Είναι γεγονός οτι η απεργία της 9ης Νοέμβρη ήταν μαζική. Όμως επίσης γεγονός αποτέλεσε ότι οι πολιτικοί και κοινωνικοί – συνδικαλιστικοι φορείς που αναφέρονται στους εργαζόμενους έκαναν από τίποτα μέχρι ελάχιστα για την πραγματική επιτυχία της. Όπως με το να προηγηθούν γεγονότα πλατιάς προπαγάνδισης της. Να εκδηλωθούν δράσεις αλληλεγγύης σε εργασιακούς χώρους που πλήττονται. Να συννενοηθούν – ενωθούν χώροι και δυνάμεις. Η κυβέρνηση, ελλείψει πολιτικής αντιπολίτευσης, κατάφερε να κινητοποιήσει σχεδόν μόνη της τον κόσμο. Με την ακρίβεια και τον πληθωρισμό, που εξαερώνει το λαϊκό εισόδημα. Με τα επιδόματα-κοροϊδία, που μας κάνουν να ζούμε σαν ζητιάνοι. Με το πανάκριβο ρεύμα, την ίδια στιγμή που η μαφία του χρηματιστηρίου ενέργειας κερδοσκοπεί ανεξέλεγκτη. Με τα πανάκριβα ενοίκια, που κοστίζουν περίπου όσο ένας μισθός. Με τα εργατικά «ατυχήματα», που οι εργάτες αντιμετωπίζονται σαν αναλώσιμο υλικό. Με τους μισθούς πείνας, που τελειώνουν στα μέσα του μήνα. για περισσότερα εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου