Ο πόλεμος στη Γάζα καλά κρατεί. Πριν από αυτόν υπήρξαν και άλλοι στην ίδια περιοχή. Δεν τους μάθαμε. Ή οι πιο υποψιασμένοι, τους ξεχάσαμε. Από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ μέχρι σήμερα πόσο αίμα, πόσος πόνος, πόσες μάνες θρήνησαν τα παιδιά τους, πόσες οικογένειες ξεκληρίστηκαν, πόση φρικαλεότητα, πόση αδικία, πόση βαρβαρότητα εκατέρωθεν! Όμως ούτε κι αυτόν τον πόλεμο θα τον πληροφορούμασταν σε βαθμό που «να μας αγγίξει», αν δεν γινόταν χολιγουντιανή ταινία μικρής οθόνης μέσα στα σπίτια του καθενός στην κατηγορία πολεμική, δραματική περιπέτεια. Τώρα «ξαφνικά» μας άνοιξαν τα μάτια. Είχαμε ξεστραβωθεί βεβαίως λίγο πριν χάρη στον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία. Τώρα, ήρθε και έδεσε. Ο πόλεμος δεν πουλάει μόνο όπλα, πουλάει και θέαμα. Αγγίζει το θυμικό όλων αυτών που φωνασκούν στα social media, στο twitter, στο youtube για τα παιδιά που σκοτώνονται στη Γάζα κλεισμένοι μέσα σε ένα δωμάτιο και μπροστά στην οθόνη τους. Την ίδια ώρα φέρονται ως σάπια σανίδια στους οικείους τους, αφήνοντας τον διπλανό τους να αργοπεθαίνει, τη γειτονιά τους να ρημάζει κλπ. Πόση υποκρισία μπορεί να κρύβει η διαδικτυακή φλυαρία τους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου