ΤΟ ΠΑΡΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ...

Με αφορμή την κατάσταση στην ακτοπλοία και την ασύγγνωστη αναβάθμιση (βλέπε: Αλαλούμ! Αυξάνουν πληρότητα στα πλοία, ενώ την απέρριπταν πριν τρεις ημέρες) του πρωτοκόλλου ασφαλείας στο επίπεδο του 80-85% επί της αρχικής πληρότητας των επιβατών, πρέπει να γέλασαν και οι καταπέλτες των πλοίων.
   
Με τα σούργελα που καμώνονται τους κυβερνήτες της χώρας, νομίζω, είναι χάσιμο χρόνου ν' ασχολείται κανείς.
Και με τα λεγόμενά τους και με τα καμώματά τους.
Όσο λιγότερο τόσο καλύτερα.

Με το νησί μου όμως, έχω θέμα.
Και μάλιστα θέμα σοβαρό και διαχρονικό.
Γιατί μπερδεύομαι συνεχώς με όσα ακούω, διαβάζω, αντιλαμβάνομαι...
.
Είναι πραγματικά εκπληκτικό το εύρος και το βάθος της αντιφατικότητας που χαρακτηρίζει τις απόψεις συμπολιτών με θέσεις και ρόλους στα τοπικά μας πράγματα.
Οι ίδιοι άνθρωποι που μέχρι χθες ζητούσαν αυστηρά μέτρα για την αντιμετώπιση της "πανδημίας", σήμερα μπροστάρηδες στον "αγώνα" για να έρθει περισσότερος κόσμος.

Σε ένα νησί που ήδη είναι σχεδόν πλήρες από τουρίστες, κάποιοι οραματίζονται επαναφορά στα επίπεδα της περιόδου 2017-2019.
Δηλαδή αιτούνται ν' αυξηθεί δραματικά ο κίνδυνος μετάδοσης της covid-19!

Το αν θ' αυξηθούν τα δρομολόγια, ή θ' αναβαθμιστούν τα πρωτόκολλα, δηλαδή είναι το μείζον ζήτημα;
Όχι η υγεία, που κατά τ' άλλα "είναι πάνω απ' όλα"; 
Αλήθεια, πιστεύει κανείς σώφρων άνθρωπος, πως θα κερδηθεί το χαμένο έδαφος με το "μπούκωμα" της Πάρου για τους επόμενους δυο μήνες;
Ή θα πάψει να γιγαντώνεται η ΜΑΥΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (πρόβλημα με το οποίο ουδείς ασχολείται...) στα καταλύματα, επειδή θα ενσκήψουν περισσότεροι πελάτες;

Είναι λογικές αυτές;