Η καταστροφή που έγινε στην περιοχή της Π.Αλυκής, ιδιαίτερα στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 είναι πράγματι τρομακτική.
Ένας απείρου κάλλους υγρότοπος με συνεχή μπαζώματα ιδιωτών και κυρίως των τοπικών αρχών, μετατράπηκε σ' έναν κακόγουστο και οχληρό μπαζότοπο κατά το ένα του μέρος και σε έναν χώρο στάθμευσης κατά το λοιπό.
Ωστόσο η φύση δεν έχει πει την τελευταία της κουβέντα.
Έτσι, κάθε χρόνο -φέτος είναι ακόμα πιο έντονο το φαινόμενο- στην Β.Α. πλευρά της πάλαι ποτέ εποχικής λίμνης, φυτρώνουν ενδημικά καλαμάκια, βούρλα και πάπυροι.
Η Φύση κόντρα στην απερισκεψία των ανθρώπων προσπαθεί ν' αποκαταστήσει την ταυτότητα του χώρου, δείχνοντας πως ξέρει ν' αντιστέκεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου