Η Άρνηση των πολιτικών μας εκπροσώπων να συμφωνήσουν σε μια κοινή προσπάθεια για την πραγματική επίλυση του προβλήματος των νεφροπαθών, δεν είναι κάτι καινούργιο.
Η βαριά σκιά του διλήμματος αεροπλανάκι ή νοσοκομείο που τεχνηέντως ταλάνισε την Παριανή κοινωνία για μεγάλο διάστημα (από το 2002 έως το 2006), δεν διαλύθηκε οριστικά με το πέρασμα του χρόνου.
Επανήλθε με νεό περιεχόμενο και αφορά μια μικρή κατηγορία χρόνια πασχόντων συμπολιτών.
Η έκπληξη και απορία μου όμως, αφορά σε κείνη τη μερίδα του πολιτικού μας προσωπικού, αλλά και διαμορφωτών της κοινής γνώμης, που ενώ συνηθίζουν να ξιφουλκούν κατά του "συστήματος" και του "ασφυκτικού πλαισίου της πολιτικής υγείας για το λαό", όταν προκύπτει ζήτημα/αφορμή για ουσιαστική διεκδίκηση, κινούνται εντός του προκαθορισμένου και διαρκώς καταγγελλόμενου πλαισίου.
Καλές οι καυστικές ρητορικές κατά του εφοπλιστικού κεφαλαίου για την ασύδοτη συμπεριφορά του, αλλά δεν είναι αυτό το κύριο θέμα μας στην προκειμένη περίπτωση.
Το θέμα μας είναι η Μόνιμη λύση του προβλήματος των νεφροπαθών κι αυτή δεν είναι άλλη από την εξασφάλιση μονάδας αιμοκάθαρσης για το Κ.Υ. Πάρου.
Όλα τ' άλλα είναι κουβέντες για πολιτική κατανάλωση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου