Το σκηνικό είναι πρόσφατο, πολύ πρόσφατο.
Το σενάριο εκτυλίσσεται στον περιφερειακό Παροικίας στον οποίο μετά κόπων και βασάνων κατάφερε να φτάσει ο φίλος Α.Μ. που διαθέτει εδώ και μια εικοσαετία σπίτι στο νησί για τις καλοκαιρινές του διακοπές.
Απηυδισμένος από το συνεχές μποτιλιάρισμα, αρχής γενομένης από τον επαρχιακό δρόμο Αλυκής-Παροικίας, αναγκάστηκε να κάνει αναστροφή στα μισά του περιφερειακού και να γυρίσει άπραγος στο χωριό.
Κατά την επιστροφή του, με συνάντησε στον κεντρικό δρόμο του χωριού και έξαλλος μου είπε τα εξής:"να πεις στους φίλους σου τους ανίκανους που διοικούν το νησί, πως τα μεταξωτά βρακιά θέλουν επιδέξιους κώλους. Όταν τόσα χρόνια δεν κατάφεραν να λύσουν το κυκλοφοριακό της πρωτεύουσας με ποια λογική έφτιαξαν μεγαλύτερο αεροδρόμιο; Για να το επεκτείνουν σε όλο το νησί;"
Προσπάθησα να του εξηγήσω πως εν μέρει ευθύνεται το νέο μεγάλο αεροδρόμιο για το κυκλοφοριακό χάος, αφού η ανεξέλεγκτη έλευση ενοικιαζόμενων τροχοφόρων στο νησί έχει βγάλει εκτός μάχης κάθε ρύθμιση και κάθε επινόηση εκ μέρους των τοπικών ιθυνόντων.
Αλλά μάταια.
Ο φίλος έριχνε τα μπινελίκια σε ρυθμό καλάσνικωφ...
Παιδιά σας πήρανε χαμπάρι!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου