Δικαιολογημένη η έκφραση οργής για την μεροληπτική μεταχείριση/συμπεριφορά δημοτικού φορέα απέναντι σε τοπικά ΜΜΕ, έτσι όπως αυτή εκφράστηκε δημόσια κι από κάποιους συμπολίτες μας.
Η επίκληση αστειοτήτων προκειμένου να δικαιολογηθούν τ' αδικαιολόγητα, εκθέτει περισσότερο μάλλον παρά "αθωώνει" τους αυτουργούς.
Θ' αρκούσαν μια έκφραση/αίτηση συγνώμης και η άμεση άρση της αδικίας, για την αποκατάσταση μιας πανθομολογούμενης ασχήμιας.
Ωστόσο η καταγγελία από τη μεριά της "Φωνής" σε βάρος των τοπικών μας αρχόντων περί προσπάθειας λογοκρισίας, εμένα προσωπικά μου προκαλεί θυμηδία.
Κι αυτό, γιατί όποτε επιχείρησα να ζητήσω το λόγο και να μου δοθεί η δυνατότητα ν' απαντήσω σε δημοσιεύματα της εφημερίδας που με αφορούσαν, συνάντησα τοίχο άρνησης, άλλοτε απροσχημάτιστα κι άλλοτε με φαιδρές "δικαιολογίες".
Καλό θα είναι λοιπόν να υπάρχει συνεχής και συνεπής αντίθεση σε κάθε μορφή κι έκφανση λογοκρισίας, απ' όπου κι απ' όποιον κι αν εκπορεύεται και με οποιαδήποτε αιτίαση.
Η επίκληση αστειοτήτων προκειμένου να δικαιολογηθούν τ' αδικαιολόγητα, εκθέτει περισσότερο μάλλον παρά "αθωώνει" τους αυτουργούς.
Θ' αρκούσαν μια έκφραση/αίτηση συγνώμης και η άμεση άρση της αδικίας, για την αποκατάσταση μιας πανθομολογούμενης ασχήμιας.
Ωστόσο η καταγγελία από τη μεριά της "Φωνής" σε βάρος των τοπικών μας αρχόντων περί προσπάθειας λογοκρισίας, εμένα προσωπικά μου προκαλεί θυμηδία.
Κι αυτό, γιατί όποτε επιχείρησα να ζητήσω το λόγο και να μου δοθεί η δυνατότητα ν' απαντήσω σε δημοσιεύματα της εφημερίδας που με αφορούσαν, συνάντησα τοίχο άρνησης, άλλοτε απροσχημάτιστα κι άλλοτε με φαιδρές "δικαιολογίες".
Καλό θα είναι λοιπόν να υπάρχει συνεχής και συνεπής αντίθεση σε κάθε μορφή κι έκφανση λογοκρισίας, απ' όπου κι απ' όποιον κι αν εκπορεύεται και με οποιαδήποτε αιτίαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου