Γράφει ο Κωνσταντίνος Ταχτσίδης
Την Κυριακή, 3 Δεκεμβρίου του 1944, στην Αθήνα λαμβάνει χώρα μία από τις πιο μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις που έχουν γίνει ποτέ στην Ελλάδα. Εκατομμύρια κόσμου, μετά από κάλεσμα του ΕΑΜ, ξεχύνονται στους δρόμους και διαδηλώνουν... "απηχώντας τη γενική απαίτηση του ελληνικού λαού να προστατευθούν οι ελευθερίες του, να εξασφαλιστεί η ομαλή δημοκρατική εξέλιξη της χώρας, να συλληφθούν όλοι οι προδότες και οι δοσίλογοι, να πέσει η κυβέρνηση του εμφυλίου πολέμου και να σχηματιστεί κυβέρνηση πραγματικής εθνικής ενότητας".
Μόλις 2 μήνες πριν, ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ είχε μπει απελευθερωτής στην Αθήνα (ο λόγος που η Ελλάδα η μόνη χώρα που δε γιορτάζει την απελευθέρωση της από τους ναζί). Οι Βρετανοί, η ελληνική αστική ελίτ και το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα με μπροστάρη τον Γεώργιο Παπανδρέου, δεν μπορούσαν να αποδεχθούν την μαζική και ειρηνική κατάληψη της εξουσίας από το λαό.
Δωσίλογοι, ταγματασφαλίτες, ΧΙΤΕΣ, ακόμα και φυλακισμένοι προδότες, την 3η Δεκέμβρη του 1944, έβγαλαν τις σβάστικες και τις γερμανικές γαλότσες, φόρεσαν τη γαλανόλευκη ή την εγγλέζικη φορεσιά... και μετατράπηκαν εν μία νυκτί σε πατριώτες, δολοφονώντας μαζί με τους χωροφύλακες και τους βρετανούς στρατιώτες, άοπλους αγωνιστές και διαδηλωτές. Τα Δεκεμβριανά, είχαν ήδη ξεκινήσει. Απολογισμός, περίπου 30 νεκροί και 148 τραυματίες.
Το βρώμικο μυστικό της Βρετανίας
Για αυτή την αποφράδα ημέρα, η βρετανική εφημερίδα Guardian, έχει δημοσιεύσει ένα από τα πιο παρεμβατικά της άρθρα για την εξωτερική πολιτική της Μεγάλης Βρετανίας μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Το άρθρο έχει τίτλο "Αθήνα 1944: Το βρώμικο μυστικό της Βρετανίας".
Ο πρόλογος του άρθρου είναι συγκλονιστικός: "Όταν 28 νεκροί πολίτες δολοφονήθηκαν στην Αθήνα, δεν ήταν υπεύθυνοι οι Ναζί, ήταν οι Βρετανοί. Οι (δημοσιογράφοι) Ed Vulliamy και Helena Smith, αποκαλύπτουν πως η ντροπιαστική απόφαση του Τσώρτσιλ να προδώσει, τότε, τους αντάρτες που πολέμησαν πλάι στη Βρετανία στον πόλεμο, έριξε τους σπόρους για την άνοδο της ακροδεξιάς (και των νεοναζί), σήμερα στην Ελλάδα".
Ο Άδωνις, οι νεοναζί και οι νεοφιλελεύθεροι ακροδεξιοί... ηδονίζονται
Απόδειξη όλων των παραπάνω, οι σημερινές και χθεσινές δημοσιεύσεις και "τιτιβίσματα" στο twitter... από τον Άδωνη Γεωργιάδη και το liberal.gr μέχρι τον Ηλία Κασιδιάρη και την "Ελεύθερη Ώρα".
O Άδωνις Γεωργιάδης, γεμάτος καμάρι, δημοσιεύει άρθρο του Σάκη Μουμπτζή στο liberal.gr, με τίτλο "3 Δεκεμβρίου 1944: ο μεγάλος μύθος της Αριστεράς". Δε χρειάζεται να πούμε πολλά, μόνο να παραθέσουμε τον επίλογο του άρθρου: "Σήμερα, 73 χρόνια μετά, με καθαρή ματιά, ας αντιληφθούμε τι διακυβεύθηκε τον Δεκέμβριο του 1944 στους δρόμους της Αθήνας και ας κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ στους χωροφύλακες του Μακρυγιάννη, στους άνδρες της Γ΄ Ορεινής Ταξιαρχίας του Θρ. Τσακαλώτου και στον «πατέρα της νίκης» Ουίνστων Τσώρτσιλ, που κράτησαν την Ελλάδα στον Ελεύθερο Κόσμο."
Σειρά παίρνουν ο Ηλίας Κασιδιάρης, η Χρυσή Αυγή και η "Ελεύθερη Ώρα".
Η "εγκληματική οργάνωση" που απομυζεί τη χώρα από την εποχή του "Σχεδίου Μάρσαλ" μέχρι και τη χρεοκοπία της στο "Καστελόριζο" του ΓΑΠ, έχει πολύ συγκεκριμένες ιδέες για το πως και κυρίως το ποιος πρέπει να κυβερνάει.
Η ακροδεξιά και ο φασισμός, είναι το οξυγόνο στο υδρογόνο του νεοφιλευθερισμού, για να μπορεί να κυλάει ο μύλος των ανισοτήτων και του μίσους... και η πεποίθηση πως αυτό είναι κάτι φυσιολογικό, είναι η μεγαλύτερη ήττα που έχουμε υποστεί ως κοινωνία.
Την Κυριακή, 3 Δεκεμβρίου του 1944, στην Αθήνα λαμβάνει χώρα μία από τις πιο μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις που έχουν γίνει ποτέ στην Ελλάδα. Εκατομμύρια κόσμου, μετά από κάλεσμα του ΕΑΜ, ξεχύνονται στους δρόμους και διαδηλώνουν... "απηχώντας τη γενική απαίτηση του ελληνικού λαού να προστατευθούν οι ελευθερίες του, να εξασφαλιστεί η ομαλή δημοκρατική εξέλιξη της χώρας, να συλληφθούν όλοι οι προδότες και οι δοσίλογοι, να πέσει η κυβέρνηση του εμφυλίου πολέμου και να σχηματιστεί κυβέρνηση πραγματικής εθνικής ενότητας".
Μόλις 2 μήνες πριν, ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ είχε μπει απελευθερωτής στην Αθήνα (ο λόγος που η Ελλάδα η μόνη χώρα που δε γιορτάζει την απελευθέρωση της από τους ναζί). Οι Βρετανοί, η ελληνική αστική ελίτ και το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα με μπροστάρη τον Γεώργιο Παπανδρέου, δεν μπορούσαν να αποδεχθούν την μαζική και ειρηνική κατάληψη της εξουσίας από το λαό.
Δωσίλογοι, ταγματασφαλίτες, ΧΙΤΕΣ, ακόμα και φυλακισμένοι προδότες, την 3η Δεκέμβρη του 1944, έβγαλαν τις σβάστικες και τις γερμανικές γαλότσες, φόρεσαν τη γαλανόλευκη ή την εγγλέζικη φορεσιά... και μετατράπηκαν εν μία νυκτί σε πατριώτες, δολοφονώντας μαζί με τους χωροφύλακες και τους βρετανούς στρατιώτες, άοπλους αγωνιστές και διαδηλωτές. Τα Δεκεμβριανά, είχαν ήδη ξεκινήσει. Απολογισμός, περίπου 30 νεκροί και 148 τραυματίες.
Το βρώμικο μυστικό της Βρετανίας
Για αυτή την αποφράδα ημέρα, η βρετανική εφημερίδα Guardian, έχει δημοσιεύσει ένα από τα πιο παρεμβατικά της άρθρα για την εξωτερική πολιτική της Μεγάλης Βρετανίας μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Το άρθρο έχει τίτλο "Αθήνα 1944: Το βρώμικο μυστικό της Βρετανίας".
Ο πρόλογος του άρθρου είναι συγκλονιστικός: "Όταν 28 νεκροί πολίτες δολοφονήθηκαν στην Αθήνα, δεν ήταν υπεύθυνοι οι Ναζί, ήταν οι Βρετανοί. Οι (δημοσιογράφοι) Ed Vulliamy και Helena Smith, αποκαλύπτουν πως η ντροπιαστική απόφαση του Τσώρτσιλ να προδώσει, τότε, τους αντάρτες που πολέμησαν πλάι στη Βρετανία στον πόλεμο, έριξε τους σπόρους για την άνοδο της ακροδεξιάς (και των νεοναζί), σήμερα στην Ελλάδα".
Απόδειξη όλων των παραπάνω, οι σημερινές και χθεσινές δημοσιεύσεις και "τιτιβίσματα" στο twitter... από τον Άδωνη Γεωργιάδη και το liberal.gr μέχρι τον Ηλία Κασιδιάρη και την "Ελεύθερη Ώρα".
O Άδωνις Γεωργιάδης, γεμάτος καμάρι, δημοσιεύει άρθρο του Σάκη Μουμπτζή στο liberal.gr, με τίτλο "3 Δεκεμβρίου 1944: ο μεγάλος μύθος της Αριστεράς". Δε χρειάζεται να πούμε πολλά, μόνο να παραθέσουμε τον επίλογο του άρθρου: "Σήμερα, 73 χρόνια μετά, με καθαρή ματιά, ας αντιληφθούμε τι διακυβεύθηκε τον Δεκέμβριο του 1944 στους δρόμους της Αθήνας και ας κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ στους χωροφύλακες του Μακρυγιάννη, στους άνδρες της Γ΄ Ορεινής Ταξιαρχίας του Θρ. Τσακαλώτου και στον «πατέρα της νίκης» Ουίνστων Τσώρτσιλ, που κράτησαν την Ελλάδα στον Ελεύθερο Κόσμο."
Η ακροδεξιά και ο φασισμός, είναι το οξυγόνο στο υδρογόνο του νεοφιλευθερισμού, για να μπορεί να κυλάει ο μύλος των ανισοτήτων και του μίσους... και η πεποίθηση πως αυτό είναι κάτι φυσιολογικό, είναι η μεγαλύτερη ήττα που έχουμε υποστεί ως κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου