Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Για γέλια ή για κλάματα;

Το μεγάλα γέλια σταματημό δεν έχουν.
Μετά τις πρώτες αναγνωριστικές πτήσεις των φερόμενων ως επικεφαλής ψηφοδελτίων και τις πρώτες προειδοποιητικές ριπές, άρχισαν τα βαριά αντιαεροπορικά πυρά.
Θα μου πείτε λίγο ως πολύ αναμενόμενο ήταν.
Φυσικά απαντάμε εμείς.
Αλλά και η ξεφτίλα ακόμη έχει κάποια όρια βρε αδερφέ!
Χρήσιμο θα ήταν αγαπητοί αναγνώστες να ρίχνατε μια έστω κλεφτή ματιά στα γραφόμενα την τελευταία δεκαετία σχετικά με πρόσωπα, προτάσεις, έργα και κάθε τι σχετιζόμενο με την πολιτική ζωή του νησιού.
Μόνον έτσι μπορείτε να συνειδητοποιήσετε το εύρος και την ένταση του δουλέματος στο οποίο μας υποβάλλουν οι "διαμορφωτές της κοινής γνώμης", τρομάρα τους, όλα αυτά τα χρόνια.
Συμβουλή δική μας: Καλού κακού βαστάτε και κανένα εμετοδοχείο...

 

1 σχόλιο:

  1. Εγώ πάντως γελάω με όλους τους περιθοριποιμένους που βγαίνουν από καιρό σε καιρό να κάνουν κριτική για να δείξουν ότι είναι ακόμα ζωντανοί. Αν τολμούν ας κατέβουν στο στίβο να δούμε πόσα πιανουν ,αλλά δεν τολμούν γιατί γνωρίζουν που τους έχει γραμμένους ο απλός κόσμος. Και αυτόςο γυμνοσάλιακας θα κάνει ποτέ καμιά σοβαρή η κριτική ή μόνο θα δημοσιεύει άλλων βαλτών γιατί ο ίδιος δεν ξέρει καν να γράφει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή