Όλο και πιο συχνά το τελευταίο διάστημα ακούγονται φωνές αντίθετες με την καφρίλα της ανάπτυξης στο νησί.
Όλο και πιο συχνά εκφράζεται η ανησυχία για την εξάντληση των φυσικών πόρων και την δυσλειτουργία του τόπου, ειδικά τους τουριστικούς μήνες.
Ολοένα, όμως και πιο συχνά ακούγονται οργισμένες φωνές κατά της τερατώδους αύξησης του κόστους ζωής, ειδικότερα δε κατά της ξέφρενης κούρσας των ενοικίων.
Δυστυχώς, η ευθύνη δεν βαραίνει μόνο εκείνους που ευρισκόμενοι στα κέντρα λήψης αποφάσεων (Δήμος, Επαρχείο, φορείς), έσυραν το χορό της ασυδοσίας με παράλογες και εγκληματικές -όπως εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκαν- επιλογές, με κορυφαία εκείνη για την κατασκευή του Νέου Αεροδρομίου, αλλά και τους πολίτες που τους ακολούθησαν.
Όλους αυτούς που πίστεψαν το παιδικό παραμύθι περί "εξασφάλισης υψηλού βιοτικού επιπέδου των Παριανών" για να τους υποχρεώσει η ζωή να ζήσουν το δράμα της υποβάθμισης της ζωής τους από τον ολετήρα του υπερτουρισμού, σε μια Πάρο που έχει γίνει ο επίγειος παράδεισος για τους μη Παριανούς.
Τουλάχιστον τους περισσότερους.
*Η τραγική ειρωνεία της Ιστορίας, είναι ν' ακούω στις μέρες μας όλους αυτούς που με έβριζαν εν χορώ ως οπισθοδρομικό και γραφικό, όταν προειδοποιούσα κάποτε για τα χάλια που τώρα πλέον αντιμετωπίζουμε, να έχουν υιοθετήσει αυτές ακριβώς τις απόψεις μου, κατόπιν όμως εορτής!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου