Μ Ε ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ προγεφύρωμα την τουρκική μειονότητα
(18%) στην Κύπρο, την οποία πέτυχε να θέσει το 1958 υπό τον πλήρη έλεγχό
της με την ένοπλη τρομοκρατική δράση της τουρκοκυπριακής ΤΜΤ μυστικά
διοικούμενης από το Γραφείο Ειδικού Πολέμου της Τουρκίας, με την
υποκίνηση βεβαίως, την υποδαύλιση, συνεργασία κι ενορχήστρωση των
Βρετανών Αποικιοκρατών και την υποταγή της ελληνικής κυβέρνησης
Κωνσταντίνου Καραμανλή, με Υπ.Εξ. τον Ευάγγελο Αβέρωφ Τοσίτσα, η
Τουρκία, με πρωθυπουργό τον Αντνάν Μεντερές και Υπ.Εξ. τον Φατίν Ρουστού
Ζορλού, πέτυχε το 1959, με τις Συμφωνίες Ζυρίχης Λονδίνου για το
Κυπριακό, να αλλάξει και να «επικαιροποιήσει» τη Συνθήκης της Λωζάννης
του 1923:
Μ Ε ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ της Συνθήκης της Λωζάννης το 1923 η
Τουρκία είχε παραιτηθεί κάθε δικαιώματος επί της Κύπρου, την οποία το
1878 ο Σουλτάνος είχε παραχωρήσει στη Βρετανία, αρχικά έναντι
«ενοικίου». Το άρθρο 20 της Λωζάννης παραχώρησε ανεπιφύλακτα την
κυριαρχία επί της Κύπρου στη Βρετανία.
Μ Ε ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ των Συμφωνιών Ζυρίχης - Λονδίνου το
1959 η Τουρκία πέτυχε να ν’ ανατρέψει «μέρος» της Συνθήκης της Λωζάννης
του 1923 και να επανέλθει στην Κύπρο:
- Αφ’ ενός με τον στρατό της (την ΤΟΥΡΔΥΚ) και:
- Αφ’ ετέρου με την αναγόρευσή της σε «Εγγυήτρια Δύναμη», μαζί με τη Βρετανία και την Ελλάδα.
ΣΠΟΥΔΑΙΑ σημασία έχει το γεγονός ότι, το λεγόμενο
«δίκαιο της πολιτικής» που ο Ερντογάν αντέταξε κατάμουτρα στο επιχείρημα
του προέδρου Προκόπη Παυλόπουλου περί διεθνούς δικαίου και περί του
αδιαπραγμάτευτου της Λωζάννης, έχει τις ρίζες του στο… Κυπριακό. Ως
σπουδαίο τουρκικό επίτευγμα και τρόπαιο:
- Στην επιχειρηματολογία της Τουρκίας που συγκρότησε, κατ’ εντολή του
πρωθυπουργού Μεντερές από το 1956, στις Εκθέσεις του για την Κύπρο ο
καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου και βουλευτής του κεμαλικού
Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (πολύ μετέπειτα πρωθυπουργός) Νιχάτ
Ερίμ που έγραφε και τα εξής:
«Αν η Κύπρος αποδοθεί στην Ελλάδα, είναι πολύ ισχυρή από απόψεως
πολιτικής σκοπιμότητας (σ.σ. ιδού το ερντογανικό «δίκαιο της πολιτικής»)
η θέση ότι, θα διασαλευθεί πλήρως σε βάρος της Τουρκίας η πολιτική και
στρατηγική ισορροπία την οποία εγκαθιστά η Συνθήκη της Λωζάννης. Η
κυβέρνησή μας διασαφηνίζοντας τούτο εξ αρχής έχει ενεργήσει πολύ ορθά.
Είναι μάλιστα πολύ θετικό το γεγονός κατά το οποίο ο αξιότιμος κ.
πρωθυπουργός [Μεντερές] ανέφερε στις 28 Ιουνίου 1956 στον Άγγλο πρέσβυ
[στην Άγκυρα] ότι εφ’ όσον ζητείται η διασάλευση της ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ η οποία
έχει δημιουργηθεί με τη Συνθήκη της Λωζάννης, θα πρέπει να λάβουν χώραν
διμερείς διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα προς συζήτηση ΟΛΩΝ των θεμάτων
που αφορούν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Το αυτό αίτημα προβάλλεται
αυτούσιο και σήμερα. Το αίτημά μας αυτό στη συνέχεια έχει αναπτυχθεί
στους Άγγλους και τους Αμερικάνους, κατά τρόπον περισσότερο ευκρινή:
Έχοντας τους δηλαδή καταστήσει ενήμερους ότι πρόκειται να ληφθούν ΑΝΑ
ΧΕΙΡΑΣ τα θέματα της Δυτικής Θράκης, του Πατριαρχείου των Ελλήνων της
Κωνσταντινούπολης και ορισμένων νήσων του Αιγαίου. Αυτό κρίνεται πολύ
εποικοδομητικό. Το καλύτερο όπλο μας κατέναντι των Ελλήνων είναι αυτά τα
θέματα»…
ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ των δύο Εκθέσεων Νιχάτ Ερίμ του 1956, που
απετέλεσαν τη βάση της μέχρι σήμερα επίμονα υλοποιούμενης στρατηγικής
της Τουρκίας για «Επανάκτηση της Κύπρου», δημοσίευσε πρόσφατα σε ειδικό
βιβλιαράκι που διένειμε στους αναγνώστες της, 1η και 8η Οκτωβρίου 2017, η
εφημερίδα «Σημερινή».
Α Κ Ο Μ Η ΠΙΟ σημαντικό είναι ότι:
- Το τουρκικό επίτευγμα του 1959 στο Κυπριακό, το «διεθνές νομικό
πλαίσιο» για την νομιμότητα της επέμβασης της Τουρκίας στην Κύπρο, οι εν
εξουσία από το 2002 Ισλαμιστές του κ. Ερντογάν, θεωρούν ως ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ
για τις βλέψεις της Άγκυρας στα Βαλκάνια.
- Το διαλαλεί αναλυτικά στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος» από το 2001 ο Αχμέτ Νταβούτογλου:
«Στο νομικό αυτό πλαίσιο η Τουρκία πρέπει να επιδιώκει συνεχώς την
ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΕΓΓΥΗΣΕΩΝ που θα της παρέχουν το δικαίωμα ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ στα
ζητήματα που αφορούν τις μουσουλμανικές μειονότητες των Βαλκανίων. Η
νομιμότητα της επέμβασης στην Κύπρο, που αποτελεί ένα εντυπωσιακό
παράδειγμα στη σύγχρονη εποχή, κατέστη δυνατή εντός ενός τέτοιου είδους
νομικού πλαισίου» («Στρατηγικό Βάθος» εκδ. Ποιότητα 2010 σελ. 200-201).
Σ Υ Ν Ε Π Ω Σ : Οι εν Αθήναις, που ακούγονται από τα
ΜΜΕ να… χλευάζουν χαχανίζοντας την… «άγνωστη εφεύρεση» του Ερντογάν περί
του «δικαίου της πολιτικής», ωφελιμότερο θα είναι να διαβάσουν Νιχάτ
Ερίμ, να διαβάσουν Νταβούτογλου, να διαβάσουν τα περί ΤΜΤ του Ισμαήλ
Τάνσου του Γραφείου Ειδικού Πολέμου της Τουρκίας και να ανοίξουν τα
μάτια τους ενώπιον της από δεκαετίες μεθοδικής Κυπροποίησης της Δυτικής
Θράκης», που επιχειρεί η Τουρκία και πριν από τον Ερντογάν και επί
Ερντογάν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου