Tου Θεόδωρου Δίζελου
Η κυβέρνηση ετοιμάζει για τις αρχές του 2014 καινούργιο κούρεμα των αποδοχών, κυρίως των συνταξιούχων, με τη μείωση των επικουρικών συντάξεων ή και την κατάργησή τους σε ορισμένες περιπτώσεις. Παράλληλα προπαρασκευάζει και την εφαρμογή της δεύτερης λίστας των απολύσεων από το Δημόσιο.
Εύλογη, λοιπόν, είναι η απορία σχεδόν όλων των Ελλήνων, πώς είναι δυνατόν με τέτοιους δραστικούς περιορισμούς δαπανών και με ένα πλουσιοπάροχο δανεισμό από την «τρόικα» να αυξάνεται το ύψος του δημόσιου χρέους και να διογκώνονται οι δανειακές ανάγκες. Επειδή όλα τα φαινόμενα, στην οικονομική ζωή τουλάχιστον, έχουν την εξήγησή τους, για τον λόγο αυτό θα έπρεπε να ρίξουμε μια επισταμένη ματιά, για να δούμε το τι συμβαίνει στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και πώς διογκώνονται συνεχώς οι δαπάνες.
α) Το ΠΑΣΟΚ, την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον Γ. Παπανδρέου και ενώ είχε αναλάβει ήδη υποχρεώσεις για περιορισμό του κράτους και μείωση των αποδοχών των υπαλλήλων και των συνταξιούχων του Δημοσίου, ίδρυσε μέσα στα δύο χρόνια που κυβέρνησε 41 (σαράντα μία) νέες Γενικές Γραμματείες και ειδικές υπηρεσίες στα διάφορα υπουργεία. Για του «ψύλλου το πήδημα» δημιουργούσαν καινούργιες υπηρεσίες προκειμένου να τακτοποιήσουν ορισμένους που είχαν προσφέρει υπηρεσίες στο κόμμα. Η ΝΔ, που ήταν τότε αξιωματική αντιπολίτευση, πολύ σωστά κατήγγειλε αυτή τη μεθοδολογία για το βόλεμα των ημετέρων. Υπάρχει μία σοβαρή αντίφαση μεταξύ λόγων και έργων πάντα στην πολιτική. Όμως υπήρξαν και πρωθυπουργοί, οι οποίοι ήσαν συγκρατημένοι και στις υποσχέσεις και στα έργα τους. Και φεύγουμε τώρα από την περίοδο αυτή που μας έφερε Μνημόνια, κουρέματα, το ΔΝΤ και όλα αυτά που σήμερα έχουν καταβασανίσει τον ελληνικό λαό.
β) Σήμερα η κυβέρνηση Σαμαρά σπαταλάει σημαντικά ποσά για την πρόσληψη ξένων εταιρειών σαν συμβούλων αποκρατικοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Και σαν παράδειγμα αναφέρουμε ότι για τον σκοπό αυτό έχουν ήδη προσληφθεί, η Goldman Sachs, η Moody’s, η GP Morgan και η Fitch. Πόσο αμείβονται άραγε αυτές οι εταιρείες και ποια ακριβώς είναι η δραστηριότητά τους στην Ελλάδα; Οι παραπάνω εταιρείες έχουν ιδρύσει στην Ελλάδα ειδικά γραφεία και απασχολούν δικά τους στελέχη. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα γραφεία αυτά των εταιρειών-συμβούλων αναπτύσσουν στην Ελλάδα μια πολυσχιδή οικονομική δραστηριότητα. Είναι γεγονός ότι σήμερα στην ελληνική αγορά επικρατεί η αρχή «πούλησε ό,τι μπορεί να πουληθεί». Και αυτό σημαίνει ότι έχει γιγαντωθεί πλέον η τάση της αποελληνοποίησης της παραγωγικής μας μηχανής. Από την Αλεξανδρούπολη μέχρι τα Χανιά πωλούνται χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις, όπως ξενοδοχεία εν λειτουργία ή όχι, καταστήματα λιανικής πώλησης, επιχειρήσεις παραγωγής φαρμάκων, καθώς και επιχειρήσεις παραγωγής τροφίμων και άλλων προϊόντων ευρείας κατανάλωσης. Αυτή ακριβώς την τάση εκποίησης που παρουσιάζουν οι ιδιοκτήτες των ελληνικών επιχειρήσεων εκμεταλλεύονται τα εδώ γραφεία των ξένων εταιρειών και μεσολαβούν στην εύρεση αγοραστών ξένων που τα αγοράζουν αντί πινακίου φακής. Και επιπλέον διαβλέπουν ότι στο μέλλον αυτή η τάση θα ισχυροποιηθεί, δεδομένου ότι η Κομισιόν πιέζει για την πώληση των μικρών μη συστημικών ελληνικών τραπεζών και τη ρευστοποίηση (πώληση) μέχρι το τέλος του 2017 όλων των υποκαταστημάτων που διαθέτουν σήμερα οι ελληνικές τράπεζες στις χώρες της ΝΑ Ευρώπης. Αυτό βέβαια θα επιφέρει συρρίκνωση των κερδών των ελληνικών τραπεζών που θα προβούν στις πωλήσεις αυτές. Όμως η πίεση αυτή της Κομισιόν έχει λογική, γιατί στηρίζεται στη σκέψη ότι οι ελληνικές συστημικές τράπεζες διατηρούνται στη ζωή με κρατικές πιστώσεις, οι οποίες χορηγούνται από τον δανεισμό του ελληνικού Δημοσίου από την «τρόικα». Και συνεπώς δεν συμφέρει οικονομικά την Ελλάδα να δανείζεται και το προϊόν του δανείου να πηγαίνει σε ξένες χώρες. Αυτή τη στιγμή λοιπόν διανοίγεται ένα ευρύ πεδίο για τις εταιρείες-συμβούλους, να δραστηριοποιηθούν όχι μόνο στην αποκρατικοποίηση των ΔΕΚΟ, αλλά γενικά στην πώληση όλων όσων διατίθενται για τον σκοπό αυτό. Άραγε είναι σωστό σύμβουλοι του κράτους για τις αποκρατικοποιήσεις να προσφέρουν και υπηρεσίες σε ιδιώτες επιχειρηματίες; Ας σκεφτεί η κυβέρνηση μήπως θα πρέπει για λόγους προστασίας της ελληνικής παραγωγικής μηχανής να περιορίσει τη δραστηριότητα των ξένων συμβούλων.
γ) Πέρα από τις ξένες εταιρείες συμβούλων έχουμε και τους έλληνες συμβούλους (υψηλά αμειβόμενους), οι περισσότεροι των οποίων δεν προσφέρουν κανένα ουσιαστικό έργο, λόγω απειρίας στα θέματα που απασχολούν τα διάφορα υπουργεία. Έχουν, όμως, προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στον κομματικό μηχανισμό των εκάστοτε κυβερνώντων κομμάτων. Μέσα στην παλαιοκομματική συνήθεια να εξασφαλίζεται υψηλό εισόδημα σε στελέχη του κόμματος, θα πρέπει να τοποθετήσουμε και την ευρωπαϊκή μόδα της δημιουργίας ανεξάρτητων αρχών, όπως για παράδειγμα είναι ο Συνήγορος του Πολίτη, η Ανεξάρτητη Αρχή Ελέγχου των ΜΜΕ, που δεν είχε άλλη δουλειά να κάνει και έστειλε έγγραφο επίπληξης σε γνωστό τηλεοπτικό κανάλι γιατί δεν παραχωρεί περισσότερο χρόνο για προβολή των θέσεων της Χρυσής Αυγής. Εκεί τοποθετούνται όχι μόνο οι επικεφαλής των ανεξάρτητων αρχών, αλλά και ένα σωρό υπάλληλοι που επανδρώνουν τα διάφορα γραφεία τους. Βέβαια ο θεσμός αυτός δεν είναι ελληνικής προέλευσης, είναι καθαρά ευρωπαϊκός. Και τα κόμματα σκέφτηκαν ότι για να «γίνουμε Ευρωπαίοι» πρέπει να φτιάξουμε ανεξάρτητες αρχές, αφού αυτό μας βολεύει για να εξυπηρετήσουμε και τα δικά μας παιδιά.
Και δ) κατ’ επανάληψη έχει λεχθεί από τους ευρωπαίους αξιωματούχους και από οικονομικούς αναλυτές της αγοράς ότι η χώρα μας, από τα μέσα της επόμενης χρονιάς, θα αρχίσει να δανείζεται από τις αγορές. Το πρόβλημα δεν είναι πότε θα αρχίσουμε να δανειζόμαστε από τις αγορές. Και από σήμερα μπορούμε. Όμως το πρόβλημα είναι το ύψος των επιτοκίων που θα απαιτούν. Από τη σκοπιά τη δική μας θα θέλαμε να τονίσουμε ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Οικονομικών πρόκειται να προσλάβει μερικούς ξένους συμβούλους που θα αναλάβουν, με παχυλή βέβαια αποζημίωση, το έργο της εξεύρεσης αγοραστών των ομολόγων που θα εκδίδει το Δημόσιο για τον δανεισμό του. Φανταστείτε τώρα πού θα φτάσει το δημόσιο χρέος όταν θα είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώνουμε για τα πολύ υψηλά επιτόκια που θα περιέχουν και το ρίσκο λόγω της ασθενούς θέσεως της οικονομίας μας και να πληρώνουμε και τους μεσίτες αυτούς που θα μας βρίσκουν τους κερδοσκόπους-αγοραστές των κρατικών μας ομολόγων. Όλο το περίσσευμα από τα κουρέματα μισθών και συντάξεων και από τις απολύσεις θα πηγαίνουν στα τοκοχρεολύσια για την εξυπηρέτηση του ελληνικού δημόσιου χρέους.
Και ασφαλώς επειδή δεν θα μπορούν να καλύπτουν αυτές τις υψηλές δαπάνες, κάθε λίγο και λιγάκι θα έχουμε συνεχώς κουρέματα μισθών και συντάξεων και απολύσεις υπαλλήλων.
Και τώρα θα πρέπει να θυμηθούμε και τον ρόλο που παίζουν αυτές οι εταιρείες-σύμβουλοι μέσα στις δραστηριότητες της χρηματοπιστωτικής αγοράς. Αυτές οι εταιρείες και πολλές άλλες ακόμη, ασχολούνται και με τη διοργάνωση στοιχημάτων υπέρ ή κατά των διαφόρων οικονομιών και κυρίως των ασθενών. Και ανάλογα με τα κέρδη που θα αποφέρουν αυτά τα παιχνίδια προκαλούν τις συμφέρουσες εξελίξεις. Ας μην ξεχνάμε το γεγονός ότι η Goldman Sachs κατά την εποχή που η Ελλάδα προπαρασκευαζόταν για την ένταξή της στην Ευρωζώνη και επεδίωκε να εμφανίσει μείωση του δημόσιου χρέους της, ενώ τα πραγματικά στοιχεία ήταν αντίθετα, έναντι κάποιας αμοιβής υποθέτουμε από την τότε κυβέρνηση Σημίτη, ανέλαβε ένα τμήμα του ελληνικού δημόσιου χρέους (αναδοχή χρέους) και στο τέλος της χρονιάς εκείνης το χρέος παρουσιάστηκε μειωμένο.
Όμως, μετά από μερικές μέρες, η Goldman Sachs ακύρωσε την αναδοχή του χρέους. Αυτό το παιχνίδι είχε σαν συνέπεια όλα τα στοιχήματα που πρόβλεπαν στο τέλος της χρονιάς μείωση του ελληνικού χρέους να κερδίσουν και αυτά ήταν τα λιγότερα. Τα περισσότερα στοιχήματα έχασαν και οι εταιρείες κέρδισαν τεράστια ποσά.
Στον τομέα των στοιχημάτων γίνονται πάρα πολλές λαθροχειρίες σε βάρος ή υπέρ μιας οικονομίας και δημιουργούνται πολλές «φούσκες» που όταν σκάνε προκαλούν πάντα ζημία σε πολλούς παίκτες, αλλά και αλλοιώνουν τις οικονομικές εξελίξεις που εμφανίζονται σε μια οικονομία.
Όλα όσα προαναφέραμε καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα χρήματα που εξοικονομούνται από τον δανεισμό που μας παρέχει η «τρόικα» από τα κουρέματα μισθών και συντάξεων και από τις απολύσεις υπαλλήλων αποτελούν ευκαιρίες κέρδους για τα κοράκια της διεθνούς χρηματοπιστωτικής αγοράς. Κορυφαία στελέχη αυτών των εταιρειών-συμβούλων θα μαζευτούν στην Ελλάδα για να εκμεταλλευτούν την κατάρρευση του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα της οικονομίας μας.
Και στην αγκαλιά τους μας έσπρωξαν οι αποφάσεις και η αναβλητικότητα της ΕΕ και της Ευρωζώνης και η τυφλή αφοσίωση των ελληνικών κυβερνήσεων από το 2009 και μέχρι σήμερα. Δυστυχώς οι αξιωματούχοι της ΕΕ, όπως δήλωσε και προ ημερών ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και μέχρι πρόσφατα πρόεδρος του Eurogroup κ. Γιούνκερ, δεν έδειξαν καμιά ευαισθησία απέναντι στα προβλήματα της Ελλάδος. Και να προσθέσουμε κι εμείς ότι με αγαλλίαση μας οδήγησαν στην καταστροφή προκειμένου να διασωθεί το ευρώ και να κερδίσουν τα κοράκια της διεθνούς αγοράς. Βέβαια, στο αποτέλεσμα αυτό καταλήξαμε και με την τυφλή υποταγή ορισμένων Ελλήνων, πολιτικών και μη, στις αξιώσεις της «τρόικας».
Το Παρόν
Η κυβέρνηση ετοιμάζει για τις αρχές του 2014 καινούργιο κούρεμα των αποδοχών, κυρίως των συνταξιούχων, με τη μείωση των επικουρικών συντάξεων ή και την κατάργησή τους σε ορισμένες περιπτώσεις. Παράλληλα προπαρασκευάζει και την εφαρμογή της δεύτερης λίστας των απολύσεων από το Δημόσιο.
Εύλογη, λοιπόν, είναι η απορία σχεδόν όλων των Ελλήνων, πώς είναι δυνατόν με τέτοιους δραστικούς περιορισμούς δαπανών και με ένα πλουσιοπάροχο δανεισμό από την «τρόικα» να αυξάνεται το ύψος του δημόσιου χρέους και να διογκώνονται οι δανειακές ανάγκες. Επειδή όλα τα φαινόμενα, στην οικονομική ζωή τουλάχιστον, έχουν την εξήγησή τους, για τον λόγο αυτό θα έπρεπε να ρίξουμε μια επισταμένη ματιά, για να δούμε το τι συμβαίνει στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και πώς διογκώνονται συνεχώς οι δαπάνες.
α) Το ΠΑΣΟΚ, την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον Γ. Παπανδρέου και ενώ είχε αναλάβει ήδη υποχρεώσεις για περιορισμό του κράτους και μείωση των αποδοχών των υπαλλήλων και των συνταξιούχων του Δημοσίου, ίδρυσε μέσα στα δύο χρόνια που κυβέρνησε 41 (σαράντα μία) νέες Γενικές Γραμματείες και ειδικές υπηρεσίες στα διάφορα υπουργεία. Για του «ψύλλου το πήδημα» δημιουργούσαν καινούργιες υπηρεσίες προκειμένου να τακτοποιήσουν ορισμένους που είχαν προσφέρει υπηρεσίες στο κόμμα. Η ΝΔ, που ήταν τότε αξιωματική αντιπολίτευση, πολύ σωστά κατήγγειλε αυτή τη μεθοδολογία για το βόλεμα των ημετέρων. Υπάρχει μία σοβαρή αντίφαση μεταξύ λόγων και έργων πάντα στην πολιτική. Όμως υπήρξαν και πρωθυπουργοί, οι οποίοι ήσαν συγκρατημένοι και στις υποσχέσεις και στα έργα τους. Και φεύγουμε τώρα από την περίοδο αυτή που μας έφερε Μνημόνια, κουρέματα, το ΔΝΤ και όλα αυτά που σήμερα έχουν καταβασανίσει τον ελληνικό λαό.
β) Σήμερα η κυβέρνηση Σαμαρά σπαταλάει σημαντικά ποσά για την πρόσληψη ξένων εταιρειών σαν συμβούλων αποκρατικοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Και σαν παράδειγμα αναφέρουμε ότι για τον σκοπό αυτό έχουν ήδη προσληφθεί, η Goldman Sachs, η Moody’s, η GP Morgan και η Fitch. Πόσο αμείβονται άραγε αυτές οι εταιρείες και ποια ακριβώς είναι η δραστηριότητά τους στην Ελλάδα; Οι παραπάνω εταιρείες έχουν ιδρύσει στην Ελλάδα ειδικά γραφεία και απασχολούν δικά τους στελέχη. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα γραφεία αυτά των εταιρειών-συμβούλων αναπτύσσουν στην Ελλάδα μια πολυσχιδή οικονομική δραστηριότητα. Είναι γεγονός ότι σήμερα στην ελληνική αγορά επικρατεί η αρχή «πούλησε ό,τι μπορεί να πουληθεί». Και αυτό σημαίνει ότι έχει γιγαντωθεί πλέον η τάση της αποελληνοποίησης της παραγωγικής μας μηχανής. Από την Αλεξανδρούπολη μέχρι τα Χανιά πωλούνται χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις, όπως ξενοδοχεία εν λειτουργία ή όχι, καταστήματα λιανικής πώλησης, επιχειρήσεις παραγωγής φαρμάκων, καθώς και επιχειρήσεις παραγωγής τροφίμων και άλλων προϊόντων ευρείας κατανάλωσης. Αυτή ακριβώς την τάση εκποίησης που παρουσιάζουν οι ιδιοκτήτες των ελληνικών επιχειρήσεων εκμεταλλεύονται τα εδώ γραφεία των ξένων εταιρειών και μεσολαβούν στην εύρεση αγοραστών ξένων που τα αγοράζουν αντί πινακίου φακής. Και επιπλέον διαβλέπουν ότι στο μέλλον αυτή η τάση θα ισχυροποιηθεί, δεδομένου ότι η Κομισιόν πιέζει για την πώληση των μικρών μη συστημικών ελληνικών τραπεζών και τη ρευστοποίηση (πώληση) μέχρι το τέλος του 2017 όλων των υποκαταστημάτων που διαθέτουν σήμερα οι ελληνικές τράπεζες στις χώρες της ΝΑ Ευρώπης. Αυτό βέβαια θα επιφέρει συρρίκνωση των κερδών των ελληνικών τραπεζών που θα προβούν στις πωλήσεις αυτές. Όμως η πίεση αυτή της Κομισιόν έχει λογική, γιατί στηρίζεται στη σκέψη ότι οι ελληνικές συστημικές τράπεζες διατηρούνται στη ζωή με κρατικές πιστώσεις, οι οποίες χορηγούνται από τον δανεισμό του ελληνικού Δημοσίου από την «τρόικα». Και συνεπώς δεν συμφέρει οικονομικά την Ελλάδα να δανείζεται και το προϊόν του δανείου να πηγαίνει σε ξένες χώρες. Αυτή τη στιγμή λοιπόν διανοίγεται ένα ευρύ πεδίο για τις εταιρείες-συμβούλους, να δραστηριοποιηθούν όχι μόνο στην αποκρατικοποίηση των ΔΕΚΟ, αλλά γενικά στην πώληση όλων όσων διατίθενται για τον σκοπό αυτό. Άραγε είναι σωστό σύμβουλοι του κράτους για τις αποκρατικοποιήσεις να προσφέρουν και υπηρεσίες σε ιδιώτες επιχειρηματίες; Ας σκεφτεί η κυβέρνηση μήπως θα πρέπει για λόγους προστασίας της ελληνικής παραγωγικής μηχανής να περιορίσει τη δραστηριότητα των ξένων συμβούλων.
