Σε παλαιότερες αναρτήσεις μου, είχα αναφερθεί στη μυθολογία που σκοπίμως αναπτύχθηκε στο χωριό μας κατά την προεκλογική περίοδο του 2002 (δημοτικές εκλογές) και αφορούσε σε μια σειρά θεμάτων τοπικού ενδιαφέροντος.
Θεμάτων, επί των οποίων είχα αναπτύξει έντονη δραστηριότητα και είχα καταφέρει ορισμένες φορές χωρίς την συνδρομή ντόπιων, αλλά με τη βοήθεια άλλων, μη Παριανών, θετικά αποτελέσματα.
Ένα από αυτά και χαρακτηριστικότερο όλων, υπήρξε το πρόβλημα με τη χωματερή της Αλυκής.
Όπως είχα γράψει σχετικά, η συνεχής και επίμονη προσπάθεια να σταματήσω την επιβλαβή για τη δημόσια υγεία απόρριψη και καύση σκουπιδιών στον εν λόγω ΧΑΔΑ, με έφερε σε επαφή τόσο με φυσικά πρόσωπα, όσο και με οργανωμένες πρωτοβουλίες πολιτών εκτός Πάρου, που εκείνη την εποχή ανέπτυσσαν ανάλογη δράση.
Οι παρεμβάσεις (σε φορείς, υπηρεσίες, εφημερίδες, ραδιόφωνα, τηλεοπτικά κανάλια, κλπ) γίνονταν πάντοτε σε συνεννόηση μεταξύ μας, ομαδικά και στοχευμένα.
Κι αυτό, την ίδια ώρα που στον τόπο μου απευθυνόμουν σε ώτα μη ακουόντων
Για τους γνωστούς "λόγους" (και κατόπιν συμβουλής εμπειρότερου σε τέτοια ζητήματα...), είχα επιλέξει από ένα χρονικό σημείο και μετά να μην "εκτίθεμαι" άσκοπα σε διαδικασίες που ενείχαν τον κίνδυνο ν' αποτελέσω στόχο (εκ νέου) επιθέσεων στο εργασιακό μου περιβάλλον.
Ωστόσο συντόνιζα και καθοδηγούσα τις όποιες ενέργειες γίνονταν τοπικά, πάντοτε σε συνεργασία μ' ένα δίκτυο που αποτελούνταν από 18 ακόμη περιοχές της χώρας με ανάλογο πρόβλημα.
Θυμίζω επίσης, πως το έναυσμα για την κλιμάκωση των προσπαθειών, το έδωσε η καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την υπόθεση του Κουρουπητού, γεγονός που απλούστευε τα πράγματα και απαιτούσε από κάθε ενδιαφερόμενο για όμοια περίπτωση, απλά και μόνο την καταγγελία στη Διοίκηση της Ε.Ε.
Στη συνέχεια και χωρίς επαναλαμβάνω να χρειάζεται εκδίκαση της υπόθεσης, διαδικασία που θα διαρκούσε πολλά χρόνια (όπως του Κουρουπητού) η Κομισιόν θ' αποφάσιζε οικονομικές και διοικητικές κυρώσεις σε βάρος της χώρας και ειδικότερα σε βάρος του νομού όπου καταγράφονταν η παράνομη απόρριψη και καύση σκουπιδιών.
Και μιλάμε για εξοντωτικές κυρώσεις...
Το μπαλάκι της ευθύνης μοιραία λοιπόν, έπεφτε στην πλάτη των Ο.Τ.Α. και κύρια στους δήμους οι οποίοι είχαν και τη σχετική αρμοδιότητα.
Στην περίπτωση του δήμου Πάρου, μόνο τυχαία δεν ήταν η επιλογή του (τότε) δημάρχου Κ.Αργουζή να κλείσει πρώτο και καλύτερο τον σκουπιδότοπο της Αλυκής.
Στο χωριό εντούτοις, διακινήθηκαν από τους "γνωστούς-αγνώστους" καλοθελητές διάφορες σαχλαμάρες, με επικρατέστερη εκείνη περί "μιας δημοσιογράφου κάποιου μεγάλου καναλιού που εμφανίστηκε στο χωριό και ω του θαύματος(!) κατάφερε μέσα σε τρεις μέρες να κλείσει τη χωματερή"!!!
Το που στόχευε η παραπληροφόρηση το ανέλυσα στο προηγούμενο σημείωμα.
Τα είχα ξαναπεί και από του προεκλογικού βήματος τότε.
Σήμερα παραθέτω (αξιοποιώντας τη δυνατότητα που απέκτησα πρόσφατα-Μιχάλη ευχαριστώ!) έγγραφο/ντοκουμέντο από δημόσια υπηρεσία, το οποίο απευθύνεται μεταξύ άλλων και στον δικηγόρο στον οποίο είχα αναφερθεί στο προηγούμενο κείμενό μου, ο οποίος αφού είχε λάβει σχετική ενημέρωση για όλες τις προηγηθείσες ενέργειές μας, προχώρησε σε σχετική καταγγελία.
Αυτά (προς το παρόν γιατί υπάρχουν κι άλλα) για την ιστορία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου