Η φασαρία που προκάλεσαν οι του "δημοκρατικού τόξου" για το θέμα της κηδείας του τέως δεν πήγε τζάμπα και βερεσέ .
Βλέπετε μεγάλες προσωπικότητες όπως π.χ. ο Κων/νος Καραμανλής που αναγορεύθηκε σε Εθνάρχη(!), ναι ο Καραμανλής του "Η Κύπρος κείται μακράν" (κι έτσι έκαναν εκδρομή οι Τούρκοι...) ο γνωστός Καραμανλής των εκλογών Βίας και Νοθείας του 1961 (οπόταν στη χώρα μας καταγράφηκε μια παγκόσμια πρώτη, αφού ψήφισαν και τα δέντρα...), ο Καραμανλής που τον έφερε η λάϊτ συνιστώσα της Χούντας, έχριζε τιμών και δημοσίων δαπανών μετά θάνατον.
Ως γνήσιος δημοκράτης βεβαίως βεβαίως...
Όπως και ο άλλος "πυλώνας" της Δημοκρατίας, ο περιβόητος "Γέρος της Δημοκρατίας", ο πλέον σκληρός αντικομουνιστής και ηθικός αυτουργός και συναυτουργός της αιματοχυσίας του Δεκέμβρη του ΄44, αυτός που αργότερα (1965) αρνήθηκε την ομαλότητα (βλ νομιμοποίηση ΚΚΕ) παρά την πρόταση του Κοκού(!!), αναγορεύθηκε σε εθνικό δημοκρατικό σύμβολο!
Και τιμάται εις το διηνεκές ως τέτοιο...
Έμεινε λοιπόν η περίπτωση του Κοκού για να δείξει η Ελληνική πολιτεία την προσήλωσή της στα δημοκρατικά ιδεώδη, αρνούμενη το αυτονόητο.
Κατέκτησε βλέπετε με το σπαθί της άλλο ένα άλλοθι.
Δημοκρατικό έτσι; Να συνεννοούμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου