Απομόνωσα μια αποστροφή από την ομιλία του δημάρχου στην τελετή-τιμή για τον Χρίστο Γεωργούση
" Όλα για την Πάρο. Όλα για αυτόν τον τόπο που τόσο αγαπά και λατρεύει από παιδί,
έναν τόπο γεμάτο ξερολιθιές, αλώνια, σχίνα, αλμύρα, πηγάδια, ξωκκλήσια, αμπέλια, ελιές,
έναν τόπο που μυρίζει κρίταμο και θυμάρι και τώρα κινδυνεύει να χαθεί, θυσιαζόμενος
«ηρωικά» στον βωμό της ανάπτυξης και του χρήματος.
Την Πάρο του Χρίστου, την Πάρο της συνοχής και της αλληλεγγύης, την Πάρο του
αμπελιού, της ελιάς και της ναυτοσύνης πρέπει να διατηρήσουμε και να παραδώσουμε
αυτούσια στις επόμενες γενιές."
Αν κανείς δεν είχε την παραμικρή επαφή, την παραμικρή ιδέα του τι συμβαίνει, του τι συντελείται στην Πάρο, θα έφτιαχνε μια ειδυλιακή εικόνα γι' αυτήν.
Μια εικόνα βγαλμένη από το μακρινό παρελθόν, όπου η παρθένα φύση κυριαρχούσε πάνω στην ανθρώπινη βουλιμία.
Μια εικόνα απόλυτης αρμονίας, απόλυτης ισορροπίας ανάμεσα στο φυσικό και το ανθρωπογενές περιβάλλον.
Μια εικόνα που μόλις ΤΩΡΑ, ως δια μαγείας, έτσι στο ξεκάρφωτο, αρχίζει να απειλείται, μια εικόνα που απειλείται αύριο(;) να γκριζάρει!!
Αυτές λοιπόν οι αναφορές, μόνον ως αυτοσαρκασμός, μόνον ως χοντρό δούλεμα μπορούν να εκληφθούν, όταν εκείνοι που τις κάνουν έχουν πλειοδοτήσει με τις πολιτικές τους (π.χ μεγάλο αεροδρόμιο) στην παραμόρφωση της Πάρου στο όνομα μιας ανεξέλεγκτης και ξέφρενης ανάπτυξης-καταστροφής...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου