Πέρασαν 47 χρόνια από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο.
Και οι πέτρες γνωρίζουν πλέον, πως δεν θα είχε καμία απολύτως επιτυχία το εγχείρημα, αν δεν είχε μεσολαβήσει η Προδοσία.
Από τότε μέχρι σήμερα, η μεν Τουρκία κεφαλαιοποιεί και παγιώνει τα κέρδη της, η δε Ελλάδα, μέσω των πολιτικών της εκπροσώπων, κλαψουρίζει για την "παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου" και την "ασύμβατη με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο" στάση της γείτονος.
Και τι ζητά;
Το αυτονόητο.
Ν' αποσυρθούν οι κατοχικές δυνάμεις και ν΄αποκατασταθεί η ενότητα της μεγαλονήσου.
Το ζητά όμως με λάθος τρόπο.
Γιατί αν υπήρχε απόφαση και μάλιστα διακηρυγμένος, για εκδίωξη δια της βίας των εισβολέων ως κοινός εθνικός στόχος Ελλαδιτών και Κυπρίων, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά.
Κι εκτός από τους Τούρκους και οι μεγάλοι θα μας έπαιρναν στα σοβαρά.
Θα αναγκάζονταν.
Ίσως λοιπόν, να έχουν δίκαιο εκείνοι που ισχυρίζονται πως η όλη στάση υποκρύπτει την βούληση να πέσει η ολοκλήρωση της Προδοσίας στα μαλακά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου