Σχεδόν κάθε χρόνο τέτοια εποχή συνηθίζεται, υπό τον άκρως παραπλανητικό τίτλο "πρωτοβουλία ευαίσθητων πολιτών", να γίνονται συναντήσεις στην αίθουσα του "Αρχίλοχου" με αντικείμενο την πορεία του νησιού.
Σε όσες από αυτές έχω παρευρεθεί, δεν δίστασα να καταγγείλω την καταφανή και αποδεδειγμένη από τη ζωή απουσία της όποιας χρησιμότητας τέτοιου είδους συναθροίσεων.
Τις έχω χαρακτηρίσει απερίφραστα ως ετήσια μνημόσυνα για το "χαμένο μας νησί"!
Άλλωστε η πλειοψηφία των ομιλητών (που παίζουν και ρόλους στα τοπικά πράγματα) αρκείται σε εκφώνηση λογυδρίων, που ναι μεν εκφράζουν ανησυχία και προβληματισμό για το "που πάμε", αλλά στην κανονική ζωή και στα κέντρα λήψης των αποφάσεων καταβάλλουν φιλότιμες προσπάθειες για να πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο.
Συμπεριφέρονται απέναντι στο νησί όπως ο θεραπευτής ενός αλκοολικού που προσπαθεί να τον απεξαρτήσει ανεβάζοντας ολοένα τη δόση του χορηγούμενου οινοπνεύματος!
Για την φετινή χρονιά -λόγω κορωνοϊού- ευτυχώς γλυτώσαμε το ανέβασμα αυτής της κακόγουστης παράστασης.
Συνέπεσε μάλιστα την περίοδο αυτή αντί μνημοσύνων, να εορτάζει σύμπασα η πολιτική ηγεσία του νησιού, το μέγα επίτευγμα να καταστεί η Πάρος οσονούπω "κόμβος διεθνών πτήσεων στις Κυκλάδες"...
Οπότε, ραντεβού -κορωνοϊού επιτρέποντος- σε λίγα χρόνια πάλι.
Και θυμηθείτε να φορέσετε τις πλερέζες και να αποδυθείτε ολοφυρόμενοι στους γνωστούς σπαραγμούς για τα "τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει το νησί", όπως συνηθίζετε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου