ΕΡΑΝΙΣΜΑΤΑ (ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ)

 *Η μεγάλη μέρα, για πολλούς, των εκλογών έφτασε.

Και λέω για πολλούς, γιατί υπάρχουν κάποιοι, όπως η αφεντιά μου για παράδειγμα, που δεν τρέφουν καμία αυταπάτη για το μέλλον της Πάρου.

Δεν παρασύρονται από το ρεύμα, το όποιο ρεύμα δημιουργείται υπέρ ή κατά κάποιου επίδοξου σωτήρα.

Και το μέλλον της Πάρου είναι προδιαγεγραμμένα εφιαλτικό, παρά τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.

 

*Όπως έγραφα τις προάλλες, το προβάδισμα Μπιζά είναι πλέον καταφανέστατο.

Υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να πάρει τον δήμο από την πρώτη Κυριακή, κιόλας.

Η δυναμική που ανέπτυξε έπειτα από συστηματική δουλειά πολλών μηνών, αποτυπώνεται στην αποτυχία των αντιπάλων του να σχηματίσουν ψηφοδέλτια νίκης.

Απλά, το μόνο που μπόρεσαν ήταν να κατεβάσουν ψηφοδέλτια ανάγκης.

 

*Βέβαια η κάλπη είναι κάλπη και τον τελευταίο λόγο θα τον έχουν οι ψηφοφόροι, ωστόσο δικαιούμαι να κάνω μια πρόγνωση, έστω και κάπως παρακινδυνευμένη.

 

*Η εμμονή του Μάρκου να επικαλείται το μεγάλο έργο που παρήχθη επί των ημερών του, δεν τον αφήνει να κατανοήσει, πως το νησί απορυθμίστηκε και αναδείχθηκαν όλα τα αρνητικά στοιχεία που εμπεριέχει η άναρχη ανάπτυξη.

Αναδύθηκαν όλα τα θηριώδη προβλήματα που προκαλεί παγκοσμίως ο υπερτουρισμός.

Η θεωρούμενη από κείνον ως επιτυχία, συνιστά και το δράμα του νησιού.

*Η μεγάλη σφαγή πάντως, θα γίνει μεταξύ άσπονδων "φίλων" και συνοδοιπόρων, στην προσπάθεια για την κατάκτηση ενός στασιδιού στο δημοτικό συμβούλιο.

Τα περί συναδελφικής αλληλεγγύης και ισότιμης συνεργασίας για την επίλυση των προβλημάτων, μόνο γέλιο παράγουν.

 

*Και μέσα σε όλα, νάσου και το αεροπλανάκι!

Ναι το αεροπλανάκι, εκείνο ντε το υγειονομικό, που έχουν χαθεί τα ίχνη του εδώ και κάτι χρόνια και ουδείς κάνει τον κόπο να ενημερώσει εμάς τους ιθαγενείς, είτε από το Βελέντζειο, είτε από το δήμο, ως όφειλαν για ένα περιουσιακό στοιχείο του παριανού λαού.

Τόχει η μοίρα του να συνδέεται το όνομά του με τις εκλογές.

Το 2006 έφτασε μετά φανών και λαμπάδων παραμονές εκλογών.

Το 2010 απασχόλησε με ιδιαίτερη οξύτητα την προεκλογική περίοδο.

Το 2014 πάλι έπεσε στο τραπέζι έστω και υποτονικά η ιδέα της νεκρανάστασής του.

Έκανε αγρανάπαυση το 2019 και νάτο πάλι επανερχόμενο με φούρια...

 

*Αυτό που δεν μπόρεσε, ή δεν θέλησε να καταλάβει ο Ροκονίδας, είναι πως ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο Μπιζάς, ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που τον πίστεψε και τον στήριξε το '19, αισθάνθηκε προδομένο.

Αισθάνθηκε να μην λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν από την ηγετική ομάδα της Λ.Σ. οι ιδιαιτερότητες που υπάρχουν στον τομέα της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Ιδιαιτερότητες, σύμφωνα με τις οποίες ένας ψηφοφόρος σε τοπικό επίπεδο μπορεί να στηρίζει δημοτική παράταξη του ΚΚΕ, αλλά σε εθνικό επίπεδο να έχει άλλες προτιμήσεις.

Και με το ζόρι δεν μπορείς να του γυρίσεις τα μυαλά.

Και δυστυχώς δεν άκουσα ή δεν διάβασα ούτε μια λέξη αυτοκριτικής, λέξη άγνωστη στους οπαδούς της πολιτικής ορθοδοξίας.

 

*Ένα καλό που προέκυψε σε αυτές τις εκλογές, είναι πως απαξάπαντες ανακάλυψαν τον ΥΠΕΡΤΟΥΡΙΣΜΟ!

Όρο, που μέχρι να ζεσταθεί η προεκλογική περίοδος, αποφεύγανε να τον χρησιμοποιούν οι πολιτικοί μας ηγήτορες.