Επί μια σχεδόν δεκαετία διώκονταν ποικιλοτρόπως και σφαγιάζονταν Ρωσόφωνοι Ουκρανοί πολίτες, ειδικότερα στο Ανατολικό και Ν.Α.τμήμα της χώρας και κανείς από τους οψίμως ευαισθητοποιημένους καλλιτέχνες δεν άρθρωσε μια λέξη συμπόνοιας, μια λέξη συμπαράστασης για τα θύματα της "άλλης" πλευράς.
Μιλάμε, όχι για μερικές δεκάδες, αλλά για περίπου 15.000 δολοφονημένους (χώρια οι τραυματίες) ανθρώπους, από τα νεοναζιστικά τάγματα Αζόφ (κυρίως) για τους οποίους δεν περίσσεψε ένα δάκρυ στις "πολιτισμένες" και "δημοκρατικές" δυτικές κοινωνίες.
Άκρως υποκριτικές και εξοργιστικά σιχαμερές τάχα μου (επιλεκτικές) "ευαισθησίες", που χαρακτηρίζουν έναν κόσμο σε βαθιά κρίση και προϊούσα παρακμή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου