Η ΗΤΤΑ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

 Σχεδόν αμέσως μετά την ήττα του "υπαρκτού σοσιαλισμού" και της κοσμοθεωρίας πάνω στην οποία στηρίχθηκε, σε όλο τον κόσμο, άρχισε δειλά-δειλά ν' αναπτύσσεται η ιδεολογία της πολιτικής ορθότητας.

Ετέθησαν στόχοι και επινοήθηκαν "αλήθειες" που απέβλεπαν στην ομογενοποίηση της σκέψης των πολιτών και στην επιβολή ενός αυστηρά καθορισμένου πλαισίου κανονικότητας του φέρεσθαι, φαινόμενα που κατά τ' άλλα καταδίκαζαν οι δυτικοί ως μεθόδους του "σιδηρούν παραπετάσματος"...

Έτσι, φθάσαμε στην αυγή του 21ου αιώνα, το μωσαϊκό της πολιτικής ορθότητας να συντίθεται από  τα παρακάτω:

1) την παραδοχή πως υπάρχει "κλιματική αλλαγή" 

2)την αναγνώριση της ύπαρξης περισσότερων από δυο φύλα

3)την επικράτηση μιας νοσηρής αντίληψης περί ζωοφιλίας

4)την επιβολή στις ευρωπαϊκές κοινωνίες της λαθρομετανάστευσης ως κανονικότητας

5)την απίστευτη διόγκωση της εικονικής έναντι της πραγματικής οικονομίας.

6)την εξιδανίκευση του θηλυκού με ταυτόχρονη "ενοχοποίηση" του ανδρικού φύλου.

Σε σχέση με το τελευταίο, ο βομβαρδισμός σε καθημερινή βάση υπήρξε κι εξακολουθεί να είναι καταιγιστικός.

Κάθε κίνηση προσέγγισης του αρσενικού προς το θηλυκό, ακόμη και το αθώο φλερτ, έχει χαρακτηριστεί ως ανεπίτρεπτη σεξιστική πράξη.

Κάθε τομέας όπου κυριαρχεί το ανδρικό στοιχείο παρουσιάζεται ως τόπος μαρτυρίου των γυναικών.

Σοβαροί -υποτίθεται- άνθρωποι με θέσεις υψηλού κύρους, σε ομιλίες τους ή αναλύσεις ισχυρίζονται πως ο σημερινός κόσμος μας δεν είναι φιλικός προς την ανθρώπινη ύπαρξη, επειδή στα κρίσιμα κέντρα λήψης αποφάσεων πλεονάζουν οι άντρες! 

Φυσικά αυτό το επιχείρημα δεν είναι απλά παλαιό, είναι και ανυπόστατο. Εδώ και τουλάχιστον τρεις δεκαετίες η παρουσία των γυναικών, όχι μόνο έχει αναβαθμιστεί, αλλά σε κάποιους τομείς είναι κυρίαρχη.

Παρά τις δεκάδες των γυναικών που ανέλαβαν καθήκοντα προέδρου δημοκρατίας, πρωθυπουργού, και υπουργού σε διάφορες χώρες, ανώτατων υπηρεσιακών παραγόντων σε εθνικές και διεθνείς επιτροπές, ο κόσμος, όχι μόνο δεν έγινε καλύτερος, αλλά διολίσθησε σε μεγαλύτερη βαρβαρότητα.

Αποδεικνύοντας πως η σκληρότητα μιας πολιτικής δεν είναι θέμα φύλου ή κληρονομικότητας, αλλά ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΛΟΓΩΝ.

Και είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει στους ιδεολόγους της μπαρούφας, την πολιτική διαδικασία δεν την επηρεάζουν τα χρωμοσώματα, αλλά οι κοινωνικές διεργασίες.