υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα σε βαθμό ανήκουστο, όνειδος η επίφαση των πραγμάτων και η «κατ’ επίφαση» εικόνα μιας «αναπτυσσόμενης Ελλάδας» που έχει επιταχυνθεί στην νιοστή από μια προπαγανδιστική μηχανή αμερικανικού τύπου των ελληνικών μέσων ενημέρωσης, όλα τα παραπάνω ουσιαστικά τι πιστοποιούν; Δεν υπάρχει απλή παρακμή και εκφυλισμός της ελληνικής κοινωνίας, ούτε απλώς μια αμερικανοποίηση τριτοκοσμικού τύπου με «βαλκανικά εξαμβλώματα» σε επίπεδο μαζικής ψυχαγωγίας. Υπάρχει μια «επιφατική Δημοκρατία» (Ν. Σίμος) η οποία στηρίζεται όχι απλώς στην «απάθεια» αλλά στην πλήρη απολιτικοποίηση, κρετινοποίηση και αποεγκεφαλοποιημένη «ψυχολογία συγκατάθεσης, συναίνεσης, συγκατάβασης, συνένοχης» του Ρωμιού όσον αφορά τους κρατούντες δηλαδή την άθλια πολιτική ελίτ υπαλλήλων της ολιγαρχίας. Δεν διαμαρτύρεται μαζικά, δεν απεργεί ουσιαστικά, δεν συμμετέχει παρά ελάχιστα και σε βαθμό μόνο «ευθέως ανάλογου» του προσωπικού του οφέλους. είναι δηλαδή ο κλασσικός πελάτης του συστήματος, υπάκουος, βολικός με ψυχολογία εσαεί ραγιά. Αυτή λοιπόν η επιφατική Δημοκρατία στηρίζεται στον ραγιαδισμό των κατ’ ευφημισμό «πολιτών», ουσιαστικά δηλαδή των τηλεθεατών. Γιατί αυτό είναι ο Ρωμιός, ένας τηλεθεατής που παριστάνει τον πολίτη και με φιλοδοξίες «κριτή των εκλογών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου