Την ώρα που η Ελλάδα καιγόταν, στην Πεντέλη, στη Λέσβο, στη Δαδιά και σε κάμποσα μέρη ακόμα, στον κήπο του προεδρικού μεγάρου το πολιτικό σύστημα της χώρας δροσιζόταν και γιόρταζε την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Ποιας δημοκρατίας βέβαια, είναι ένα σοβαρό ζήτημα, αφού από τότε η δημοκρατία –όπως και η δικαιοσύνη, πυλώνας της δημοκρατίας σε μια προοδευτική χώρα– είναι πεταγμένη στα αζήτητα.
Μόνο την τελευταία 15ετία έχει υποστεί η δημοκρατία στην Ελλάδα, εδώ που γεννήθηκε, τόσα πλήγματα που σε κάνει ειλικρινά να αναρωτιέσαι τι γιορτάζει το πολιτικό σύστημα κάθε Ιούλη. Μήπως γιορτάζει το κουρέλιασμα του Συντάγματος τα χρόνια των μνημονίων; Μήπως γιορτάζει το ποδοπάτημα του «Όχι» του Δημοψηφίσματος του 2015; Μήπως γιορτάζει το ξυλοφόρτωμα κάθε πολίτη που αντιδρά ή την καταστολή κάθε κινητοποίησης; Μήπως γιορτάζει το υγειονομικό απαρτχάιντ που στήθηκε στη χώρα με πρόσχημα την πανδημία; Μάλλον αυτό που γιορτάζει το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι που έχει κατσικωθεί στο σβέρκο μας, τόσα χρόνια, και πίνουν και γελούν σε βάρος των κορόιδων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου