ΠΑΡΙΑΝΑ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ...

Τα μεγάλα ζητήματα, επιμένουμε, εξακολουθούν και παραμένουν είτε στο απυρόβλητο, είτε στο περιθώριο της αντιπαράθεσης.
Φτωχοί συγγενείς της παραπολιτικής ανοητολογίας.
Η δημόσια αντιπαράθεση διεξάγεται με όρους καλλιστείων, απούσης της λάμψης και της
ομορφιάς εκείνων...

Τις αποφάσεις των (εκάστοτε) τοπικών συμβουλίων κάλεσε στέλεχος-υποψήφιος δημοτικής παράταξης να υιοθετεί άκριτα το (εκάστοτε) δημοτικό συμβούλιο.
Σοβαρό πολιτικό λάθος, αν σκεφθεί κανείς την προχειρότητα, τον υποκειμενισμό και την ψηφοθηρική διαχείριση δημόσιου χρήματος στην οποία έχουν  επιδοθεί τα τελευταία χρόνια κάποιοι τοπικοί άρχοντες-φύλαρχοι.
Η σωστή διατύπωση θα μπορούσε να είναι:
Να υπάρχει δημοκρατική νομιμοποίηση των κρίσιμων αποφάσεων των τοπικών συμβουλίων (πχ. τεχνικό πρόγραμμα) μέσα από λαϊκές συνελεύσεις και μετά να εγκρίνονται αυτές από το δημοτικό συμβούλιο!
Ή κάνουμε λάθος;


Τον Βρούτση επιμένουν να δείχνουν κάποιοι φίλοι ως σκιώδη υποβολέα-καθοδηγητή στην υποψηφιότητα Κωβαίου και πασχίζουν ν' αναγάγουν αυτήν τη φήμη σε μείζον θέμα της προεκλογικής αντιπαράθεσης.
Περίεργο. Το 2010 όταν ο Βρούτσης διοργάνωνε συγκεντρώσεις υπέρ Γρηγορίας εκείνοι δεν έβλεπαν τίποτα, δεν άκουγαν τίποτα, εν κατακλείδι δεν καταλάβαιναν το παραμικρό!
Έβλεπαν μόνο τον Ραγκούση ως πατερούλη του απέναντι συνδυασμού...
Όπως και νάχει το πράγμα το μέλλον θα δείξει αν υπάρχει βασιμότητα στις κατηγορίες τους.
Εμείς απλά τους συμβουλεύουμε να κρατάνε και καμιά επιφύλαξη γιατί στην κινούμενη άμμο της τοπικής πολιτικής πραγματικότητας η παραδοχή του σήμερα μεταλλάσσεται σε πλάνη και αυταπάτη του αύριο...

Η νεκρανάσταση των παραδοσιακών κομματικών επιθετικών προσδιορισμών για υποψηφίους και ψηφοδέλτια, είναι άλλο ένα επίτευγμα της τρέχουσας προεκλογικής παράκρουσης.
Θλίψη γεννά η ανιστόρητη συμπεριφορά συμπολιτών με συνεργασίες στο πρόσφατο κιόλας παρελθόν με άλλους διαφορετικών ιδεολογικών καταβολών ή αντίθετων κομματικών εντάξεων, ν' ανακαλύπτουν ξανά τα κομματικά σύνορα στο όνομα της υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων.
Κλονίζουν έτσι τα θεμέλια της αξιοπιστίας τους, όταν επικαλούνται την ανεξαρτησία, το ακηδεμόνευτο, την ιδεολογική ανεξιθρησκεία και άλλα ελκυστικά παρεμφερή.
Τελικά τους "δεξιούς" δείχνουν να τους θέλουν μόνο για χειροκροτητές ή ψηφοφόρους, άντε το πολύ-πολύ υποψηφίους β' διαλογής...
Αυτό δεν λέγεται υπέρβαση, λέγεται απλά ασύνορη υποκρισία!