TI NA KANΩ;

Είμαι σε μεγάλο δίλημμα
Ν' ακολουθήσω κι εγώ τον συρμό και να πανηγυρίσω για το μέγα επίτευγμα της κατασκευής του  "σύγχρονου και αδειοδοτημένου καταφυγίου αδέσποτων ζώων" στο νησί(α), ή να το κάνω γαργάρα και να μην ασχοληθώ καθόλου(β);

Αν επιλέξω το α, τότε αυτόματα συντάσσομαι με όλους εκείνους καλοπροαίρετους (άνθρωποι της διπλανής πόρτας με ευγενικά αισθήματα) ή μη (σε αυτούς κυριαρχούν οι πολιτικάντηδες...) που φέρονται να μην αντιλαμβάνονται πως είναι ακριβώς η "φιλοζωία" -ως ιδεολογία-  εκείνη που δημιούργησε και γιγάντωσε το πρόβλημα με τα αδέσποτα κι όχι η φύση ή η ειμαρμένη.
Κι εκεί -ως πρόληψη- θάπρεπε να δοθεί έμφαση κι όχι στη διαχείριση του προβλήματος.
Η προσαρμογή και καθιέρωση της αγάπης για τα ζώα ως συστατικό στοιχείο του σύγχρονου lifestyle, με την απίστευτη άγνοια και ανευθυνότητα που αυτή συνοδεύεται, είναι η κύρια γενεσιουργός αιτία των αδέσποτων.
Η αντίληψη που θέλει τα ζώα συντροφιάς ως ένα ακόμη αξεσουάρ κοινωνικής ένταξης ή και καταξίωσης (προηγήθηκαν τα εξοχικά, τα τζιπ, τα μπουζούκια κλπ), με αποτέλεσμα σε σύντομο χρονικό διάστημα τα περισσότερα από αυτά να εγκαταλείπονται στην τύχη τους, είναι εκείνη που δημιούργησε πλήθος αδέσποτων ζώων με ότι κακό συνεπάγεται αυτό για τα ίδια τα ζώα, αλλά και για την κοινωνία.
Και όμως στην κατεύθυνση αυτή ελάχιστα γίνονται.
Σε πρακτικό επίπεδο εννοείται.
Γιατί από εξαγγελίες και σχέδια επί χάρτου άλλο τίποτα!
Η πολιτεία θεσπίζει νόμους και κανόνες οι οποίοι μένουν στα συρτάρια.
Ουδείς ενδιαφέρεται να παρέμβει πλην των περιπτώσεων κακοποίησης ζώων, όπου επιδεικνύεται σπουδή μεγαλύτερη κι από την αντιμετώπιση του κοινού εγκλήματος...
Ίσως γιατί η ζωοφιλία ως οικονομικό μέγεθος αποτελεί κι ένα πεδίο με μεγάλο κύκλο εργασιών.
Και με σημαντική επιρροή στο εκλογικό ποίμνιο...

Αν επιλέξω το β, θα εκληφθεί ως άρνηση μιας πραγματικότητας που θέλει να υλοποιείται ένα έργο έπειτα από κοπιώδη προσπάθεια κάποιων ανθρώπων με ευαισθησίες, έργο που ήρθε ως απάντηση σ' ένα "αίτημα των καιρών", για πολλούς.

Τι να κάνω;