γ) Πέρα από τις ξένες εταιρείες συμβούλων έχουμε και τους έλληνες συμβούλους (υψηλά αμειβόμενους), οι περισσότεροι των οποίων δεν προσφέρουν κανένα ουσιαστικό έργο, λόγω απειρίας στα θέματα που απασχολούν τα διάφορα υπουργεία. Έχουν, όμως, προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στον κομματικό μηχανισμό των εκάστοτε κυβερνώντων κομμάτων. Μέσα στην παλαιοκομματική συνήθεια να εξασφαλίζεται υψηλό εισόδημα σε στελέχη του κόμματος, θα πρέπει να τοποθετήσουμε και την ευρωπαϊκή μόδα της δημιουργίας ανεξάρτητων αρχών, όπως για παράδειγμα είναι ο Συνήγορος του Πολίτη, η Ανεξάρτητη Αρχή Ελέγχου των ΜΜΕ, που δεν είχε άλλη δουλειά να κάνει και έστειλε έγγραφο επίπληξης σε γνωστό τηλεοπτικό κανάλι γιατί δεν παραχωρεί περισσότερο χρόνο για προβολή των θέσεων της Χρυσής Αυγής. Εκεί τοποθετούνται όχι μόνο οι επικεφαλής των ανεξάρτητων αρχών, αλλά και ένα σωρό υπάλληλοι που επανδρώνουν τα διάφορα γραφεία τους. Βέβαια ο θεσμός αυτός δεν είναι ελληνικής προέλευσης, είναι καθαρά ευρωπαϊκός. Και τα κόμματα σκέφτηκαν ότι για να «γίνουμε Ευρωπαίοι» πρέπει να φτιάξουμε ανεξάρτητες αρχές, αφού αυτό μας βολεύει για να εξυπηρετήσουμε και τα δικά μας παιδιά.
Και δ) κατ’ επανάληψη έχει λεχθεί από τους ευρωπαίους αξιωματούχους και από οικονομικούς αναλυτές της αγοράς ότι η χώρα μας, από τα μέσα της επόμενης χρονιάς, θα αρχίσει να δανείζεται από τις αγορές. Το πρόβλημα δεν είναι πότε θα αρχίσουμε να δανειζόμαστε από τις αγορές. Και από σήμερα μπορούμε. Όμως το πρόβλημα είναι το ύψος των επιτοκίων που θα απαιτούν. Από τη σκοπιά τη δική μας θα θέλαμε να τονίσουμε ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Οικονομικών πρόκειται να προσλάβει μερικούς ξένους συμβούλους που θα αναλάβουν, με παχυλή βέβαια αποζημίωση, το έργο της εξεύρεσης αγοραστών των ομολόγων που θα εκδίδει το Δημόσιο για τον δανεισμό του. Φανταστείτε τώρα πού θα φτάσει το δημόσιο χρέος όταν θα είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώνουμε για τα πολύ υψηλά επιτόκια που θα περιέχουν και το ρίσκο λόγω της ασθενούς θέσεως της οικονομίας μας και να πληρώνουμε και τους μεσίτες αυτούς που θα μας βρίσκουν τους κερδοσκόπους-αγοραστές των κρατικών μας ομολόγων. Όλο το περίσσευμα από τα κουρέματα μισθών και συντάξεων και από τις απολύσεις θα πηγαίνουν στα τοκοχρεολύσια για την εξυπηρέτηση του ελληνικού δημόσιου χρέους.
Και ασφαλώς επειδή δεν θα μπορούν να καλύπτουν αυτές τις υψηλές δαπάνες, κάθε λίγο και λιγάκι θα έχουμε συνεχώς κουρέματα μισθών και συντάξεων και απολύσεις υπαλλήλων.
Και τώρα θα πρέπει να θυμηθούμε και τον ρόλο που παίζουν αυτές οι εταιρείες-σύμβουλοι μέσα στις δραστηριότητες της χρηματοπιστωτικής αγοράς. Αυτές οι εταιρείες και πολλές άλλες ακόμη, ασχολούνται και με τη διοργάνωση στοιχημάτων υπέρ ή κατά των διαφόρων οικονομιών και κυρίως των ασθενών. Και ανάλογα με τα κέρδη που θα αποφέρουν αυτά τα παιχνίδια προκαλούν τις συμφέρουσες εξελίξεις. Ας μην ξεχνάμε το γεγονός ότι η Goldman Sachs κατά την εποχή που η Ελλάδα προπαρασκευαζόταν για την ένταξή της στην Ευρωζώνη και επεδίωκε να εμφανίσει μείωση του δημόσιου χρέους της, ενώ τα πραγματικά στοιχεία ήταν αντίθετα, έναντι κάποιας αμοιβής υποθέτουμε από την τότε κυβέρνηση Σημίτη, ανέλαβε ένα τμήμα του ελληνικού δημόσιου χρέους (αναδοχή χρέους) και στο τέλος της χρονιάς εκείνης το χρέος παρουσιάστηκε μειωμένο.
Όμως, μετά από μερικές μέρες, η Goldman Sachs ακύρωσε την αναδοχή του χρέους. Αυτό το παιχνίδι είχε σαν συνέπεια όλα τα στοιχήματα που πρόβλεπαν στο τέλος της χρονιάς μείωση του ελληνικού χρέους να κερδίσουν και αυτά ήταν τα λιγότερα. Τα περισσότερα στοιχήματα έχασαν και οι εταιρείες κέρδισαν τεράστια ποσά.
Στον τομέα των στοιχημάτων γίνονται πάρα πολλές λαθροχειρίες σε βάρος ή υπέρ μιας οικονομίας και δημιουργούνται πολλές «φούσκες» που όταν σκάνε προκαλούν πάντα ζημία σε πολλούς παίκτες, αλλά και αλλοιώνουν τις οικονομικές εξελίξεις που εμφανίζονται σε μια οικονομία.
Όλα όσα προαναφέραμε καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα χρήματα που εξοικονομούνται από τον δανεισμό που μας παρέχει η «τρόικα» από τα κουρέματα μισθών και συντάξεων και από τις απολύσεις υπαλλήλων αποτελούν ευκαιρίες κέρδους για τα κοράκια της διεθνούς χρηματοπιστωτικής αγοράς. Κορυφαία στελέχη αυτών των εταιρειών-συμβούλων θα μαζευτούν στην Ελλάδα για να εκμεταλλευτούν την κατάρρευση του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα της οικονομίας μας.
Και στην αγκαλιά τους μας έσπρωξαν οι αποφάσεις και η αναβλητικότητα της ΕΕ και της Ευρωζώνης και η τυφλή αφοσίωση των ελληνικών κυβερνήσεων από το 2009 και μέχρι σήμερα. Δυστυχώς οι αξιωματούχοι της ΕΕ, όπως δήλωσε και προ ημερών ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και μέχρι πρόσφατα πρόεδρος του Eurogroup κ. Γιούνκερ, δεν έδειξαν καμιά ευαισθησία απέναντι στα προβλήματα της Ελλάδος. Και να προσθέσουμε κι εμείς ότι με αγαλλίαση μας οδήγησαν στην καταστροφή προκειμένου να διασωθεί το ευρώ και να κερδίσουν τα κοράκια της διεθνούς αγοράς. Βέβαια, στο αποτέλεσμα αυτό καταλήξαμε και με την τυφλή υποταγή ορισμένων Ελλήνων, πολιτικών και μη, στις αξιώσεις της «τρόικας».
Το Παρόν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου