Στην επίγεια ζωή μας, κάποιοι άνθρωποι ασήμαντοι και ανώνυμοι, πριν και μετά την εκδήλωση του ταλέντου τους, το οποίο μπορεί να ξεδιπλώνεται με πενιχρά μέσα με κόπο και, όχι, από τα μέσα του Μάρκετινγκ, των Μ.Μ.Ε και τα social media, μέχρι το απόγειο της δόξας τους. Επηρεάζουν και συμβολίζουν κάποιες εποχές, πόσο μάλλον στο ποδόσφαιρο το επονομαζόμενο και Όπιο του Λαού!! Όσον αφορά, τον Μαραντόνα ασφαλώς, και αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και αποφυγήν. Ο άνθρωπος που έζησε την ζωή του, στα άκρα, με περισσή παρορμητικότητα, από το Ζενίθ έως το Ναδίρ…… άλλωστε πολλοί άλλοι κοινοί θνητοί, επώνυμοι, οι λεγόμενοι V.I.P Celebrities…. με άρμα το ταλέντο τους επισκίαζαν αδυναμίες, «διαφορετικότητες» και παρανομίες συστηματικές!!! Άλλωστε, δεν είναι τυχαία και η ανάπτυξη της Θεωρίας Ιεράρχησης των Αναγκών, του Maslow. Αυτό φυσικά και δεν σημαίνει ότι, το ταλέντο πρέπει ή να, ισοπεδώνει τα θεσμικά πλαίσια της νομιμότητας και της φυσιολογικής εξέλιξης της ανθρώπινης ύπαρξης…. στο βωμό του χρήματος και των όποιων εικονικών προτύπων προς το εφήμερο κέρδος…. Με αφορμή την εκδημία του Μαραντόνα, ο νοήμων άνθρωπος εστιάζει στο ταλέντο (αθλήματος, τέχνης και εν γένει ότι, εστί πατριωτισμός και πολιτισμός) και στις επιρροές που δημιούργησε στο εκάστοτε εθνικό κοινωνικό σύνολο και συνθήκες π.χ Τσε Γκεβαρα, Κάστρο, Pavarotti, Μαρία Κάλλας, Ωνάσης, BocelIi, Air Jordan, Γκάλης, Γιαννάκης, Ελύτης, Χατζιδάκις, Θεοδωράκης κλπ) προς Θεού δεν συγκρίνουμε τις προσωπικότητες με το έργο τους. Αναφέρομαι, αποκλειστικά και μόνο στο ταλέντο και στον τρόπο εκδήλωσης του…. Αρνητικότατο παράδειγμα, τρόπου ζωής και ταλέντου, ήταν ο Μάικλ Τζάκσον, ο επονομαζόμενος «Βασιλιάς της Ποπ» Μουσικής!! Με παράνομες, έκφυλες «διαφορετικότητες» και δραστηριότητες……. για όσους αντικειμενικά θυμούνται! 25 Νοεμβρίου 2020: Μέρα που ίσως, για μας της γενιάς του ΄70 να χάθηκε ένα μεγάλο κομμάτι αναμνήσεων της ποδοσφαιρικής παιδικής και εφηβικής μας ζωής. «Αναχώρησε» από την επίγεια ζωή για την αιώνια, ο άνθρωπος που έγινε παράδειγμα προς μίμηση και αποφυγήν. Προσωπικά Απεχθάνομαι, τις Θεοποιήσεις και την δημιουργία ειδώλων και δη, θνητοί γαρ!! Diego Armando Maradona, ο Άνθρωπος που έζησε την ζωή του, στα άκρα, με ευθύτητα, παρορμητικότητα, από το αρχή έως το τέλος της ζωής του! Πειθαρχημένος στην ποδοσφαιρική του ζωή, όμως απειθάρχητος στην κοσμική ζωή του……και ένεκα της Ιταλικής Μαφίας!! Ο Άνθρωπος, που για μας τα επαρχιωτάκια, έδινε αξία στα τσιμέντα, στις αλάνες τις γειτονιάς, στα χωράφια, στις παραλίες, στα χωμάτινα λασπωμένα γήπεδα που παίζαμε κάθε απόγευμα…… που μας έκανε να ονειρευόμαστε τα 6ταπα ποδοσφαιρικά παπούτσια της Puma. Γιατί, εμείς οι ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές (αμυντικοί, μέσοι, επιθετικοί) πιστεύαμε στο ταλέντο του και στα εργαλεία της ποδοσφαιρικής ποίησης και ζωγραφικής του. Ο Άνθρωπος, ο επιτελικός μέσος, που με την διεισδυτικότητα του, τις πάσες του, τις τεχνικές του, την ταχύτητα, τα αντανακλαστικά σε συνδυασμό, με το μπόι του τιθάσευε την μπάλα, με το χαμηλό κέντρο βάρους είχε την κατοχή και τον χειρισμό της μπάλας με περισσή ευκολία. Ως Δεξί Μπακ Χαφ την περίοδο της εφηβείας μου, προσπαθούσα, επιθετικά, να μυηθώ την αντίληψη του χώρου και το ευθύβολο σουτ ελάχιστα, από τα στοιχεία και το ταλέντο του παιχνιδιού του….. με μοναδική μου χαρά, όταν αγόρασα (με τις αποταμιεύσεις μου) τα πρώτα μου ποδοσφαιρικά, 6-ταπα παπούτσια Puma με 40.000δρχ, αφήνοντας στην παπουτσοθηκη μου, τα ποδοσφαιρικά πάνινα της Zita Hellas!!! Ο Άνθρωπος, που με την συμμετοχή του, στα 4 Mundial, με αποκορύφωμα το Παγκόσμιο Κύπελλο του Mexico86, όπου έλαμψε η χαρισματική προσωπικότητά του οδηγώντας την Αργεντινή, στην κατάκτηση του τροπαίου με νίκη επί της Δ. Γερμανίας. Ένωσε τον πολύπαθο Αργεντίνικο Λαό με την κατάκτηση του παγκοσμίου κυπέλλου. Έδωσε νόημα στα καλοκαίρια μας, πριν και μετά τους αγώνες των Mundial, όταν ξεχυνόμασταν στην Παραλία της Αλυκής Πάρου, αλλά και στο κοκκινόχωμα και χωμάτινο γήπεδο του Αγίου Νικολάου, με ή χωρίς λάσπες και βροχές. Να προσπαθούμε να κάνουμε τα ψαλιδάκια μας, τα ψαράκια μας, όσοι δεν μπορούσαμε να κάνουμε τις περίτεχνες ντρίπλες του. Μπορεί, να ενόχλησε το «χέρι του Θεού» ένεκα του ποδοσφαιρικού εγωισμού και της φιλοπατρίας του, αλλά, διέγραψε όλα τα αρνητικά συναισθήματα, μέσα σε λίγα λεπτά. Τότε...πολλοί αναρωτήθηκαν, αν ήταν ιδιοφυΐα ή απατεωνίσκος? Όταν με μια εκπληκτική ατομική προσπάθεια ξεκινώντας πίσω από το κέντρο του γηπέδου, κατεγράφη ως το «Γκολ του αιώνα», σύμφωνα με τους ψηφοφόρους της FIFA το 2002. Μας πρόσφερε, αλησμόνητες στιγμές του ποδοσφαίρου, και ας μας πίκρανε ως Έλληνες το 1994, αν και ντοπαρισμένος… σύμφωνα με τα ΜΜΕ της εποχής! Ο Άνθρωπος, που έζησε αντισυμβατική ζωή, μη ακολουθώντας την πεπατημένη, κόντρα σε όλους και σε όλα. Με τα «πιστεύω» του προκάλεσε, υπερασπιζόμενος τα, μέχρι τέλους. Κατάφερνε πάντως να συγχωρά τα σφάλματά του, ο κόσμος και να του δείχνει αγάπη και εκτίμηση. Παρόλο, που προκάλεσε παγκόσμιες διαμάχες με τις παρορμητικές παρεμβάσεις του, ο Diego, έγινε Σύμβολο Ελπίδας, Ένωσης και Είδωλο για την χώρα του και την Νάπολη….. ίσως να ήταν και ένας σύγχρονος επαναστάτης Τσε Γκεβάρα του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού της εποχής. Εκτιμώντας μέχρι τέλους και μη λησμονώντας τις παραγκουπολεις, φτωχογειτονιές από οπου μεγάλωσε και έζησε……
Καλό Ταξίδι Diegito…….R.I.P Έπαιζες παντού και δη για φιλανθρωπικό σκοπό … όταν σου ζήτησαν να συμμετάσχεις σε έναν φιλανθρωπικό αγώνα ποδοσφαίρου στα προάστια της Νάπολης για να βοηθήσεις ένα άρρωστο παιδί που έπρεπε να υποβληθεί σε μια ακριβή επέμβαση!
Γιώργος Ε. Δεκάριστος Οικονομολόγος-Λογιστής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου