Διάβασα τα σχετικά με την μελέτη (β φάση) για το Αγροκήπιο και ένοιωσα πραγματική ανακούφιση.
Ανακούφιση από το γεγονός πως διάφορες χαζομάρες που είχαν κατά καιρούς ακουστεί δίκην "προτάσεων" για την καλύτερη -υποτίθεται- αξιοποίηση του χώρου έπεσαν στο κενό.
Όπως τους άξιζε δηλαδή.
Πέρα από την ανακούφιση, αισθάνθηκα έστω κι εκ των υστέρων δικαιωμένος, γιατί ήμουν εκείνος που έφερε την πρόταση για ανέγερση νηπιαγωγείου και βρεφονηπιακού σταθμού στο δημοτικό συμβούλιο καθότι, την περίοδο εκείνη (2007-2010) οι ελλείψεις στην στέγαση τέτοιων δομών στην Παροικία ήταν τεράστιες.
Ελλείψεις που οδηγούσαν στην αδυναμία να φιλοξενηθούν παιδιά, αφού ακόμα και οι προσπάθειες εξεύρεσης ιδιωτικών ακινήτων απέβαιναν άκαρπες.
Το πρόβλημα το έζησα από κοινού με την Μαρουσώ Φραγκούλη, με την οποία συνεργαστήκαμε στενά (εκείνη πρόεδρος, εγώ αντιπρόεδρος στο δ.σ. αυτών των δομών) και παρά τις τιτάνιες προσπάθειες ακόμα και για να καταστήσουμε με "αλχημείες" νόμιμα κάποια ακίνητα σαν έσχατη λύση, όπως προανέφερα, δεν απέδωσαν.
Έτσι το πρόβλημα έγινε χρόνιο.
Ευτυχώς λοιπόν που οι φαεινές ιδέες για γήπεδα τένις, μπάσκετ, ποδοσφαίρου και δεν συμμαζεύεται, πήγαν περίπατο και επικράτησε η λογική, πράγμα σπάνιο για την Πάρο.
Ελπίζω να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες και να παραδοθεί ο χώρος αυτός έτσι όπως ταιριάζει στην φυσιογνωμία και στις αυξημένες ανάγκες της πρωτεύουσας του νησιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου